Απάτες και οφθαλμαπάτες.

   Επειδή τα φαινόμενα, συχνά, απατούν και ό,τι φαίνεται δεν είναι πάντα όπως φαίνεται, διαβάστε ανάποδα το συνημμένο κείμενο. Δηλαδή από κάτω προς τα πάνω. Θα εκπλαγείτε!

Η δήλωση Γκλέτσου, που όλοι περιμέναμε με αγωνία!

... σοβαροί προβληματισμοί, "ψένοντας" το ψάρι ..."αμφοτέροθεν"!

-"Πώς μας θωρείς ακίνητος, πού τρέχει ο λογισμός σου; / μπας ξαφνικά θυμήθηκες να"ψήσεις" στον πωπό σου;"

   Άργησε αλλά το διέπραξε πάλι, ο... Απόστολος της "αριστεράς και της προόδου". Εκείνης της αριστεράς, που εσχάτως φέρνει -άφθονο- στο φως της δημοσιότητος το πραγματικό μέγεθος του τεράστιου, περιλάλητου και αυτοδιαφημιζόμενου συνεχώς... "ηθικού πλεονεκτήματος¨ που αυτή διαθέτει. Και μάλιστα κατ' αποκλειστικότητα. 

   Μιλώντας στην κεντρική επιτροπή του Σύριζα, δήλωσε... απλός κωπηλάτης του κόμματος, ("πύξε, λάξε - πύξε, λάξε"), δίχως να διεκδικεί επίσημη θέση, τώρα ή στο μέλλον. Ούτε καν αυτή του Καρανίκα! 

   Στον ενθουσιώδη και εμπνευσμένο του λόγο, υποστήριξε ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτός που άλλαξε την ιστορία της μεταπολίτευσης (!), προφήτευσε, αναφερόμενος στην κυβέρνηση της ΝΔ, ότι «θα τα κάνουν όλα ρημαδιό» και κάλεσε τον Αλέξη... να τα αλλάξει όλα! (Αυτό το τελευταίο, που χρόνια το προσδοκούσαν οι αφελείς... "προοδευτικούριοι" και ακόμη το περιμένουμε όλοι εναγωνίως!).

   Παρατηρώντας προσεκτικά την φωτογραφία του τέως αρρενωπού ντεληκανή, διαβλέπω όλη εκείνη την... γλυκύτητα που διαχέεται πλέον στο πρόσωπό του, μετά την αποκάλυψη, οψίμως, των φιλοσοφικώς τεκμηριωμένων με το παράδειγμα του ψαριού, διαθέσεών του γιά "ψήσιμο" και... από την άλλη πλευρά! Προϊόν και δαύτος -στα πρότυπα κάποιου άλλου γνωστού ομοιόφρονος σταρ της τηλεοράσεως, που κατεσφάγη σπίτι του- ενός καταπιεσμένου DNA, που -επί τέλους- απελευθερώθηκε, συμπαρασύροντας σε διατάραξη ολόκληρη την προσωπικότητα του ατόμου, διαμορφώνοντας έτσι μιά νέα πραγματικότητα και ισορροπία. Εσωτερικά και εξωτερικά. Προσωπικά, το μόνο που -πρόχειρα και αυθόρμητα- μπορώ να πω γι' αυτό το όντως δυστυχισμένο πλάσμα, είναι ένα μεγάλο... "κρίμα"!!! Όμως, όπως κάθε άνθρωπος, έχει το απόλυτο δικαίωμα των επιλογών του.

   (Θυμήθηκα, σχετικά με τις ψηστικές  απόψεις του... λεβέντη, κάποια παλιά συνομιλία μου με έναν γνωστό μου,  ομοίων... ψηστικών προδιαγραφών, πού μου έλεγε: "Φίλε, μην πεις ποτέ, αν δεν... δοκιμάσεις!)

Μιά φορά κι έναν καιρό...ήταν η «Μάγια» μου...

Το reqviem  της «Μάγιας» μου.

Αυτή δεν είναι, ακριβώς, η Μάγια μου. Δεν βρίσκω φωτογραφία της. Θα μπορούσε όμως να είναι.

   Όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα γεμίζει χυδαιότητα, στρέφομαι σε κάτι πιό καθαρό, πιό όμορφο, πιό συγκινητικό. Ενστικτώδης κίνηση αυτοσυντηρήσεως και αναζήτησης  υγιεινότερου τόπου. Έτσι ξετρύπωσα κάτι που έγραψα... τότε, επ' ευκαιρία... θα δείτε.

   -Παρασκευή  8/4/94.  Ώρα 9.30΄ π.μ.

   Σιωπήστε φίλοι μου, η Μάγια μας τελειώνει. Ένα μικρό κεράκι παλεύει απεγνωσμένα να κρατήσει τ’ αδύνατο φως που τρεμοπαίζει... Το κοιτώ με θλίψη. Ποιός μίλησε γι’ ανέσπερα φώτα... Ζωή το μεγαλείο σου... Εκεί βρίσκεται... Στο κλείσιμο του διακόπτη.

   Η Μάγια μας φεύγει, κλείνει ο επίγειος κύκλος της...  Οι τελευταίες της ανάσες κάνουν το στηθάκι της να αργοσαλεύει... σαν από πνοή  θαλασσινού μπάτη.  Αφελής, ατάραχη, ανύποπτη και, όπως πάντα, απορημένη. Ποτέ της δεν έμαθε πώς και γιατί ήρθε... και γιατί φεύγει. Ούτε ποτέ θα μάθει... Η Μάγια μου φεύγει... την βλέπω να φεύγει...

   Ένα τόσο δα μικρό αστεράκι τρεμοπαίζει αχνά την στερνή του σπίθα... Που όπου να ’ναι σβήνει.

Ποιός μίλησε για ασήμαντα πράγματα. Τα πιό σημαντικά μυστικά της ζωής κρύβονται στην κάψα της ασημαντότητος.

   Γλυκειά μου Μάγια...  Τα μικρά αθώα σου ματάκια σε λίγο θα σφραγιστούν γιά πάντα. Κι αν εσύ ήσουν που πάντα φάνταζες απορημένη, η απορία θα μείνει να βασανίζει εμάς. Πώς χώραγε σ’ ένα τόσο δα μικρό κορμάκι, τόση αγάπη, τέτοια λατρεία, τόση αφοσίωση.

   Μικρή μου, τριανταφυλλένια μου Μάγια...  Το μικρό καράβι της ασήμαντης ζωούλας σου ανοίγει πανιά κι ετοιμάζεται να σαλπάρει γιά τη χώρα του Πουθενά. Τ’ ακούω  που σφυρίζει...

   Αντίο μικρή μου... Στο τελευταίο σου ταξίδι, καιρούς ας έχεις ούριους και θάλασσες γαλήνιες. Καλό σου δρόμο  Μαγιούλι μου... Δεν πρόλαβες τον Μάη... Δεν πρόλαβες την άνοιξη, σε πρόλαβε ο χειμώνας...  Χθες δεν μπορούσες να κοιμηθείς... σήμερα σε παραμονεύει ο αιώνιος ύπνος.

   Είναι σκληρό να φεύγεις από την Ζωή, όταν  αυτή γυρίζει στη Γη. Μοιάζει άδικο να στερεύει το ρυάκι μιάς ύπαρξης όταν οι χυμοί της Άνοιξης  πλημμυρίζουν  την Φύση. Είναι απάνθρωπο να πεθαίνεις  Άνοιξη. Πόσο αντιφατική -Θεέ μου- είναι  η Δημιουργία σου και πολύ μικρό το ανθρώπινο μυαλό για να χωρέσει τη Θεία Λογική... Αλήθεια γιατί να «φεύγουν» τ’ αγαπημένα μας πλάσματα. Πόσο φτωχαίνουμε χωρίς αυτά... Πόσο στενεύει ο δρόμος μας, για να καταλήξει στο στενό μονοπάτι που οδηγεί στο πουθενά...

   -Παρασκευή 8/4/94. Ώρα  2.05΄μ.μ.

   Υποκλιθείτε φίλοι μου... Μόλις θάψαμε τη Μάγια μας... Ένα ακόμη παραθυρόφυλλο της ψυχής μας σφαλίστηκε γιά πάντα. Στ’ αλήθεια, σε λίγο από πού θα παίρνω φως; Από πού θ’ ανασαίνω; Έτσι που, ένα-ένα,  τα παραθύρια αυτά κλείνουν ερμητικά; Το σπίτι ορφανεύει σιγά-σιγά.  Αδειάζει απ’ αγάπη. Κι αλίμονο, δεν θα ξαναγεμίσει ποτέ...

   (Γιά το «Μαγιούλι» μου. Την πιό μικρή κι αφοσιωμένη, μεγάλη μου αγάπη.  8/4/1994).

   Σημ. Η «Μάγια» υπήρξε ένα τόσο δα μικρό, ασπρόμαυρο σκυλάκι. Ένα τσιουάουα που γεννήθηκε στη χούφτα μου και πέθανε στην αγκαλιά μου. Το μόνο πλάσμα που μ’ αγάπησε τόσο βαθειά, τόσο πιστά, τόσο απόλυτα και τόσο ανυπόκριτα. Και το κυριότερο, γιά όλο το διάστημα της ζωής του. Α΄, και κάτι άλλο.  Η Μάγια, κάθε πρωί,  με ξυπνούσε τραγουδώντας, μόλις άκουγε το ξυπνητήρι να σημαίνει!

-

Το... σκάνδαλο Novartis, το μεγαλύτερο από συστάσεως ελληνικού κράτους!

...ως αφελές εργαλείο εξοντώσεως πολιτικών αντιπάλων.

Ο σκοτεινός  Μίμης θύμωσε και έφυγε από την επιτροπή. Δεν τους "παίζει"! Γιά να μάθουν να φέρονται!

   Άντε γιά να τελειώνουμε με αυτή την χυδαία συνιστώσα της αλήτικης καταδρομικής κομπανίας που «σκοτείνιασε» τη χώρα επί 4,5 ολόκληρα χρόνια, βουτώντας την στο βούρκο της απάτης, της διαστρέβλωσης, της παραπληροφόρησης, της αμορφωσιάς και της υπανάπτυξης.

   Η χαμηλή τους νοημοσύνη τους έσπρωχνε σε τόσο ανόητες  ενέργειες, που σε μικρό βάθος χρόνου απεκάλυψαν τη μωρία τους. Χαρακτηριστικό δείγμα η υπόθεση Novartis, την οποία διάλεξαν γιά να ποντάρουν όλα τα «χαρτιά» πολιτικής επιβίωσης. Τόσο δικής τους όσο και του φαύλου καθεστώτος που επεδίωξαν να επιβάλουν στον τόπο.

   Η χθεσινή ανακοίνωση του κλεισίματος της υπόθεσης Novartis στις ΗΠΑ και το σχετικό δημοσίευμα, βάζουν τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις. 

   Αναρτώ αυτούσιο απόσπασμα του τελικού αμερικανικού κειμένου: 

   «The resolutions arise out of Novartis Greece sheme TO BRIBE EMPLOYEES OF STATE -owned and state- controlled hospitals and clinics in Greece and to falsely record improper payment relating to the corrupt scheme and similar conduct...».

   Μεταφράζω το κείμενο που λέει τα εξής: «Tα πορίσματα  σχετικά με την Novartis Greece δείχνουν ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ σε νοσοκομεία κρατικού ελέγχου και ιδιωτικές κλινικές στην Ελλάδα) γιά να συνταγογραφούν ψεύτικα  και ακατάλληλα  προϊόντα με ανάλογη πληρωμή, σχετικά με το διεφθαρμένο σύστημα και παρόμοια συμπεριφορά...».       Όπως βλέπει και ο πιό φανατικός -αλλά καλόπιστος- συριζάριος οπαδός, πουθενά δεν αναφέρεται -ούτε καθ’ υποψίαν- εμπλοκή πολιτικού προσώπου.

   Σχετικά, τώρα-  με την ουσία της υπόθεσης, υπενθυμίζω την ανέκαθεν άποψη που διαμόρφωσα από όλην αυτή την ιστορία, η οποία εξ αρχής ήταν προφανής και διαυγής. Η Novartis δεν έκανε τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από έναν αθέμιτο ανταγωνισμό έναντι των άλλων ομοειδών βιομηχανιών. Όλοι ξέρουμε γιά τα διάφορα ενημερωτικά ψευτοσυνέδρια στο Μπάλι και άλλους παρεμφερείς τροπικούς παραδείσους, όπου οι... «σύνεδροι» γιατροί απολάμβαναν -με τις οικογένειές τους- πολυτελείς... «ενημερωτικές» διακοπές. Αρκεί να συνταγογραφούσαν  φαρμακευτικά σκευάσματα Novartis! Συνεπώς, το όποιο σκάνδαλο Novartis άρχιζε και τελείωνε με «λάδωμα» -έμμεσα ή άμεσα- σε όσους προωθούσαν τα προϊόντα της.

   Βεβαίως, ο φαύλος ΣΥΡΙΖΑ και τα αχρεία φερέφωνα και παπαγαλάκια του, επιμένουν στα δικά τους. Την παραπλάνηση, την διαστρέβλωση, την παραπλάνηση. Και με τις προσφιλείς τους... παπατζήδικες μεθόδους, (-έλα ρε μ@λ@κ@...), ποντάρουν στην αμορφωσιά και αγραμματοσύνη των μικρόνοων οπαδών τους, οι οποίοι μέσα στην απέραντη άγνοιά τους εμπεριέχουν και την αγγλική γλώσσα.

Μοντέρνοι καιροί, μοντέρνα πολιτικά ήθη!

- «Τί λε ρε ... μ@λ@κ@!!

   Σήμερα δεν πρόκειται ν’ ασχοληθώ  με τα βαρύγδουπα πολιτικά πεπραγμένα του κόμματος με το... «ηθικό πλεονέκτημα». Θα αναφερθώ σε "ολίγα τινά", σχετικά με το... «ανήθικο μειονέκτημά» του. Κυρίως, θ’ ασχοληθώ με το ύφος, το ήθος και την προφανή -και βλακώδη- ατζαμοσύνη  κορυφαίων εκπροσώπων αυτού του απίθανου και ετερόκλητου συνονθυλεύματος που «κυβέρνησε» τον δύσμοιρο τόπο γιά 4,5 χρόνια και τώρα του κακοφαίνεται  που έχασε τον λουφέ της εξουσίας. («Καλόμαθε η γριά στα σύκα»).

   -Αρχίζω με τον χαρακτηριστικό Βεληγκέκα της κομπανίας, τον άντρα τον «πολλά βαρύ», τον Πολάκη. Θυμίζω, κατ’ αρχήν, την αβίαστη και... «λεβέντικη ομολογία» του, πως τότε που ήταν δήμαρχος  στα Σφακιά, κρατούσε διπλά βιβλία! Δηλαδή έκλεβε το κράτος του οποίου, μετά, έγινε και υπουργός και το υπηρέτησε!  Δεύτερη λεβέντικη μαγκιά η δήλωσή του: «Πήραμε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήραμε ακόμα την εξουσία», δηλαδή το τσιφλίκι του παππού του. Με βάση τα σταλινικά ιδεώδη του τύπου, καθείς αντιλαμβάνεται τί θα γίνει όταν -και αν- ξαναπάρει τη χώρα στα χέρια του ο ΣΥΡΙΖΑ.  Θυμηθείτε τις δίκες της Μόσχας του 1936 και πάρτε μιά ιδέα του τί σας μέλλεται... αν! Τρίτο δείγμα (κουραδο)μαγκιάς  μιά τηλεοπτική του εμφάνιση μ’ ένα πάκο ντοσιέ που ήσαν γεμάτα στοιχεία γιά... το σκάνδαλο Novartis. Από τύπους που τους «στρίμωξε και... κελάηδησαν», όπως κόμπαζε. Βέβαια κελάηδισμα δεν ακούσαμε, αλλά αυτό δεν έχει καμμία σημασία. Τέταρτον, άλλη προφητική... λεβέντικη δήλωση του ψευτονταή:  «Αν δεν βάλουμε καμπόσους, (δεξιούς εννοείται), φυλακή εκλογές δεν κερδίζονται»! Εδώ επαληθεύτηκε. Δεν φυλάκισε τον Άδωνη, γι’ αυτό έχασαν τις εκλογές.

   -Προχωρώ με το ήθος Παπαδημούλη -υπόδειγμα αριστερής ηθικής- καθ’ όσον το μόνο του επιχείρημα γιά την πληθώρα αγορών ακινήτων είναι πως... «τα χρήματα τα έχει νομίμως»! Όμως το πρόβλημα είναι αλλού. Στην αντίφαση της αριστερής ιδεολογίας με την κατοχή πλούτου.  Η αριστερή κοσμοθεωρία θεωρεί τον πλούτο, de facto, κλοπή του  λαού! Δεν νοείται αριστερός και πλούσιος.  Στον δεξιό, ο πλούτος -ο νόμιμος εννοείται- επιτρέπεται, στον αριστερό ποτέ!!!  Όπως δεν νοείται γιατρός πνευμονολόγος να επιχειρηματολογεί κατά του καπνίσματος με το τσιγάρο στο χέρι. Ή ένας ιερέας να χορεύει ζεϊμπέκικο σε μπουζουξίδικο.     Άκρως γελοία και η -κατόπιν εορτής- η προσπάθεια  του ζάμπλουτου Παπαριστερούλη να συνδέσει τις «κονομισιές» του με, δήθεν, αγαθοεργίες υπέρ των λαθρομεταναστών ενοίκων:  «Να... τα νοίκια θα τα δίνω γιά βοήθεια των μεταναστών»! Τρίχες κατσαρές. Αν ήθελε κάτι τέτοιο ας τους τα παραχωρούσε τζάμπα! Θα γλίτωνε και τον φόρο.

  -Συνεχίζω με τον θρασύτατο Παππά, τον γλοιώδη και άνανδρο κολλητό του Τσίπρα που τα βάζει με γυναίκες γιά να πλήξει τους συζύγους τους. Αυτόν που διόρισε τον πατέρα του πρόεδρο στις αστικές συγκοινωνίες της Θεσ/νίκης. Στην μαγνητοφωνημένη συνομιλία του, πέραν της ανοίκειας και λαχαναγορίτικης φρασεολογίας -από μ@λ@κ@ σε μ@λ@κ@ το πήγαινε-  αποδεικνύεται περίτρανα πως την χώρα την διοικούσαν αλήτες, κατσαπλιάδες και τραμπούκοι, οι οποίοι θεωρούσαν το πρωθυπουργικό μέγαρο... εμπορικό κέντρο που στέγαζε... μαγαζάκια, όπου γίνονταν αρπαχτές.  Κάτι που επιβεβαιώνεται από την ύπαρξη και τους ρόλους των διαφόρων Πετσίτηδων, Καλογριτσαίων και -Κύριος οίδε- πόσων άλλων ακόμη  μουστερήδων και σελέμηδων, τα ονόματα των οποίων δεν έχουν βγει ακόμη στα φόρα.

   -Ακολουθούν  τα εκπληκτικά τερτίπια του δύσμορφου Ρασπούτιν, ο οποίος πέραν της μέθης που δημιουργεί στους παντοίους συμπλεγματικούς τύπους  το γλυκόπιοτο της εξουσίας, θεωρώντας την Δικαιοσύνη τσιφλίκι του, αποδεικνύεται πως συνδύαζε άριστα το «τερπνόν μετά του ωφελίμου», βγάζοντας κι ένα πλουσιοπάροχο... «κάτιτίς» του.

   -Κλείνω με τον μαέστρο της παράφωνης αριστερής ορχήστρας της αρπαχτής, του  ηγέτη  -ένας ανά 100/ετία- για τον οποίο εκτός της αναμφισβήτητης συμμετοχής του στα αμαρτωλά τεκταινόμενα, αρκεί η αναφορά στην αναμφισβήτητη  αμορφωσιά και ακαταλληλότητα, πλήν μπαμπεσιάς δολοπλοκιών, θρασύτητος και εξαπάτησης των πάντων. Όπως η αναφορά μερικών καραμπινάτων δειγμάτων  ασχετοσύνης. Είπε, λοιπόν,  πρόσφατα ο ασχετίας  σχετικά με τον κορωνοϊό: «Αν ήμουν πρωθυπουργός, πριν μπουν στο αεροπλάνο οι επισκέπτες μας, θα τους έκανα τεστ την προηγουμένη και θα επέτρεπα την είσοδο μόνο σε όσους ήσαν... θετικοί στον ιό»!!! Μετά -εντελώς ανερυθρίαστα- κατηγόρησε γιά απάτη τον Μητσοτάκη,  που επιθεώρησε το Μετρό Θεσ/νίκης, όταν ο ίδιος σε αντίστοιχη επίσκεψη, έστησε εικονικές πραγματικότητες με... μουσαμάδες!  Είναι αυτός που κατηγορεί την παρούσα κυβέρνηση γιά αναλγησία στους αναξιοπαθούντες μετά την λαίλαπα του κορωνοϊού, όταν σε επίσκεψή του στο Μάτι, μετά την καταστροφική πυρκαγιά,  δήλωσε σε έκπληκτη  «κατακαϋμένη» παθούσα: «Ε΄ , και να έπαιρνες αποζημίωση τί θα την έκανες, θα την... έτρωγες»!!!

   Τώρα, αν σε όλα αυτά προσθέσετε την προπαγανδιζόμενη αμορφωσιά, (όχι στα πρότυπα σχολεία), την ενθαρρυνόμενη αναξιότητα, (να ενώσουμε το πρώτο θρανίο με το τελευταίο, η αριστεία είναι ρετσινιά),  και την απαίτηση γιά «ήσσονα προσπάθεια» με το αμίμητο... «να "περαστούν" τα πανεπιστημιακά μαθήματα χωρίς εξετάσεις», καταλαβαίνετε πού θα ήταν η χώρα αν δεν έπεφταν αυτοί οι ολετήρες της και πού θα την πάνε αν, ο μη γένοιτο, ξανάρθουν στην κυβέρνηση. Φτύστε στον κόρφο σας και στη μούρη τους.  Και...  προχωρήστε!

Τί είναι;

ΕΡΩΤΗΣΗ: -Τί είναι αυτό που μένει, όταν ξεχαστούν όλες οι γνώσεις που παίρνουμε στα διάφορα θρανία;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: - Η μόρφωση.

ΕΡΩΤΗΣΗ: -Τί είναι αυτό που μένει όταν ξεχαστούν οι πόνοι και δυσκολίες της ζωής;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: - Η πείρα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: -Τί είναι αυτό που μένει όταν καταλαγιάσουν οι ερωτικές «φούριες» της νιότης;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: - Η αγάπη.

Ακεφιά, θλίψη, μελαγχολία, απογοήτευση.

   Κάποιοι φίλοι μου τηλεφωνούν και ρωτούν γιατί χάθηκα τελευταία. Κι εγώ το ψάχνω...

Άλα της η πρόοδος!!

Λίγο ακόμη και το φιλόξενο μονόκλινο στου Σινούρη θα με στεγάσει. Με περιμένει με τον λευκό μανδύα στην πόρτα.

   Η κυρία Μπέτυ  Σκούφα, βουλευτίνα... Αμαθείας  -πάρ’ τη «Σκούφα» σου και βάρα- κατάφερε να ταράξει τον συριζαρέικο βούρκο,  όπου πλατσουρίζει το κόμμα της. Αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα και το απαραίτητο τεταρτάκι δημοσιότητος. Γεννημένη σε αγγλικό έδαφος και κάτοχος δύο ξένων γλωσσών -αγγλικής και γερμανικής- θεωρεί πως η εκμάθηση της αγγλικής από το νηπιαγωγείο, «καρατομεί την προσωπικότητα των νηπίων», καθ’ όσον μιά τέτοια διδασκαλία αποτελεί αμερικανικόν... «(κωλο)δάκτυλον»! 

   Και πέραν αυτών, με μεγάλη ικανοποίηση πληροφορήθηκα το δίκαιο αίτημα της φοιτητικής αριστερίλας όπως -λόγω του τζέρτζελου του κορωνοϊού- τα μαθήματα θα πρέπει να... «περαστούν» άνευ εξετάσεων! Πρόταση μούρλια. «Αρπάζω» την ιδέα και την προχωρώ. Να... «περαστούν» όλα τα μαθήματα όλων των τάξεων, όλων των χρόνων, όλων των ΑΕΙ! Κάτω η καταπίεση της φοίτησης, κάτω η συμφόρηση στις τάξεις, κάτω οι φασίστες καθηγητές, κάτω οι εισαγωγικές εξετάσεις. Βουρ όλοι μέσα και αμέσως όλοι όξω αλλά με πτυχίο! Κάτω όλες οι διαδικασίες της εκπαίδευσης, πάνω μόνο τα ΤΕΙ που θα αναβαπτιστούν και αναγορευτούν σε ΑΕΙ. Και κάτι ακόμη... τα πτυχία, παρακαλώ, με courier στο σπίτι! Σιγά που θα τρέχουμε να τα παραλάβουμε συνωστιζόμενοι  σε γραμματείες! 
  Τελικά, ψυλλιάζομαι -καθ' ότι κλασσικός σεξιστής-  ανικανοποίητα σεξουαλικά κίνητρα πίσω από τέτοια μυαλά και τέτοιες σκέψεις.

   Πάντως, έτσι θα μπορέσω κι εγώ να πραγματοποιήσω το μεγάλο όνειρο της ζωής μου. Ανέκαθεν ορεγόμουν δύο πτυχία. Ένα Θεολογίας και ένα Αστροφυσικής!  Οδός Βουρλιωτών, Ερέτρεια. Τα περιμένω με ACS. Kαι... γρήγορα παρακαλώ!

Αναζητώντας το φάρμακο της λογικής και του μέτρου, που καταπολεμά το... φαρμάκι της τρέλας.

  

   Αναντίρρητα, ένας ακόμη γύρος παραλογισμού καλύπτει τον πλανήτη.  Δεν λέω πρωτοφανής, γιατί στα βάθη των αιώνων τέτοια φαινόμενα επανεμφανίζονται στα πλαίσια της αέναης κυκλικής κίνησης που διέπει το Σύμπαν. Απλώς, η συχνότητα τα κάνει να ξαφνιάζουν, ιδίως  του... ξεχασιάρηδες μεγάλους και τους αγέννητους μικρούς,  οι οποίοι... «απουσίαζαν» από την προηγούμενη εμφάνισή τους. Οι ιστορικοί, όμως, γνωρίζουν καλά.

   Σήμερα βιώνουμε -συσσωρευμένα- απίθανα πράγματα με διαβολική σύμπτωση προσπτώσεως όλων μαζί. Στην Αμερική αναζωπυρώνεται ο μηδέποτε εξαφανισμένος ρατσισμός με τον απίθανο Τραμπ στο τιμόνι -ίδιες οι μούτες του με του αλήστου μνήμης κοκορόφτερου και κοκορόμυαλου Μουσολίνι-  τον απίθανο φίλο του Τσίπρα που το θεωρούσε διαβολικό, μεν, αλλά γιά... καλό!  Και βεβαίως, ταλαιπωρούμεθα από την ανεγκέφαλη ντόπια αριστερίλα, που σπεύδει να διαδηλώσει κατά της... Αμερικής  γιά την καταπίεση, λέει,  των... μαύρων, ώστε να τρομάξει και ν’ αλλάξει μυαλά ο Τραμπ. Αφού απόσωσαν τα προβλήματα και δεν έχουμε κανένα πλέον δικό μας, αποφασίσαμε ν’ ασχοληθούμε με τα καμώματα των Αμερικανών! Αυτά μας μάραναν τώρα.

   Ο κορωνοϊός, αν και πνέει τα λοίσθια και έχει πεσμένο το Ro κάτω του 1, εν τούτοις, δεν λέει να ξεψυχήσει. Σαν την γραφειοκρατία κατάντησε κι αυτός, ανίκητος.

   Ο Τούρκος, πάλι,  στριμωγμένος από πλήθος προβλημάτων καταφεύγει στην γνωστή, προσφιλή και σίγουρη «έξοδο κινδύνου», προκειμένου να εδραιώσει την καρέκλα του που τρίζει. Και υποδαυλίζει συνεχώς τον ψευτοκαυγά με τους Έλληνες. Από διαίσθηση, πολύ φοβάμαι τούτο τον γύρο της ελληνοτουρκικής διένεξης. Μακάρι να πέσω έξω!

   Και μέσα στη τούρλα του Σαββάτου, βγαίνει κι άχαρος συριζάριος Χαρίτσης και κατηγορεί την κυβέρνηση πως δεν έχει, λέει, στρατηγικό... «σχεδιασμό»! Και προφανώς δεν έχει αφού της λείπει ο... Καρανίκας! Το άνεργο -τέως γκαρσόνι- «πράμα», που ήταν επί κεφαλής του συριζαρέικου... «στρατηγικού σχεδιασμού», που έκανε τον Ερντογάν... "νταντά"! (Τρομάρα μας!!!).

   Έτσι, αποστρεφόμενος την κεφαλή από τον όζοντα ζόφο, ψάχνοντας ανακάλυψα έναν -ας πούμε- ύμνο της αγάπης και τον καταθέτω, ίσα γιά να «γλυκάνω» λιγάκι το κλίμα!

   «Μιά φορά κι έναν καιρό γεννήθηκε μιά αγάπη. Κοινότοπη φαινομενικά, σαν όλες τις αγάπες της ρουτίνας. Την πολέμησαν, την συκοφάντησαν, την κυνήγησαν... Κι εκείνη τρόμαξε και κρύφτηκε. Διάλεξε γιά κρυψώνα της την καρδιά και χώθηκε, φυλακισμένη και βουβή, στα βάθη της. Την σκέπαζε η ζέστη της, την έτρεφε το αίμα της, την νανούριζαν οι χτύποι της. Κι εκείνη λούφαζε ήσυχη, υπομονετική και σιωπηλή, καιροφυλακτώντας μισοναρκωμένη. Ώσπου μιά μέρα -θεόσταλτη ή τυχαία-  άκουσε μιά  φωνή να την καλεί: «Αγάπη, ξύπνα, ήρθε η ώρα να βγεις έξω»! Κι εκείνη άκουσε και υπάκουσε. Άνοιξε μάτια, ανακλαδίστηκε, έδιωξε τη νάρκη και βγάζοντας μιά κραυγή θριάμβου και ανακούφισης πετάχτηκε σαν λάβα. Και κατάκαψε τα πάντα...».

   Προσπαθώ να θυμηθώ ποιός το έγραψε, αλλά δεν τα καταφέρνω. Ρενέ μυρίζει, αλλά μάλλον δεν είναι δικό της. Η μπορεί και ναι...

Ουτοπία. Το απόλυτο ανθρώπινο δικαίωμα.

   Λέγεται πως η ανωτερότητα του Ανθρώπου, ως προς τον υπόλοιπο ζωικό κόσμο, οφείλεται στην ηυξημένη νοημοσύνη του.  Μεγαλοστομίες, υπερβολές και κουταμάρες. Κοιτάξτε γύρω σας τις διάφορες θεωρίες συνομωσιολογίας που διασπέρνονται και κυκλοφορούν  παγκοσμίως, σχετικά με τον κορωνοϊό, ειδικά, αλλά και γενικότερα τις ανούσιες πολιτικές  διαμάχες, τους πολέμους, τις πολιτιστικές καταστροφές, τις φοβερές ανισότητες και τους ανταγωνισμούς που φέρνουν αυτοκαταστροφές  και διαχέουν  πείνα, θάνατο, δυστυχία  και  θα καταλάβετε. Όσο γιά τα καθ' ημάς, προσέξτε τον διάχυτο παραλογισμό της κουτοπόνηρης, συμφεροντολόγας και ανεγκέφαλης ντόπιας αριστερίλας, (π.χ. Πολάκης, Φίλης, Μάρδας, Παπαδημούλης, Παπαχριστόπουλος, Κυρίτσης, Κραουνάκης, κ.λπ.), και θα διαπιστώσετε την υπεροχή των ζώων στον συντεταγμένο ιερό σκοπό της επιβίωσής τους. Το φοβερό λιοντάρι σκοτώνει μόνο και όσο χρειάζεται γιά να τραφεί. Χορτάτο γίνεται ακίνδυνο.

   Τελικά, η μεγάλη διαφορά του Ανθρώπου από τα υπόλοιπα ζώα -η μόνη πραγματική- έγκειται στο ότι -μέσα στην απόλυτη μοναξιά που τον διακατέχει- μόνον αυτός μπορεί να κάνει όνειρα. Και -το σπουδαιότερο- μπορεί να παλεύει γι΄ αυτά και να προσπαθεί να κάνει την ουτοπία πραγματικότητα. Πλούσιος ή πένης, βασιλεύς ή στρατιώτης, έξυπνος ή βλαξ.  Όλοι μας έχουμε ίσα δικαιώματα στο Όνειρο. Απλά το όνειρο του καθ’ ενός μας διαφέρει.