Και στο βάθος... Κουμουντούρου!
Ανέκαθεν πίστευα πως την
Ελλάδα, ουσιαστικά, την κυβερνούσε η αριστερά. Είτε ως μαξιμαλιστική
αντιπολίτευση, είτε διά της πλαγίας, με το μεγάλο καρκίνωμα που λέγεται
συνδικαλισμός. Χωρίς να παραβλέπεται και το «ψιλοκοκό» ροκάνισμα της τοπικής
αυτοδιοίκησης. Και εξηγούμαι. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης φαίνεται, πλέον, καθαρά
τώρα, όπου έχοντας κυβερνήσει επί πενταετία τον τόπο, ξεμπροστιάζεται αδιάντροπα
στα μάτια του κάθε σώφρονος πολίτη, καθώς γυρίζει στον φυσικό της χώρο. Τον χώρο της αντίδρασης. Του απέραντου και μονότονου ΟΧΙ σε όλα!
Η εκχειλίζουσα γελοιότητα του
Σύριζα θα μας διασκέδαζε αφάνταστα, αν δεν λειτουργούσε διαλυτικά γιά τη χώρα. Επίσης
αφάνταστα. Μία εμμονική, γεροντίστικη αντίδραση σε κάθε ενέργεια που θα πήγαινε
τη χώρα ένα βήμα εμπρός, με πρόφαση την... "πρόοδο". ΟΧΙ γιά το όχι και γιά το
θεαθήναι, στα μάτια της αγράμματης κι αμόρφωτης -άλλο το ένα κι άλλο το άλλο-
πελατειακής του πλέμπας.
Αρχίζω από μερικά καραμπινάτα
δείγματα της οπισθοδρομικής συμπεριφοράς της ντόπιας αριστερίλας:
Α) Το λιμάνι του Πειραιά πήρε τ’ απάνω του από
τότε που το πήρε η COSCO! Από διακίνηση 700.000 containers τo 2009, ανέβηκε στα 5.000.000! Χωρίς να υπολογιστεί η
κακοδιαχείριση, η ρεμούλα, το αραλίκι και οι ψεύτικες υπερωρίες ενός κακομαθημένου
προσωπικού, κατευθυνόμενο από φαύλους συνδικα-«λησταρέους».
Β) Η κατασκευή του γηπέδου του
Παναθηναϊκού στον Βοτανικό ματαιώθηκε γιά να μην ενοχληθούν, λέει, οι...
κορμοράνοι! Στην πραγματικότητα γιά να χτυπηθεί ο καπιταλίστας Βωβός, που θα... ¨κονομούσε"!
Γ) Η επένδυση στο Ελληνικό, που
θα άλλαζε τη μορφή της Αθήνας και της Ελλάδος τρικλοποδιαζόταν συνέχεια από τους
εγκάθετους χολεριασμένους ακροαριστερούς μηχανισμούς, δήθεν περισπούδαστους και
σοφολογιότατους, που στο άκουσμα ιδιωτικής επένδυσης και σαπουνιού, βγάζουν
σπυράκια. Τί δάση, τί βιότοποι, τί αρχαία, τί θαλάσσιες αύρες, τί θέες της Ακρόπολης,
τί... διατηρητέα αεροπορικά σαράβαλα εφευρέθηκαν και μηχανεύτηκαν δεν περιγράφεται!
Μη ορρωδούντες ούτε προ της αυτογελοιοποίησης, καθ' όσον απευθύνονται σε ντόπιους σανοφάγους ευκολορυμουλκούμενους, εφάρμοσαν κατά γράμμα τις οδηγίες
του αξέχαστου Νικολό Μακιαβέλλι: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Και το Ελληνικό
σέρνεται ακόμη απελπισμένο, από γρανάζι σε γρανάζι γραφειοκρατίας.
Δ) Η κατάργηση της αξιοκρατίας
και η «παπαγαλοποίηση» της Παιδείας με την αδιάντροπη εξαγγελία ντενεκέ
υπουργού, ψευτοκαθηγητού ΑΕΙ σε έδρα της πλάκας και ανυποληψίας, πως στόχος του
ήταν «η ένωση του πρώτου με το τελευταίο θρανίο»!!! Κάτι που γίνεται όχι με την
άνοδο του πάτου στην κορυφή, αλλά με ακριβώς το αντίθετο!
Ε) Η ανάρρηση στην κορυφή της εξουσίας
ατόμου παντελώς αγράμματου, αστοιχείωτου, άπειρου και ανίκανου, με μόνο εφόδιο
την «χατζατζαρίστικη» κουτοπονηριά και την «μπαρμπαγιωργίτικη» μπαστουνοβλαχιά.
Γιά λόγους οικονομίας χρόνου σταματώ εδώ με το παρελθόν και μπαίνω στο σήμερα.
Γιά τους ίδιους λόγους
οικονομίας, δεν χρειάζεται επί μέρους απαρίθμηση. Όλες, συλλήβδην, οι κυβερνητικές
αποφάσεις συναντούν έναν μόνιμο τοίχο ΟΧΙ. Ακόμη και γιά εφαρμογή αποφάσεων,
διαταγμάτων και νόμων, ψηφισμένων από το ίδιο το αναξιόπιστο αριστεριλίκι!
Είναι δε τόσο εμφανώς ανεγκέφαλοι ώστε στην προσπάθεια να αντιπολιτευτούν άκρατα και άκριτα, αντιπολιτεύονται και τους...
εαυτούς τους ακόμη, (καθ’ όσον αυτοί πρωτοϋπέγραψαν τη... συμμαχική συμφωνία με τον Τραμπ), μη αντιλαμβανόμενοι την απύθμενη έκταση της φαυλότητος που περιέχει η επιχειρηματολογία: «οι
σύμμαχοί μας δεν πρέπει να μας θεωρούν δεδομένους»! Με άλλα λόγια, φανταστείτε σε
ώρες μάχης τί σόι σύμμαχος θα λογίζεται κάποιος που δεν ξέρεις τί και πώς θα
συμπεριφερθεί στην κρίσιμη στιγμή! Ωραίος σύμμαχος!
Με άκρον άωτον την αριστερή
αντιπολιτευτική στάση στο θέμα των λαθρομεταναστών. Μετά την αρχική μυωπική
αντιμετώπιση του θέματος -«Μετάναστες αδέρφια μας, κοπιάστε»- και τα ξυνίσματα του
κέντρου της Αμυγδαλέζας με τα χαλασμένα air conditions- τώρα τους φταίει ο Μητσοτάκης που δεν μπορεί
-κάνοντας ό,τι μπορεί- να λύσει ένα πρόβλημα που δεν εξαρτάται απ’ αυτόν. Το λαθρομεταναστευτικό είναι άλυτο. Τελεία και παύλα! Με τις
ορδές των βαρβάρων στην απέναντι όχθη, οι αριστεροί διεθνιστές κρυφοχαίρονται
και προσδοκούν την εξαθλίωση και εξαχρείωση της ελληνικής φυλής, κάτι που επέρχεται δρομαίως, πιστοί
στην παμπλεμποποίηση που πρεσβεύουν και ονειρεύονται. Και βεβαίως... ΟΧΙ στα
κέντρα στέγασης του λαθροεισερχόμενου συρφετού. ΌΧΙ και παντού!
Τώρα, με διάφορα κόλπα και κολπάκια -συνέδρια, επιτροπές, διάφορες εμπριμέ μαλαγανιές και άφθονη... "προοδευτική" μπουρδολογία- προσπαθούν να τσεπώσουν όσους αφελείς απέμειναν να υποστηρίζουν ένα χώρο που δεν έχει πλέον λόγον ύπαρξης και τον έχει πάρει κι αυτόν το... "ποτάμι"! Δυστυχώς, αφελείς, ανεγκέφαλοι και συμπλεγματικοί, υπάρχουν ακόμη αρκετοί. Ο... "αρχηγός" σάλπισε, ο σανός περιμένει. Γιούργια, λοιπόν.
v
ΑπάντησηΔιαγραφή