Η νέα καραμέλα που λειώνει και ο Ιούνιος που έρχεται.

Γιά όσους ακούν, βλέπουν και σκέπτονται...

Με τέτοια μυαλά, άντε εσύ να προκόψεις!

   Η μεγάλη αφελής δικαιολογία-καραμέλα, που τελευταία πιπιλίζει ευρέως  το ακτιβίστικο «αριστερό τσούρμο» που μας κυβερνά, είναι: «Αφού από τον Αύγουστο δεν πήραμε μία από τους… δανειστές, τί θέλετε να κάνουμε;»! 

   Με την αβαρία να πάρουμε στα σοβαρά μιά τέτοια παράλογη δικαιολογία-παπαρδέλα, προκύπτουν αυτόματα τα εξής λογικά ερωτήματα, στη βάση του: 

   - Άντε και παίρνουμε την πολυπόθητη δόση -η οποία σημειωτέον είναι και η τελευταία, αφού μ’ αυτήν τελειώνει το λαβείν του «μνημονίου»- και μπαλώνουμε κουτσά στραβά κάποιες, όχι όλες, από τις τρύπες του αδηφάγου κρατικού προϋπολογισμού, μετά τί γίνεται; Πώς θα ζήσουμε στο εξής χωρίς… δόση, αφού οι δόσεις… «πάπαλα»! Τί θα μας πασάρουν ως δικαιολογία, όταν δεν θα υπάρχουν υπόλοιπα προς είσπραξη; Πώς και από πού θα πληρώνονται οι μισθοί των νεοπροσληφθέντων δημοσίων υπαλλήλων, οι δαπάνες στην υγεία, τώρα μάλιστα που η πλημμύρα των λαθρομεταναστών θα  πολλαπλασιάσει τα έξοδα των νοσοκομείων; Ποιός θα τους ταΐζει και ποιός θα του στεγάζει, μέχρι να… εξαφανιστούν, όπως είπε χαριτωμένα το αρμόδιο γραΐδιο και ποιός θα χρηματοδοτεί τις δαπάνες διάσωσής τους; Πώς και από πού θα πληρωθούν οι αυξήσεις μισθών και συντάξεων, τα δώρα και οι 13^οι και 14^οι μισθοί που εξαγγέλθησαν κι εκφράζουν… κόκκινες γραμμές; 

   Όπως είναι ηλίου φαεινότερο, παρά την αριστερόστροφη μπουρδολογία και αεροπαροχολογία, η ήδη καχεκτική ελληνική οικονομία, η οποία -με τις αριστερές ιδεοληψίες του «δίδειν», χωρίς μέριμνα γιά το υγιώς «παράγειν»- απονεκρώνεται συστηματικά και μετατρέπεται πλέον σε στέρφα γίδα. Η ιδιωτική πρωτοβουλία, καθώς αντιμετωπίζεται ως ταξικός εχθρός, διώκεται και καταδιώκεται, είναι αδύνατον να ορθοποδήσει μέσα σε τέτοιες κρατικές αντιλήψεις και κάτω από συνθήκες καχυποψίας και εχθρότητος. Όχι μόνο δεν μπορεί να αναπτυχθεί, αλλά θα μαραζώνει συνεχώς, μέχρι πλήρους ασφυξίας. Όσες σοβαρές επιχειρήσεις απομένουν όρθιες φεύγουν τροχάδην από τη χώρα, αναζητώντας προσφορότερο έδαφος λειτουργίας και ανάπτυξης στις γειτονικές μας χώρες. Ο τουρισμός, ευπαθές προϊόν και μοναδική υγιής παραγωγική μηχανή, μετά την αθρόα εισαγωγή λαθρομεταναστών ποικίλου φυράματος, έχει υπονομευτεί από βραδυφλεγείς εκρηκτικούς μηχανισμούς. Όταν αυτοί πυροδοτηθούν, κάτι που θα γίνει εκ του ασφαλούς, μόλις οι ενδιαφερόμενοι τουρίστες συνειδητοποιήσουν πως δεν μπορούν πλέον «να ζήσουν το όνειρό τους στην Ελλάδα», θα το στρίψουν γιά ασφαλέστερους προορισμούς και θα μας αφήσουν με τον «μουτζούρη» στο χέρι. Δηλαδή την ακτιβίστρια γιαγιούλα που δραπέτευσε από το «Ευγηρίας Πρόνοια Ευσταθίου και Παλμύρας Λάμψα», έβαψε ξανθό, (φυσικά, τί άλλο χρώμα της ταιριάζει;), το μαλλί και ήρθε να μας διαμορφώσει μεταναστευτική πολιτική, αντί να πλέκει κάλτσες και σκούφους δίπλα στο τζάκι!

   Κοντολογίς, από τον Ιούνιο και μετά, όταν δεν θα υπάρχει καμία προσδοκία εισροής άλλου δανεικού χρήματος στη χώρα, κατ’ εφαρμογήν κάποιου προηγούμενου «μνημονίου», (ναι, αυτού του καταστροφικού και καταραμένου «μνημονίου» που μας επέτρεψε να επιβιώσουμε γιά πέντε χρόνια, έστω κουτσά-στραβά), η χώρα θα αναγκαστεί να πορευτεί μόνη και να συνεχίσει να ζει εκ των ενόντων, με ό,τι παράγει. Δηλαδή αέρα κοπανιστό και αριστερά φούμαρα! Και την Ευρώπη: «Όλοι μαζί αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια»! 

   Οι παλιότεροι που έζησαν συνθήκες με «σιδηρά παραπετάσματα», Χότζες και Γιαρουζέλσκιδες καταλαβαίνουν τί σημαίνει αυτό, πολλώ δε μάλλον, όταν το κακό θα συμβεί με αριστερή κυβέρνηση σταλινικού τύπου στην απ' εκεί πλευρά! Και καλό θα είναι οι πάσης φύσεως νεότεροι «κουλτουριάρηδες» περί τον Μάρξ και τις ξεπερασμένες θεωρίες του, να ανοίξουν τα μάτια και το μυαλό τους και να αναλογιστούν αν πρόκοψε ποτέ -έστω και μία-  χώρα με μαρξισμό και αν σήμερα υπάρχει ένα σοβαρό κράτος που να εφαρμόζει τις οικονομικές του αρχές και θεωρίες. Μόνο μία τον «υφίσταται» υπό μορφή στυγνής δικτατορίας, μαζί με τη κωμικοτραγική φιγούρα ενός σαχλού δικτάτορα, η Β. Κορέα. 

   Μόνη δυνατότητα σωτηρίας μας, κι αυτή δυστυχώς προσωρινή, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε πως πρέπει να δουλέψουμε σοβαρά και σκληρά, η σύναψη ενός καινούργιου «μνημονίου», με νέους, ασφυκτικότερους και επαχθέστερους όρους. Και οπωσδήποτε, (αφού οι κουτόφραγκοι δεν είναι και τόσο κουτοί και δεν μας εμπιστεύονται πλέον, λόγω της προηγούμενης κακής τους πείρας από την αφερεγγυότητα και αναξιοπιστία της ρωμέικης κουτοπονηριάς), με πολύ ισχυρότερα δεσμά και ασφαλιστικές δικλείδες γιά την τήρηση από μέρους μας των νέων συμφωνιών. Και αυτό -να το θυμάστε- θα συμβεί τον Ιούνιο. Γι' αυτό άρχισε να κυκλοφορεί μετ' επιτάσεως η φήμη γιά... δημοψήφισμα. Πάσα το μπαλάκι!

   Όλα τα άλλα, οι πανηγυρισμοί, οι φανφάρες και οι επικοινωνιακού τύπου θριαμβολογίες είναι γιά τους μη εισέτι αφυπνισμένους χαχόλους. Το ίδιο και οι προαναγγελόμενοι ρωσικοί… πακτωλοί δις.  Ο Πούτιν ποτέ δεν πιάστηκε κορόιδο και θα του τη «φέρουν» τώρα ο καφενόβιος… Φλαμπουριάρης με τον Στράτα-Στρατούλη; Αν του ξεκολλήσουν τίποτε ρούβλια, αυτά θα πάνε -αυστηρά- στην κατασκευή του αγωγού. Κι αυτό όταν, αν και εφ’ όσον! Δηλαδή: «Ζήσε Μάη μου…!»