Σκοτάδι, απογοήτευση, απελπισία.

Η εβδομάδα των Παθών ήρθε. Ζητείται Ανάσταση!

Τα πάθη του Χριστού και των Ελλήνων χριστιανών

    Όταν αυτή η κακόγουστη πραγματικότητα που μας σερβίρεται καθημερινά ως κύριο πιάτο ξεπερνάει κάθε άγριο νυχτερινό εφιάλτη. Όταν οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους και η θρασύτητα σε βαθμό ιταμότητος αποτελεί πλέον κοινό τόπο. Όταν η ανασφάλεια της οικονομικής εξαθλίωσης πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας σαν χατζάρι τζιχαντιστού, ενώ το «αριστερό τσούρμο» που μας κυβερνάει περί άλλα τυρβάζει. Όταν η αυθαιρεσία και ανομία των «μπαχαλάκηδων» αποτελεί «δημοκρατικό δικαίωμα» που εξικνείται μέχρι «μπουκαρίσματος» στη Βουλή των Ελλήνων. Όταν η αμορφωσιά σε βαθμό πλήρους αγραμματοσύνης, σε συνδυασμό με την άγνοια, την ασχετοσύνη, την ανευθυνότητα και την ανικανότητα βουλεύονται και αποφασίζουν γιά τη μοίρα της χώρας και ταυτόχρονα τη μετατροπή των πολιτών της σε χυλό ανεγκέφαλων χειροκροτητών παρωχημένων ιδεοληψιών και ξεπερασμένων πρακτικών, με μεθόδους διαστρέβλωσης και παραπληροφόρησης που «φοριούνται» πλέον μόνο στη Β. Κορέα. Όταν το παραμύθιασμα σε σχέση με την πορεία των καθηλωμένων διαπραγματεύσεων -ποιών διαπραγματεύσεων, δηλαδή, αφού πρόκειται περί οπερέτας του… νεώτερου Σακελλαρίδη- ενώ τα ταμεία, άπαντα, έπιασαν πάτο και η θύελλα της χρεωκοπίας είναι προ των πυλών. Όταν όλα αυτά και μύρια άλλα φοβερά και τρομερά θα ακολουθήσουν με οιοδήποτε αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, αποτελούν τον καμβά πάνω στον οποίο ζωγραφίζεται με ζοφερά χρώματα το μέλλον της Ελλάδος και των Ελλήνων, με τί όρεξη να σκεφτείς και με τί κουράγιο να γράψεις; Απλά, «περιμένεις τους… βαρβάρους», που δυστυχώς, αυτή τη φορά θα έρθουν. 

   Σκοτάδι, απογοήτευση, απελπισία..