Περί «αεροψεκασμών» και ομαδικής παράκρουσης

Η φανφάρα της δημαγωγίας και η δημαγωγία της φανφάρας

"...τίνα θέλετε απολύσω υμίν; Βαραββάν ή Ιησούν... ";

  Αυτά που συμβαίνουν σήμερα και αυτά που ακούγονται κοντεύουν να μας τρελάνουν. Κατ’ αρχήν πλημμύρισαν το «γυαλί» κάτι απίθανες φάτσες, των οποίων η αθλιότητα της εμφάνισης ανταγωνίζεται επάξια την ανοησία των απόψεων και δηλώσεών τους. Απόψεις που εκκινούν από ιδεοληπτικά αγκυλωμένες απιθανότητες και αφού περάσουν από την κολυμπήθρα της ουτοπίας καταλήγουν σε βλακώδη και διαστρεβλωμένα συμπεράσματα. Σε μιά συστηματική προσπάθεια υπέρβασης ή διεμβολισμού του κοινού νου! 

   Έτσι, αρχίζοντας από τα πιό σοβαρά, τα πιό αληθοφανή και πιό γλυκοάκουστα, μαθαίνουμε από την ηγεσία του «διά πρώτη φορά αριστερού τσούρμου» πως: «Τέρμα η λιτότητα, σκοτώσαμε το μνημόνιο», και άλλα τέτοια... πατριωτικά!

   Προφανώς, με αυτό το σύνθημα δεν υπάρχει Έλληνας που να μην συμφωνεί και να μην επιθυμεί διακαώς την εφαρμογή του. Όμως μετά την εκφώνησή του ακολουθεί και επιβάλλεται η υλοποίησή του. Κι εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Γιατί μετά το «τέρμα της λιτότητας», λογικά  θα πρέπει να βρίσκεται η «αρχή της αφθονίας, ή έστω της οικονομικής άνεσης». Δηλαδή η αύξηση μισθών και συντάξεων και ο περιορισμός των φορολογικών επιβαρύνσεων, ούτως ώστε να βαδίσει ο λαός στην οδό της… ευημερίας και της άνθισης! Και ποιός είναι τόσο βλάκας και τόσο μαζοχιστής ώστε να μην θέλει κάτι τέτοιο; Όμως κανείς συριζάριος «κατσαπλιάς» των καναλιών δεν προσβλέπει σε καμία άλλη πηγή χρημάτων, με τα οποία θα… φονευθεί η λιτότητα, πλην εκείνης του μπεζαχτά των τοκογλύφων-εταίρων, οι οποίοι υποχρεούνται, εξάπαντος, να μας δανείσουν γιά να την… «σκοτώσουμε». Και μάλιστα άνευ όρων και απόδοσης λογαριασμού! Και όσο αυτοί αρνούνται να ενδώσουν και συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις μας εμείς τους βρίζουμε, τους λοιδορούμε και τους κοροϊδεύουμε. Μόνο και μόνο επειδή εμείς είμαστε μάγκες, τσίφτηδες και καραμπουζουκλήδες και διαθέτουμε «κόκκινες γραμμές» και κόκκινη ιδεολογία, η οποία -ως γνωστόν- σκορπάει γενναιόδωρα, σε πάσης φύσεως… κοινωνικές παροχές, τα λεφτά των… άλλων. Των απεχθών… νεοφιλελεύθερων και των μισητών… κεφαλαιοκρατών, οι οποίοι οφείλουν -υποχρεωτικά- να μας χρηματοδοτούν με δανεικά που ήδη ετοιμαζόμαστε να τους τα «φάμε», χαρακτηρίζοντάς τα «επονείδιστο χρέος» που θα πρέπει να διαγραφεί!  Τόσο απλά.

   Χωρίς, εννοείται, εμείς οι ακραιφνείς φιλολαϊκοί δημοκράτες να σκεφτούμε καν, πως παράγεται και από πού θα βρεθεί το χρήμα που θέλουμε να διανείμουμε! Παλαβά πράγματα και ασυνάρτητη συλλογιστική διαδικασία στην οποία πιστεύουμε πως μπορεί να υποκύψουν… οι δανειστές μας. (Εταίροι ή τοκογλύφοι, ανάλογα με την έκβαση των δήθεν διαπραγματεύσεων). Σ’ εμάς, ως κυβέρνηση, αρκούν τα παχιά λαϊκουρίστικα λόγια και ο έπαινος της χαχόλικης αφέλειας και τα ζήτω της βλακώδους αμάθειας, στην οποία κατευθύνουμε με μεγάλη ταχύτητα τον λαό, οδηγώντας τον στο πνευματικό επίπεδο των ορδών των «παράτυπων τουριστών» που κατακλύζουν πλέον τη χώρα και οδηγούν ολοταχώς, (λιαζόμενοι επί του παρόντος στις πλατείες και πλιατσικολογώντας αργότερα), την Αθήνα σε επίπεδα Καλκούτας. 

Η Ναομί Κάμπελ σε ξανθή απόχρωση.

   Κι εμείς, ο λαός, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, (κάτι πολύ αμφίβολο, αν κρίνουμε από την διαβολική επικοινωνιακή πολιτική της… νέας κυβέρνησης), ακολουθούμε -δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι- τον δρόμο προς έναν εθνικό όλεθρο, όπως τα καραβάνια των υποψήφιων θυμάτων των τζιχαντιστών που βαδίζουν, σταθερά και ήρεμα, με τις κόκκινες χλαμύδες, προς τον αποκεφαλισμό τους. Μάλιστα εμείς -υπερακοντίζοντες- το ευχαριστιόμαστε κι όλας, δηλώνοντας υπερήφανοι!

   Ρε μπάς κι έχει δίκιο  ο Καμμένος που είπε πως μας ψεκάζουν; Και ανεχόμαστε, αναδεικνύοντας σε στάρ, γραφικούς τύπους όπως Ραχήλ, Ζωίτσες, Λεωτσάκους και Φλαμπουριάρηδες που μας κυβερνάνε αποπνέοντας λαϊκουράντζα και χυδαίο καρακατσουλιό ή εκτοξεύουν σαχλαμάρες και αμορφωσιά, με περισπούδαστο ύφος και συνεχώς διαψευδόμενη σιγουριά, αλλά και απαίτηση αποδοχής;