Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Σκοταδισμός, made in Greece.

Επικαιρότης

   Η Βλακεία έχει πολλά παιδιά, αφού πάει με πολλούς. Με τον Φανατισμό έχει δύο δίδυμα, τον Σκοταδισμό και την Αγκύλωση, (πνευματική εννοείται).
   Προσφιλές ενδιαίτημα του πρώτου οι θρησκευτικές προκαταλήψεις και της άλλης οι πολιτικές.

   Οι ισλαμικές χώρες, και ιδίως οι αραβικές , κατέχουν σίγουρα το παγκόσμιο ρεκόρ του θρησκευτικού φανατισμού, αφού τα καθεστώτα τους τον υποθάλπουν και τον καλλιεργούν, εφ’ όσον έτσι εξασφαλίζουν την επιβίωση και διαιώνισή τους.

   Δυστυχώς, κάποιοι ανεγκέφαλοι στη Δύση, ενεργούντες είτε προβοκατόρικα, είτε από αφελή εκτίμηση της ελευθερίας της έκφρασης, «τσιγκλάνε» κάθε λίγο και λιγάκι τη θρησκευτική ευαισθησία των μουσουλμάνων, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση των πλέον φανατικών «κάφρων» εξ αυτών, οι οποίοι αποτελούν καθόλου ευκαταφρόνητη μερίδα.
   Με γνώμονα αυτό το ευκόλως δημιουργούμενο μπάχαλο, θρησκευτικής αφορμής κι αφετηρίας, οι ημέτεροι θολοκουλτουριαρέοι άθεοι και μηδενιστές, της αριστερής, βεβαίως, διανόησης τέκνα, δεν ήταν δυνατόν ν’ απουσιάσουν από το πάρτυ!
   Ανέβασαν, λοιπόν, σε κάποια σκηνή ένα «υψηλής» δραματικής τέχνης θρησκευτικό τερατούργημα θέλοντας να «εκφράσουν» και να «εκφραστούν» μέσα απ’ αυτή τη σαχλαμάρα.

   Η στήλη θεωρεί πως έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν, μαζί με ό,τι άλλο κατέβει από τη γκλάβα τους, σε κλειστό, εννοείται, χώρο όπου όποιος επιθυμεί, μπορεί και πρέπει να εισέρχεται και να το παρακολουθεί ελεύθερα, άπαξ και το γουστάρει! Η οιαδήποτε αντίθετη άποψη μπορεί να εκδηλώνεται διά της αποστροφής της κεφαλής και της περιφρόνησης.
   Η οργάνωση διαδήλωσης «αντιφρονούντων» γιά την παρεμπόδιση της παράστασης, απλώς «αυγατίζει» τη σαχλότητα και δίνει λαβές γιά άσκοπες κι ανόητες συγκρούσεις με το μεγάλωμα του κύκλου της βλακείας. Η συμμετοχή σ’ αυτές μερίδας αφιονισμένου παπαδαριού και οι εικόνες κάποιων ωρυόμενων παπάδων να κλωτσοβολάνε σαν αφηνιασμένα μουλάρια αφίσες, καθώς και η παρουσία των μυγιάγγιχτων εθναμυντόρων χρυσαυγητών, απλά ολοκληρώνει το όμορφο σκηνικό της χαζομάρας.
   Όσο γιά τη σοβαρότητα κι αξιολογότητα του έργου και της παράστασης, αρκεί να αναφερθεί πως την πρεμιέρα ετίμησαν με την εκλεκτή τους παρουσία, τόσον η κ. Ρεπούση, (η βουλευτής-ιστορικός που πρώτη διέγνωσε τον συνωστισμό των Ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης, το 1922, αφού εμείς άλλα πιστεύαμε), και ο κ. Τσατσόπουλος, (ο βουλευτής-ιστορικός ο οποίος πρώτος αντελήφθη πως ο Κολοκοτρώνης ήταν γκαίυ -ίσως από τον συνειρμό του ονόματος- επαληθεύοντας, έτσι, το πανελληνίως θρυλούμενο πως η μουστάκα αποτελεί τον φερετζέ του π… τη!)



Γιά το καθ’ ημάς τώρα. Γιατί, άραγε, θα πρέπει να θίγεται το «δικό μας» θρησκευτικό συναίσθημα, επειδή κάποιοι ανόητοι μαζεύονται σ’ ένα θεατράκι όπου κάνουν και λένε ό,τι τους καπνίσει. Ο Αριστοτέλης έλεγε πως, εν απουσία του, επιτρέπει και να τον λιθοβολούν!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου