Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το μεγαλείο, η καπηλεία, η εκμετάλλευση.

Επικαιρότης

   Η στήλη, όπως πάμπολλες φορές έχει δηλώσει, βίωσε εκ του σύνεγγυς στα πρώιμα νεανικά της χρόνια την μεγαλειώδη εξέγερση της ελληνικής νεολαίας,  διψασμένης κι αυτής, όπως ολόκληρος ο ελληνικός λαός, (πλην γραικύλων οι οποίοι αργότερα και κατόπιν οβιδιακής μεταμόρφωσης επέπλευσαν ως «φελλοί» και …. «αντιστασιακοί»), γιά ελευθερία στην έκφραση και δημοκρατία στη διακυβέρνηση του τόπου.
   Ταμπουρωμένοι γιά 4 ημέρες στον περιφραγμένο χώρο του Πολυτεχνείου, έκαναν την στεντόρεια φωνή τους ν’ ακουστεί στα πέρατα του κόσμου, να συγκινήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη και ν’ αποτελέσει το πρώτο καίριο πλήγμα στην χούντα των συνταγματαρχών και την απαρχή της διαδικασίας πτώσης της.
   Η υπόθεση, μετά την 4/ήμερη δυσφορία του στριμωγμένου δικτατορικού καθεστώτος, έληξε με την κατεδάφιση από τανκ της κεντρικής πύλης του Ιδρύματος και το «μπουκάρισμα» της Αστυνομίας η οποία άδειασε τον χώρο του Πολυτεχνείου από την εξεγερμένη νεολαία και γέμισε μ' αυτήν τα μπουντρούμια της! Η συνέχεια γνωστή κι αναμενόμενη. Μπόλικη «πειθώ» στους συλληφθέντες με άφθονο ξύλο, σφαλιάρες, βασανιστήρια και τα υπόλοιπα γνωστά και .…κλασσικά.
   Η εποχή ήταν πολύ ταραγμένη, απ’ άκρου σε άκρο της χώρας, η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη κι η μυρωδιά του μπαρουτιού διάχυτη. Ντουφεκιές ακούγονταν παντού, η αναρχία διάπλατη, η ανασφάλεια του κόσμου έντονη και το χάος στο οποίο είχε περιπέσει ο τόπος απόλυτο! Η Αστυνομία, γενικώς, παρακολουθούσε με έκδηλη την αμηχανία, ενώ οι φήμες οργίαζαν και μιλούσαν γιά…. χιλιάδες νεκρούς και μυριάδες τραυματίες!

   Μετά την πτώση της χούντας χύθηκε πολύ μελάνι και φαντασία πάνω στην αιματοβαμμένη εκείνη εξέγερση, προεξάρχοντος δημοσιογραφικού οργανισμού, πιστού φερέφωνου της χούντας, ο οποίος, τσούπ!, αναγεννήθηκε σαν σύγχρονος φοίνικας που ξεφύτρωσε από τις στάχτες της δικτατορίας και των παλαιών του θέσεων, ως ένθερμος υποστηρικτής της δημοκρατίας αποτελώντας, ακόμη και σήμερα, έναν από τους έντυπους στυλοβάτες αυτής μέσω της πασοκικής αυτοκρατορίας! Εκμεταλλεύτηκε, (και εκμεταλλεύεται ακόμη και τώρα), την αμνησία και αφέλεια του ελληνικού λαού και…. «κονομάει», αφήνοντας τη σιχασιά και την απέχθεια σε λίγους… ρομαντικούς ιδεολόγους της πραγματικής ελευθερίας κι ανεξαρτησίας, που δεν ξεχνούν και δεν συγχωρούν.

   Η πιο έγκυρη έρευνα και καταγραφή των δραματικών γεγονότων της εποχής έγινε από τον τότε Πρύτανη κ. Κωνστ. Κονοφάγο, (ο οποίος σημειωτέον συνελήφθη και… μακροημέρευσε στα κρατητήρια της ΕΣΑ, μαζί με τους καθηγητές κ.κ. Θ. Σκουλικίδη, Γ. Βέη, Ν. Κουμούτσο και Π. Σακελλαρίδη), και αποτυπώθηκε σε βιβλίο 209 σελίδων που κυκλοφόρησε το 1982 και είναι σήμερα εξαντλημένο.

   Από το βιβλίο αυτό αναδημοσιεύω, αυτολεξεί, τις πρώτες αράδες της εισαγωγής του και τον κατάλογο των απανταχού της Ελλάδας νεκρών θυμάτων της περιόδου της Εξέγερσης, με τον ακριβή τόπο και χρόνο θανάτου αυτών.


   Η «Εξέγερση του Πολυτεχνείου» ήταν μιά μεγαλειώδης εξέγερση των φοιτητών εναντίον της Δικτατορίας γιά την πτώση της και την Ελευθερία του ελληνικού λαού. Ο Αθηναϊκός λαός συμπαραστάθηκε στους φοιτητές και εξεγέρθηκε μαζί τους γιά τους ίδιους σκοπούς.


   ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ (σελ. 121 και 122)


1. Διομήδης Ιωάννου ΚΟΜΝΗΝΟΣ
    Ετών 17 μαθητής. Σκοτώθηκε έξω από το Πολυτεχνείο στις 16/11, ώρα 22.15΄

2. Βασίλειος Παναγιώτου ΦΑΜΕΛΛΟΣ
    Ετών 26. Σκοτώθηκε κοντά στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως την 16/11 από σφαίρα.

3. Τόριλ ΕΝΓΚΕΛΕΝΤ
    Σπουδάστρια Νορβηγίδα. Σκοτώθηκε στην πλατεία Αιγύπτου την 16/11 ώρα 23.30΄.

4. Γεώργιος Ανδρέου ΣΑΜΟΥΡΗΣ
    Ετών 22, σπουδαστής. Σκοτώθηκε τα μεσάνυχτα στις 16/11 σε άγνωστο σημείο.

5. Αλέξανδρος Ευστρατίου ΣΠΑΡΤΙΔΗΣ
    Ετών 16, μαθητής. Σκοτώθηκε στην οδό Κότσικα την 17/11 στις 10.30΄.
    (Σημ. Ο εν λόγω τυγχάνει μακρινός συγγενής μου).

6. Μάρκος Δημητρίου ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ
    Ετών 23. Σκοτώθηκε σε πολυκατοικία της Πατησίων στις 17/11 στις 10.30΄.

7. Βασίλειος ΚΑΡΑΚΑΣ
    Ετών 43. Σκοτώθηκε στην πλατεία Αιγύπτου από σφαίρα στις 17/11 ώρα 13.00΄.

8. Βασιλική Φωτίου Μπεκιάρη
    Ετών 17. Σκοτώθηκε ενώ βρισκόταν στην ταράτσα στο σπίτι της στις 17/11 και ώρα 12.30΄.

9. Δημήτριος Θεοδ, ΘΕΟΔΩΡΑΣ
    Ετών 6. Σκοτώθηκε σε οδό του Ζωγράφου στις 17/11 ώρα 13.30΄από στρατιώτες που
    βρίσκονταν μπροστά στο ναό του Αγίου Θεράποντος.

10. Γεώργιος Αλεξάνδρου ΓΕΡΙΤΣΙΔΗΣ
      Ετών 48. Εφοριακός υπάλληλος. Σκοτώθηκε ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία στα Νέα 
      Λιόσια    στις 17/11 ώρα 12.15΄από αδέσποτη σφαίρα άρματος.

11. Νικόλαος Πέτρου ΜΑΡΚΟΥΛΗΣ
      Ετών 25. Σκοτώθηκε στη πλατεία Βάθης στις 17/11 και ώρα 11 από άρμα.

12. Στυλιανός Αγαμ. ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗΣ
      Ετών 19. Εργάτης. Τραυματίστηκε θανάσιμα μπροστά στον κινηματογράφο «Ελληνίς» την 
      17/11 και ώρα 10.00΄από σφαίρα άρματος.

13. Ανδρέας Στεργίου ΚΟΥΜΠΟΣ
      Ετών 63. Τραυματίστηκε σοβαρά και πέθανε στην οδό Καποδιστρίου στις 18/11 και ώρα 
      11.00΄από σφαίρα άρματος.

14. Μιχαήλ Δημητρίου ΜΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ
      Ετών 20. Σκοτώθηκε Πατησίων και Στουρνάρα στις 18/11 και ώρα 13.30΄ από σφαίρα
      πυροβόλου όπλου στο κεφάλι.

15. Κυριάκος Δημητρίου ΠΑΝΤΕΛΕΑΚΗΣ
      Ετών 45 Δικηγόρος. Τραυματίστηκε και ύστερα πέθανε από σφαίρα άρματος στην οδό
      Γλάδστωνος την 18/11 και ώρα 12.40΄.

16. Σπύρος ΚΟΝΤΟΜΑΡΗΣ
      Δικηγόρος. Πέθανε από τα αέρια που έριχνε η αστυνομία στις 16/11.

17. Αικατερίνη Αργυροπούλου
      Ετών 75. Τραυματίστηκε σοβαρά και αργότερα πέθανε από αδέσποτο βλήμα άρματος στις
      17/1 και ώρα 11.00΄.

18. Δημήτριος ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
      Ετών 60, ιδιωτικός υπάλληλος. Πέθανε από συγκοπή καρδίας λόγω αερίων.



   Όπως προκύπτει από την ανωτέρω έρευνα, οι νεκροί της ιστορίας ούτε…. χιλιάδες είναι, όπως τους θέλει η λαϊκή μούσα κι η αριστερή…. μουσίτσα, με την προπαγάνδα των γνωστών χώρων και γνωστών τύπων οι οποίοι εξαργύρωσαν και εξαργυρώνουν ακόμη πανάκριβα την ολιγοήμερη δράση τους, με πλουσιοπάροχη ισόβια αντιπαροχή βολέματος, ούτε σκοτώθηκαν μέσα στο Πολυτεχνείο, τη μοιραία νύχτα.

   Επειδή ένας θάνατος είναι πάντοτε θάνατος και κόβει οριστικά το νήμα μιάς ζωής, το γεγονός με συγκλονίζει πάντοτε αφάνταστα. Ανεξάρτητα συνθηκών θανάτου, οι ως άνω νεκροί δεν παύουν να αποτελούν τα αθώα θύματα μιας ταραγμένης περιόδου που δεν θα έχαναν τη ζωή τους αν δεν συνέβαιναν τα δραματικά γεγονότα. Γι’ αυτό τους πρέπει κάθε τιμή και αναφορά στη μνήμη τους με σεβασμό και κατάνυξη, έστω κι αν δεν έπεσαν ηρωικά εκτελώντας ύψιστο καθήκον θυσίας αλλά «πήγαν» βαδίζοντας αμέριμνοι κι ανύποπτοι από τρελές ή αδέσποτες σφαίρες.

   Η στήλη με συγκίνηση αποτίει ευλαβικά την δέουσα τιμή στη μνήμη αυτών των αδικοχαμένων θυμάτων που, έστω ακούσια, συνέβαλαν στην απελευθέρωση της Ελλάδος από την ελληνική…. Κατοχή, μακράν από κάθε καπηλεία της σπεκουλαδόρικης παμπόνηρης αριστεράς και της μηδενιστικής συμπεριφοράς των τραμπούκων της Χρυσής Αυγής.
















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου