Μιά πρόταση γιά το Πολυτεχνείο.

...απλή, σαν το αυγό του Κολόμβου.

Θαυμάστε χάλι Πνευματικού Ιδρύματος και... συμβόλου δημοκρατίας!

   Επειδή είχα την τιμή, την τύχη και την υπερηφάνεια να σπουδάσω στο πολύπαθο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, θλίβομαι βαθύτατα και πονώ αφάνταστα με τα δεινά που το κατατρύχουν από την περίοδο της μεταπολίτευσης και εντεύθεν. Ιδιαίτερα δε, με την -προϊόντος του χρόνου- συνεχώς αυξανόμενη κακομεταχείριση που υφίσταται εκ μέρους των γνωστών βαρβαρικών αναρχικών ορδών των «ημεδαπών ιερόσυλων τζιχαντιστών». (Χαρακτηρισμός αποδιδόμενος τηρουμένων των αναλογιών βεβαίως, και ευτυχώς!). 

   Ο χώρος, πλην της ιερότητος που αποπνέει, ως κατ' εξοχήν πηγή παροχής τεχνικής Γνώσεως και λίκνο της μεταπολεμικής οικονομικής και κοινωνικής ανορθώσεως της χώρας, συνδέεται άμεσα και ενεργά με την αποκατάσταση της κατηργημένης δημοκρατίας από την διαβόητη χούντα των συνταγματαρχών. 

   Θα πρότεινα, λοιπόν, την παύση κάθε πανεπιστημιακής χρήσης του, την άμεση αποξένωση ολόκληρου του ταλαίπωρου οικοδομικού τετραγώνου από  οιανδήποτε εκπαιδευτική λειτουργία και χρησιμότητα, τον πλήρη αποχαρακτηρισμό του από πανεπιστημιακό ίδρυμα και την μετατροπή του σε μουσειακό χώρο. Με κατάργηση, μάλιστα, του πρώτου τμήματος της οδού Τοσίτσα να δημιουργηθεί ενοποιημένος χώρος με αυτόν του  Αρχαιολογικού Μουσείου, κατόπιν σχετικής μελέτης διαμορφώσεως και με την κατεδάφιση των νεωτέρων παράταιρων κτηρίων, όπως π.χ. αυτών της Σχολής Μηχανολόγων. Ούτως ή άλλως, μείζον τμήμα της εκπαιδευτικής του δραστηριότητος έχει ήδη μεταφερθεί στις εγκαταστάσεις του Ζωγράφου.

   Με αυτή τη μετεξέλιξη θα αποκοπεί, de facto, από την ομάδα των προσφιλών στόχων των πάσης φύσεως περιθωριακών εκτοπλασμάτων, που δεν θα δικαιούνται να τον χρησιμοποιούν πλέον ως ορμητήριο και λημέρι τους, αφού και άσχετος -ουδέτερος ως προς την ενεργό παιδεία-  χώρος θα γίνει και δεν θα «προστατεύεται» από καμία προσχηματική ομπρέλα δήθεν «ασύλου», με οιανδήποτε ερμηνεία του όρου. Άμεσο αποτέλεσμα η ευχερής εκκαθάριση -επί τέλους- του κτιριακού συγκροτήματος από ενδεχόμενη επέμβαση της Αστυνομίας και η τελική του απαλλαγή από κάθε μετέπειτα πρόφαση κακοποίησης και παράνομης εξωσπουδαστικής μεταχείρισης. Μέχρις την οριστική λήθη του από τους κουκουλοφόρους και, τελικά, τον... «εξαγνισμό» και τη λύτρωσή του! 

   Θα συμπεριλαμβάνεται του λοιπού στην -φευ επί του παρόντος, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τί τέξεται η υστεραία- ασφαλή κατηγορία δημοσίων κτιρίων αποκλειστικά πολιτισμικού ενδιαφέροντος, όπως είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η Εθνική Πινακοθήκη, το Μουσείο της Ακροπόλεως, κ.λπ., και πιστεύω πως θα μπορέσει το χιλιόπαθο κτήριο να ... αναπαυθεί εν ειρήνη.