Αφιέρωμα προς ακραιφνείς ελληνολάτρες σωβινιστές !

Γιά γέλια και γιά κλάματα

Εδώ και χρόνια διαβιώ σε μιά μικρή επαρχιακή πόλη. Σ’ ένα σημείο κεντρικού, αλλά και απόκεντρου, περιφερειακού δρόμου, ο Δήμος έχει τοποθετήσει 4 μεγάλους κάδους απορριμμάτων τους οποίους αδειάζει τακτικά και φιλότιμα.

Τη θερινή περίοδο, με την ηυξημένη κίνηση τα Σαββατοκύριακα, παρακολουθώ πληθώρα θηριωδών Jeeps, δείγμα κοινωνικής και, ιδίως, οικονομικής καταξίωσης, να κουβαλάν στα καπό τις σακούλες των σκουπιδιών τους, είτε ο/η συνοδηγός να τις κρατά έξω από το παράθυρο, με άκρα βδελυγμία και συχασιά. Εάν στη διαδρομή η σακούλα, ως μη διαθέτουσα ισορροπιστικές ικανότητες, τύχει και πέσει, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν (τη σακούλα), ας πρόσεχε (η σακούλα). Καλά να πάθει και να μείνει εκεί που διάλεξε να πάει ! Αν ισορροπώντας παραμείνει στο καπό, ο οδηγός προσεγγίζοντας τους κάδους, από απόσταση πάντα, - πιφ, μπόχα ! -, την αρπάζει κι επιχειρεί τρίποντο, ο/η δε συνοδηγός με τη δική του/της κάνει μακρινό λέι-απ !
Αν βρούν καλάθι (διάβαζε κάδο) έχει καλώς, αλλιώς φεύγουν βρίζοντας για την αστοχία τους προς μεγίστην ικανοποίηση των αδέσποτων γάτων και σκύλων της περιοχής που εξασφαλίζουν τον επιούσιο διασκορπώντας το περιεχόμενο των σάκων στο δρόμο. Ευνόητο το επικρατούν χάλι !
Σήμερα το πρωί περνώντας από το σημείο είδα ζεύγος ξένων, είτε φιλοξενουμένων τουριστών, είτε από εκείνους τους αλλοδαπούς που διατηρούν εξοχική κατοικία εδώ και έρχονται τα καλοκαίρια, να φορούν γάντια, να κρατούν μεγάλες μαύρες σακούλες απορριμμάτων και με μακριές λαβίδες να ξεβρομίζουν την περιοχή !
Σταμάτησα και, ταπεινά, τους ζήτησα συγγνώμην εξ ονόματος όλων εκείνων των επιφανών αρχαίων ομοεθνών μας που έδωσαν, άπλετα, τα φώτα του πολιτισμού στους εν τη σκοτία διαβιούντες κάφρους της Εσπερίας, με τόση μεγαλοψυχία και αλτρουισμό, που δεν φρόντισαν να κρατήσουν γιά τους απογόνους τους ούτε ….ένα κεράκι ! Και εξ ονόματος όλων ημών που καυχώμεθα ότι οι πρόγονοί μας έχτιζαν Παρθενώνες, όταν οι δικοί τους ζούσαν σε σπηλιές !  Τρομάρα μας ! ! !
Και κατακόκκινος από ντροπή έφυγα φροντίζοντας να επιστρέψω από άλλο δρόμο.


Τη σκηνή αυτή την αφιερώνω στους πάσης φύσεως περήφανους και υπερόπτες, περί του μεγαλείου της φυλής και άλλες παπαρδέλες, της πλάκας !

Σέχτα Επαναστατών ! ! ή τα παιδία παίζει ... επικίνδυνα παιχνίδια !

Επικαιρότης

Τελικά σ’ αυτή τη χώρα ούτε μιά τρομοκρατία της προκοπής δεν μπορούμε να φτιάξουμε. Θυμίζω το χοντρο-Χριστόδουλο τον Ξηρό με το μπουζούκι του (ίσως μπαγλαμά, δεν θυμάμαι καλά) και την απογοήτευση που δημιούργησε η απομυθοποίηση της αποκάλυψης της υπερτιμημένης «17 Νοέμβρη», που μετά την εξάρθρωσή της ο εκ των ηγετών της, διαπρεπής λαϊκός αγωνιστής και επαναστάτης, ο κ. Κουφοντίνας,  θυμήθηκε να επικαλεστεί γιά πάρτη του, από τη φυλακή, τα ανθρώπινα δικαιώματα ! Αυτά που ο ίδιος αρνήθηκε στα αθώα θύματά του. Οποία επαναστατική ξεφτίλα !

Τούτο το νέο φρούτο, η «Σέχτα Επαναστατών» που μας προέκυψε στη συνέχεια, με το τελευταίο της χτύπημα, την προκήρυξη και τη φωτογραφία που κοινοποίησε αποδεικνύει ότι πρόκειται γιά μιά χούφτα ημιαγράμματων συμπλεγματικών ανθρώπων του περιθωρίου, οι οποίοι διαθέτοντας κάποιον μισοπάλαβο, δήθεν πολιτικό καθοδηγητή, και διασυνδέσεις με κακοποιούς του κοινού ποινικού δικαίου, επιδεικνύουν θρασύτατα καμιά εικοσαριά όπλα (ούτε ένα τανκ, ούτε μιά τορπιλάκατο, κρίμα !) μεταξύ των οποίων και μιά σιδερένια γροθιά (!) και μ’ αυτό το τρομερό οπλοστάσιο απειλούν την κοινωνία ! Χωρίς ιδέες, χωρίς πολιτική πλατφόρμα, χωρίς κάποιο θετικό μήνυμα προβάλλοντας μόνο τυφλό και αδιάκριτο μίσος. Διαλέγουν τυχαία γιά θύματα ασφαλείς στόχους από την αφύλακτη αιφνιδιασμένη «μαρίδα», αποφεύγοντας τα μεγάλα και καλά φυλασσόμενα ψάρια (τα οποία, απλώς, απειλούν προς εκφοβισμό) και το παίζουν, εκ του ασφαλούς, ασυμβίβαστοι επαναστάτες, ενώ δεν είναι τίποτε άλλο παρά απλοί κακοποιοί και μάλιστα διεστραμμένοι που εκμεταλλεύονται την χαλαρή αντίδραση της πολιτείας και την μη αποφασιστική αντιμετώπιση του κλασσικά αντιδημοκρατικού φαινομένου της τρομοκρατίας, παρά μόνο με νόμιμα και θεμιτά μέσα, εν ονόματι…..της δημοκρατίας, της ευνομούμενης πολιτείας και της προσήλωσης στα ανθρώπινα δικαιώματα. Έννοιες τις οποίες οι τρομοκράτες αρνούνται και μάχονται ! Μια αμήχανη πολιτεία που τους αντιμετωπίζει προτάσσοντας διαδικασίες ελευθεριών και δικαιωμάτων σ’ αυτούς που τα λοιδορούν ! Εθελοτυφλούσα στο ότι δεν είναι δυνατόν να πολεμάς ορθόδοξα κάποιον που σε χτυπά ύπουλα και ανορθόδοξα.

Θυμάμαι τον οργίλο γενειοφόρο «αρχιδημοκράτη» δημοσιογράφο που διερρήγνυε τα ιμάτιά του αρνούμενος κάμερες ασφαλείας στην Αμερικανική Πρεσβεία επειδή, κατά το λεγόμενά του, ήθελε να περνάει μπροστά της με τη γκόμενά χωρίς να τον παίρνει μάτι η κάμερα ! Λες και όλη η έννοια των Αμερικανών ήταν ο κύριος αυτός, το «αίσθημά» του και το πώς θα σπεύσει η CIA να τον «καρφώσει» στη γυναίκα του !. Αλήθεια τώρα που στοχοποιείται το σινάφι του και μέσα στο γενικό παραλογισμό δεν αποκλείεται ν’ αρπάξει κι αυτός καμιά αδέσποτη ριπή με καλάσνικωφ, τι να σκέφτεται, άραγε. Θα έχει τις ίδιες απόψεις σε θέματα προληπτικής ασφάλειας ;

Όλη αυτή η ιστορία με την εγχώρια τρομοκρατία θα ήταν τελικά, από πλευράς λογικής και πολιτικής φιλοσοφίας, μιά αστεία υπόθεση αν δεν υπήρχαν στη μέση αθώα θύματα. Πολύ αίμα, πολύ δάκρυ αφόρητος πόνος και πολύ παράπονο γι’ αυτούς που μένουν πίσω να υποφέρουν, σημαδεμένοι, γιά όλη τους τη ζωή άδικα κι ανόητα.
Και ένα πελώριο γιατί να πλανάται αναπάντητο σε όλη αυτή την διαδρομή της τρομοκρατίας που λειτουργεί καταστρεπτικά, μηδενιστικά και πρόσκαιρα χωρίς να επιφέρει, μακροπρόθεσμα, καμιά επιρροή στον ρουν της ιστορίας. Την πορεία της κοινωνίας την καθορίζουν πολύ σοβαρότεροι παράγοντες και όχι οι ατελέσφορες και αλυσιτελείς μεμονωμένες εγκληματικές ενέργειες, στιγμιαία εκτονωτικές, της αρρωστημένης ψυχοσύνθεσης κάποιων λίγων διεστραμμένων, περιθωριακών αποβρασμάτων.

Υ.Γ. Αλήθεια «σέχτα» τι σημαίνει ; Μήπως προέρχεται από το λατινικό secta, που σημαίνει δρόμος ; Δυσκολεύομαι να το δεχθώ γιατί η δράση της μόνο δρόμο δεν δείχνει. Μάλλον γιά αδιέξοδο μου φέρνει.

Ο Καραγκιόζης. Μύθοι και πραγματικότητα και οι σύγχρονοι "καραγκιόζηδες" !

Σχολιασμοί

Στη τούρλα του Σαββάτου μας προέκυψε και το πρόβλημα της πατρότητας του …. Καραγκιόζη ! Όλα τα’ χει η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε !
Όμως αφού άνοιξε το θέμα, μιά προσέγγιση της στήλης δεν βλάπτει.
Κατ’ αρχήν, άλλο ο Καραγκιόζης, σαν ήρωας και πρωταγωνιστής και άλλο το θέατρο σκιών, σαν είδος θεάματος.
Μετά λόγου γνώσεως δηλώνω ότι, ένεκα προσωπικής εμπειρίας, το θέατρο σκιών είναι πανάρχαιο ψυχαγωγικό και μορφωτικό θέαμα των λαών της Ινδονησίας. Αμάχητα και ξεκάθαρα. Από χιλιάδων ετών ο «νταλάνγκ», ο αντίστοιχος καραγκιοζοπαίχτης, απόλυτα αξιοσέβαστο πρόσωπο των απλοϊκών ινδονησιάνικων κοινωνιών, τις καθοδηγεί και τις τέρπει σε ολονύκτιες παραστάσεις με φιγούρες φτιαγμένες από δέρματα βοδιών και με ηθοπλαστικά θέματα των ινδουιστικών μυθοπλασιών.
Από εκεί με τις εμπορικές επικοινωνίες που αναπτύχθηκαν ανά τους αιώνες το θέατρο σκιών μετανάστευε συνεχώς προς τα δυτικά. Και σαφώς πρωτοπέρασε από την Τουρκία, πριν φτάσει στην Ελλάδα.
Κάθε λαός, κατά την κουλτούρα του και τους καημούς του διαμόρφωσε και τους ήρωες πρωταγωνιστές των λαϊκών θεμάτων που επεξεργάστηκε αυτό το είδος του θεάματος, που αγαπήθηκε από τις λαϊκές μάζες των απλοϊκών κοινωνιών.
Ο Καραγκιόζης είναι η ελληνική εκδοχή του παμπόνηρου ραγιά που κατορθώνει και επιβιώνει μέσα στη καταπίεση και την φτώχεια που του επιβάλλει η τουρκική κατοχή.
Δηλαδή ένας έλληνας πρωταγωνιστής μέσα σ’ ένα θεατρικό είδος φερμένο από την Τουρκία και ριζωμένο και στην Ελλάδα όπου, άλλωστε, ρίζωσε κι αγαπήθηκε όπως έγινε και σε όποιο μέρος κι αν πέρασε.
Στην σημερινή εποχή νομίζω ότι κακώς εστιάζεται το πρόβλημα πατρότητος στο πρόσωπο του Καραγκιόζη και παραγνωρίζεται η σπουδαιότερη και χαρακτηριστικότερη φιγούρα του καραγκιοζίστικου ρεπερτορίου. Μια φιγούρα, την ελληνικότητα της οποίας καμιά ΟΥΝΕΣΚΟ και καμιά ευρωπαϊκή επιτροπή θα τολμήσει ποτέ να αμφισβητήσει, αφού τα χαρακτηριστικά της ταιριάζουν γάντι, αείποτε, στην ελληνική κοινωνία. Κι αυτός είναι ο Χατζιαβάτης ο Τσελεπής ! Τσανακογλύφτης κόλακας, θρασύδειλος βολεψιάκας, κουτοπόνηρος καλοπερασόπουλος, καιροσκόπος του κερατά αλλά και μονίμως ριγμένος και καρπαζωμένος !
Είπατε τίποτα ;
Ας τολμήσει ο οποιοσδήποτε μπαγάσας σφετεριστής να μας αμφισβητήσει την παγκόσμια πρωτοτυπία στο είδος. Ανοίγουμε την τηλεόραση, τον πάμε και μιά βόλτα στην Βουλή και …. πείθεται ακαριαία ! !

Νίκος Κωνσταντόπουλος ή πως η κατσίκα με μιά κλωτσιά αδειάζει την καρδάρα που με υπομονή άφησε να γεμίσουν, αρμέγοντάς την ! !

Επικαιρότης

Η στήλη θυμάται με πολλή νοσταλγία από τα μαθητικά της χρόνια την ποδοσφαιρική ομάδα του Βαρβακείου, αρκετά ισχυρή για την εποχή της, αφού κοντράριζε στα ίσια, σε μαθητικά πρωταθλήματα, ομάδες όπως της Σεβαστοπουλείου Σχολής με τον Δομάζο στη σύνθεσή της, την Λεόντιο των Πατησίων, το Ε’ Γυμνάσιο και το Γυμνάσιο Περιστερίου ( στα δύο τελευταία ξέσπαγε γιά τις φυσιολογικές ήττες από τις δύο πρώτες οι οποίες ήσαν ανίκητες, ως διαθέτουσες παίκτες αναγνωρισμένων ομάδων (π.χ. ο Δομάζος, που τότε έπαιζε στην Άμυνα Αμπελοκήπων, λίγο πριν μεταγραφεί στον Παναθηναϊκό).
Στην μεγάλη εκείνη ομάδα σέντερ φορ ήταν ο υποφαινόμενος και σέντερ μπάκ ο Νίκος Κωνσταντόπουλος. Ναι, ο γνωστός σήμερα δοτός Πρόεδρος του Παναθηναϊκού.
Ο Νίκος υπήρξε ικανότατος και σκληροτράχηλος ποδοσφαιριστής. Εγγύηση στην άμυνα της ομάδας. Παρ’ όλη την ερασιτεχνική του εμφάνιση, αφού επέμενε ν’ αγωνίζεται με πολιτικά παπούτσια και μακρύ παντελόνι, του οποίου γύριζε δυό – τρεις βόλτες τα ρεβέρ, ήταν εξαίρετος αμυντικός ποδοσφαιριστής.
Ο Νίκος, από μικρός υπήρξε σοβαρός σαν μαθητής και πολλά υποσχόμενος σαν μελλοντικός επιστήμονας και πολιτικός και ήταν ένας από τους τρεις συμμαθητές μας που ακολούθησαν αυτό τον δρόμο (οι άλλοι δύο ήσαν ο Νίκος ο Καλτεζιώτης κι ο Βασίλης ο Κοντογιαννόπουλος).
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος διέγραψε πολύ εντυπωσιακή πολιτική τροχιά και έφτασε, μάλιστα, να συζητηθεί και γιά Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πριν το όνομά του καεί από την άκαιρη και πρόωρη προβολή του. Γι’ αυτό και η σημερινή του «τοποθέτηση» στον προεδρικό θώκο μιάς ποδοσφαιρικής ομάδος προδίδει, οπωσδήποτε, κατάντια και εκφυλισμό. Μία άτυχη επιλογή, σπονδή στην προεδρολαγνεία του.
Η στήλη θεωρεί αδιανόητο τον συναγελασμόν ενός θεωρούμενου ως κατ’ εξοχήν σοβαρού (μήπως μόνο σοβαροφανούς ; ) και πνευματικού ανθρώπου με το καφρολόϊ του σημερινού ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού, προβλέπει, εκ του ασφαλούς, την πλήρη αποτυχία του στο πόστο που, αφρόνως, ανέλαβε και θεωρεί αδύνατη την μακροημέρευσή του σ’ αυτό.
Όσο για την αποδοχή της πρότασης να αναλάβει τον ρόλο ενός αχυράνθρωπου σε τέτοιους χώρους, ρισκάροντας την ιστορία και την υστεροφημία του για μια σαχλαμάρα, τι να πει κανείς. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου !
Αχ, που' σαι νιότη που μου 'λεγες πως θα γινόμουν άλλος ! !

η κρίση, το τούνελ, η φιλοσοφία κι.... ο κοινός νους !

Σκέψεις - Απόψεις

Διαβάζω πολλά περισπούδαστα άρθρα γύρω από την κατάσταση στη χώρα μας, γραμμένα από πολύ αξιόλογους ανθρώπους. Δημοσιογράφους, στοχαστές, κλπ.
Όλοι τοποθετούνται και φιλοσοφούν περί….διαγραμμάτου κλπ, θεωρητικά. Βλέπουν, προβλέπουν, σταθμίζουν, εισηγούνται!  Όλα στην θεωρία !
Η στήλη, ως διαθέτουσα τον κοινό νου εισάγει ένα απλό θεώρημα και αναζητεί μιάν απάντηση.
Πρακτική και εφαρμόσιμη.

" Έστω ένα κατάστημα με λίγους υπαλλήλους και άδεια ράφια. Το μαγαζί δεν πουλάει τίποτε, αφού δεν διαθέτει εμπόρευμα παρά μόνον άδεια ράφια. Πελάτης δεν πατάει, είσπραξη δεν γίνεται !
Ο οικογενειάρχης μαγαζάτορας προσπαθεί να κρατήσει το μαγαζί (νοίκια, φώτα, τηλέφωνα, γενικά έξοδα, κλπ), να πληρώνει τους υπαλλήλους και να συντηρεί και την οικογένειά του. Αφού δεν εισπράττει καταφεύγει στον δανεισμό. Δανείζεται συνεχώς γι' ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και αγωνίζεται, με νύχια και δόντια, να κρατήσει το μαγαζί ανοιχτό !
Κάποια στιγμή οι πιστωτές του, λογικά και μοιραία, του κόβουν την πίστωση. Λεφτά τέρμα !
Με αυτή την κατάσταση δεδομένη, τι θα μπορεί να συμβεί ; "

Ας λένε ότι θέλουν οι διαπρεπείς ατσίδες οικονομολόγοι. Ένα είναι βέβαιο ότι θα γίνει !
Το μαγαζί θα κλείσει, οι υπάλληλοι θ’ απολυθούν, η οικογένεια του μαγαζάτορα θα ψωμολυσσάξει της πείνας και…. ο σώζων εαυτόν σωθήτω ! Σκορποχώρι !

Και τώρα τι μπορεί και πρέπει να γίνει ; Ποιά λύση υπάρχει ; Τι λέει ο κοινός νους ;

Μόνη σωτηρία είναι να μπει εμπόρευμα στα ράφια, να αναστηθεί το μαγαζί, να βρει πελατεία, να πουλάει και να εισπράττει. Γιά να βγάζει το κόστος λειτουργίας και να ζει κι η οικογένεια του αφεντικού από κάποιο κέρδος. Απλά πράγματα και …γήινα !

Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε !
Τυχόν ομοιότης με χώρες και λαούς, απολύτως συμπτωματική !

Λιάνα Κανέλλη VS Γ. Καρατζαφέρη. Ο ιδεαλισμός της ανθρωπιάς και ο ανθρώπινος ρεαλισμός.

Επικαιρότης

Η στήλη, ανέκαθεν, εθαύμαζε και εκτιμούσε την βαθιά μόρφωση και, κυρίως, τον χειμαρρώδη λόγο της κ. Κανέλλη. Ανεξάρτητα συμφωνίας ή διαφωνίας σε επί μέρους θέσεις και απόψεις.
Τυχαία και συμπτωματικά παρακολούθησε κάποιο απόσπασμα του χθεσινού λόγου της στη Βουλή, αναφορικά με το υπό ψήφιση Ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Πιστεύω πως ελάχιστες φορές θα έχει εκφωνηθεί από το βήμα της τέτοιος μνημειώδης και τόσο φορτισμένος, συγκινησιακά, λόγος. Και με επιχειρήματα τόσο ευρέως αποδεκτά !
Ακούγοντας όσα έλεγε η κ. Κανέλλη είναι αδύνατον να μην συμφωνήσεις δακρύζοντας και να μην αναλογιστείς πως αν η Γη εκατοικείτο από 6,5 δισεκατομμύρια Κανέλληδες ο κόσμος θα ήταν, ασυζητητί, πολύ καλύτερος.
Η στήλη δεν έχει κομματικές προκαταλήψεις και, ακούγοντας, επικροτεί κάθε άποψη που κατά την κρίση της θεωρεί σωστή. ( Κι από το μυρμήγκι μαθαίνεις !).
Έτσι επικροτεί και την άποψη του κ. Καρατζαφέρη, που το ίδιο τυχαία άκουσε, περί αξιοποιήσεως της μεγάλης σχολάζουσας περιουσίας των πάσης φύσεως κληροδοτημάτων που ροκανίζουν, λίγο λίγο, μόνο τα επιτήδεια τρωκτικά.

Το Ασφαλιστικό, η κολοκυθιά και το κινέζικο μαρτύριο !

Επικαιρότης

Αμάν πια, να ψηφιστεί, επί τέλους, αυτό το ρημάδι το Ασφαλιστικό μπας κι αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε κι εμείς τίποτα από τις διατάξεις που ξεφυτρώνουν συνεχώς σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας και τα σκωτσέζικα ντους που μας υποβάλλουν. Μια έτσι, μια αλλιώς.
Να γλιτώσουμε κι από τον κουτοπόνηρο λαϊκιστή της πρωινής ζώνης ο οποίος μας απειλεί πως αν δεν ψηφιστεί το Ασφαλιστικό δεν πάει διακοπές ! Και, δυστυχώς, πραγματοποιεί την απειλή του !
Από τον άλλο, τον μέγα διδάσκαλο του λαϊκισμού, ευτυχώς προσωρινά ησυχάσαμε. Πήρε την άδειά του κι έφυγε.
Άντε να φύγει κι αυτός, παίρνοντας μαζί του κι εκείνο τον γλοιώδη εργατοπατέρα καθηγητή που περιφέρει τα γλειψίματα του από κανάλι σε κανάλι και να ηρεμήσουμε λιγάκι.
Αρκετά βασανιστήκαμε τόσους μήνες. Μια ψυχή μας έμεινε, ας μας την βγάλουν κι αυτή να τελειώνουμε. Να έχουμε μόνο τον εφιάλτη της ζέστης !
Κι από Σεπτέμβρη, δόξα τω Θεώ, θα ξαναρχίσουν τα όργανα. Εντονότερα, ενοχλητικότερα και, δυστυχώς, πολύ πιο φάλτσα !
Ουφ ! !

" Μηδέν άγαν "

Σχολιασμοί

Διαβάζω στο πρωτοσέλιδο της χθεσινής «Καθημερινής», στο κέντρο αριστερά:
«Για τρίτη φορά προς το αρχείο η υπόθεση της κ. Κούνεβα». Και λίγο πιό δίπλα:
«Ο Λάρυ Κινγκ γυρίζει σελίδα». Στις εσωτερικές, δε, σελίδες διαβάζω αναφορές σε Παπανδρέου, Σαμαρά, Κουβέλη , Βουλφ (νέου Προέδρου Γερμανίας), κλπ.
Η στήλη τιμά απεριόριστα τη συνδικαλιστική δράση της Κωνσταντίνας Κούνεβα και τη μαρτυρική της περιπέτεια. Και έχει κάνει πολλές θετικές αναρτήσεις, σχετικά.
Όμως, τελικά, μήπως υπερβάλουμε ! Ελπίζω σε προσεχή αναφορά να μην την διαβάσουμε και ως «dame» Κούνεβα !
Νομίζω πως αυτή η έλλειψη του μέτρου αποτελεί τη βάση και αφετηρία όλων των δεινών της φυλής μας, από αρχαιοτάτων χρόνων. Απλώς κάποιες φορές, όπως τώρα, τα φαινόμενα αυτά, εμφανιζόμενα εντονότερα γίνονται πιό ορατά, πιό εντυπωσιακά και, δυστυχώς, πιο οδυνηρά !

Θερμές ευχές για τη νέα εθνική μας εορτή !

Επικαιρότης

Η στήλη εύχεται στους πολυπληθείς εορτάζοντας αναγνώστες της (και μη ), χρόνια πολλά !
Επί πλέον προτείνει στον δαιμόνιο αρχηγό της Κυβέρνησης να αναγνώσει από κάποιο συμβολικό χώρο, π.χ. κάποιο πτωχοκομείο η άσυλο, την κατάργηση γιά λόγους οικονομίας όλων των εθνικών εορτών και την ανακήρυξη ως μόνης, της σημερινής.
Καθ’ όσον γιά τουλάχιστον 100 χρόνια θα γιορτάζει μαζί με τη χώρα και το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού.

Ως γνωστόν σήμερα εορτάζεται η μνήμη των Αγίων Αναργύρων, δηλαδή όλων ημών!
Χρόνια μας πολλά και να …..μας χαιρόμαστε ! !