Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

«Γελά το μωρό, όταν το γελοίον δει»!

Επικαιρότης

   Η παράφραση του αρχαίου ρητού που είχε πρωτογίνει από κάποιον κουμπούρα συμμαθητή μου στην Α’ Γυμνασίου, (τότε λεγόταν, με βλακώδη επιχειρήματα Γ’), ποτέ δεν φανταζόμουν ότι, κάποτε, θ’ αποκτούσε απτή εφαρμογή και απεικόνιση! Άρα ο φίλος μου ο Βασιλάκης Τ., καλή του ώρα αν ζει, τώρα δικαιώνεται!

   Προχθές, ο μικρός εγγονός μου, βλέποντας στα νέα της TV, τον ομαδικό θρήνο χιλιάδων Βορειοκορεατών στο άκουσμα της αναγγελίας θανάτου του «λαοφιλούς», του «μοναδικού», του «κοσμαγάπητου», του…, του… ηγέτη τους, ξεράθηκε στα γέλια! Ήταν τόσο κωμικό, πέραν των ορίων κάθε γελοιότητος, αυτός ο εξευτελισμός ενός ολόκληρου λαού ολοφυρόμενου σε διατεταγμένη υπηρεσία, που κι ένα μικρό παιδί το κατάλαβε!
   Η υποκρισία της βορειοκορεάτικης ανθρωπομάζας συναγωνιζόταν την καταφανή έλλειψη υποκριτικού ταλέντου! Χιλιάδες κόσμου, σε πλατείες και άλλους δημόσιους χώρους να κοπανιώνται και να σκούζουν γοερά, συναγωνιζόμενοι ποιός θα «σπαράξει» ζωηρότερα μπροστά στο φακό, αλλά και ποιός θα εντυπωσιάσει θρηνώντας και εξευτελιζόμενος περισσότερο. Ανθρώπινη κατάντια!
   - Σκάσε μωρή και σκούζε γιατί μας παίρνει η κάμερα!  Τύφλα να ’χουν οι ιταλικές κωμωδίες της δεκαετίας του ’60!

   Μιά λογική εξήγηση αυτής της ομαδικής αυτής παράκρουσης και υστερίας που έχουν υποβάλλει κι επιβάλλει σ’ έναν ολόκληρο λαό, ικανή να δικαιολογήσει απόλυτα τη γελοία εικόνα που παρουσιάζει στις τηλεοράσεις η κατάσταση των ολοφυρόμενων της Βόρειας Κορέας, είναι ότι το γοερό, ομαδικό κλάμα ίσως και να προέρχεται από τη συνειδητοποίηση του τι τους περιμένει αν…. δεν κλάψουν! Πιθανώς και να βραβεύεται, π.χ. η σπαρακτικότερη κραυγή, ο δυνατότερος λυγμός, ή το «πλουσιότερο» χτύπημα στήθους ή αυτομαλλιοτράβηγμα, μπροστά στην κάμερα και να τιμωρείται η αδράνεια! Ποιός ξέρει!

   Πάντως, το «έργο» αυτό, δεν πρωτοπαίζεται στη Βόρεια Κορέα, αποτελεί συνήθη πρακτική έκφρασης βλακώδους προσωπολατρείας όλων των «ανθρωπιστικών» κομμουνιστικών καθεστώτων που, λόγω της μεγάλης αγάπης κι ενδιαφέροντος γιά τον Άνθρωπο, γενικώς, ξεσκίζονται στο θρήνο, (τύφλα να ’χουν οι μανιάτισσες μοιρολογίστρες), με κάθε απώλεια ανθρώπινης ζωής!! Απλώς στους ηγέτες δίνεται λιγουλάκι μεγαλύτερη…. δημοσιότητα!

   Η ίδια διασκεδαστική φαρσοκωμωδία παίχτηκε στη Σοβ. Ένωση με τον «πατερούλη» τον Στάλιν, στην Κίνα με τον «μεγάλο τιμονιέρη», τον Μάο, στην Αλβανία με τον Χότζα, (εκεί να δείτε δάκρυ κορόμηλο επί μέρες, όπως μου αφηγούνται κάτι φίλοι Αλβανοί), στο Βιετνάμ με τον Χο-τσι-Μίνχ και πάει λέγοντας! Και όποιου του βαστάει, ας μην βγει στο δρόμο να κλάψει! Θα μετανιώσει και … θα κλάψει πικρά!

   ΥΓ.  Η σημερινή ανάρτηση έχει σαν στόχο να καταδείξει ότι υπάρχουν κι αλλού γελοιότητες στον κόσμο. Και μάλιστα μεγαλύτερες από τις εδώ. Πολύ μεγαλύτερες, π.χ. από αυτήν που αναδίδει η κοντοκουρεμένη πρασινοφρουρού «δημοσιογράφα» της τέντας του Ωνασείου, που περιέγραφε, τότε, τρέμοντας από συγκίνηση και με σπασμένη φωνή, την «άφθονη διούρηση» του δικού της «πατερούλη» ηγέτη, η οποία προκειμένου ν' αντιπολιτευτεί τον Σαμαρά, υποστηρίζει, (έστω έμμεσα), την μείωση των επικουρικών συντάξεων!










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου