Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Ο κόμπος στο χτένι. (Και τώρα τι γίνεται;)

Επικαιρότης

   Οι εκλογές πέρασαν, αλλά τα προβλήματα που έλυσαν είναι σαφώς λιγότερα απ’ όσα γεννήθηκαν απ’ αυτές. Μιά σβέλτη πρώτη και ψύχραιμη αποτίμηση των αποτελεσμάτων αποκαλύπτει εκπλήξεις και αδιέξοδα. Προσωπικά πιστεύω πως μόλις τώρα άνοιξε η αυλαία και μπροστά μας περιμένουν αρκετές πράξεις, μέχρι την κορύφωση του δράματος που θα παιχτεί στην πλάτη μας.
   Βασική διαπίστωση πως οι πολιτικές δυνάμεις που αντιτίθενται στα διάφορα μνημόνια, αποτυπωμένες σε έδρες, υπερτερούν των καθ’ οιονδήποτε τρόπο θεωρουμένων ως φιλομνημονιακών. (151 έναντι 149).
   Η στήλη ομολογεί απερίφραστα πως έπεσε εντελώς έξω στην περί ΠΑΣΟΚ εκτίμησή της. Όμως, σπανίως τόση και τέτοια αποτυχία της δημιούργησε μεγαλύτερη ικανοποίηση! Είναι γνωστά, άλλωστε, τα αισθήματα που τρέφει γιά τον εν λόγω πολιτικό εσμό.
   Η καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ, κατά τη γνώμη μου, αποτελεί την μεγαλύτερη εκλογική έκπληξη και όχι η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αποτελεί επακόλουθο γεγονός του πρώτου. Μετά την πασοκική συρρίκνωση, αναμενόμενο ήταν οι ψήφοι του να κατευθυνθούν κάπου αλλού, δεν ήταν δυνατόν να εξαερωθούν! Έτσι, αφού το «μπαλόνι» Κουβέλης, όσο προχωρούσαμε προς τις κάλπες, έδειχνε καθαρά πως ξεφούσκωνε συνεχώς και το ΚΚΕ, κλεισμένο και περιχαρακωμένο στον παλαιολιθικό του είναι, δεν άνοιγε χαραμάδα στον «έξω» κόσμο, απολύτως φυσικό ήταν ο έξυπνος Τσίπρας ν’ αποτελέσει τον βασικό ταμιευτήρα των απογοητευμένων πασόκων.

   Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω απόλυτα πως τα χθεσινά αποτελέσματα δεν εκφράζουν την πραγματική και κατά βάθος βούληση του λαού, αλλά αποτελούν στιγμιαία εκτονωτική παρόρμηση και γι’ αυτό σύντομα θα ανατραπούν. Ο συσχετισμός των εισερχομένων στη Βουλή δυνάμεων και η απλή αριθμητική δεν βγάζουν κυβέρνηση. Ακόμη και με ανόσια τερτίπια και «στραμπουλήγματα» συνειδήσεων, (αποστασίες, κ.λπ. κόλπα του παρελθόντος), δεν μπορεί να προκύψει, επί μακρόν, βιώσιμη κυβέρνηση. Το σύντομο ξαναστήσιμο κάλπης μοιάζει γεγονός αναπόφευκτο.

   Αυτή τη στιγμή κυρίαρχα θέματα-αιτήματα, τα οποία προέκυψαν μάλλον αναπάντεχα και αλληλοεξαρτώμενα, είναι η κεφαλαιοποίηση των δύο μεγεθών. Της συντριβής του ΠΑΣΟΚ και της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν μεγάλο λάθος αν εκτιμηθεί πως το ΠΑΣΟΚ εξεμέτρησε το ζην του, αφού οι νεοεισερχόμενοι στο εκλογικό σώμα νεαροί ψηφοφόροι δεν βρίσκονται υπό την επήρεια της Αντρεϊκής σαγήνης και τα φληναφήματα του χοντρομπαλά κ. Ευφράδεια δεν τους ξεγελούν και δεν «μασάνε». Υπάρχει, όμως, πίσω αρκετά μεγάλος όγκος φανατισμένων «προβάτων», που θα μπορούσαν κάτω από τη σφοδρή, έντεχνη και διαστρεβλωτική πασοκική προπαγάνδα που θα εξαπολυθεί σύντομα, να ξαναγυρίσουν στο κομματικό «μαντρί». Εξ άλλου, είναι γνωστόν πως κάθε θηρίο όταν ξεψυχά γίνεται πιό επικίνδυνο.
   Από την άλλη, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ απολακτίσει τις ακραίες θέσεις του στα θέματα των λαθρομεταναστών και αποκόψει κάθε ομφάλιο λώρο που τον συνδέει με τους πάσης φύσεως αναρχικούς κουκουλοφόρους, μπαχαλάκηδες και λοιπά ανατρεπτικά στοιχεία του περιθωρίου, θα μπορούσε, και γιατί όχι, να μαζέψει στους κόλπους του όλη την μερίδα του ελληνικού πληθυσμού που εκφράζει την λεγόμενη «ευρωπαϊκή αριστερά». Ο τόπος χρειάζεται οπωσδήποτε έναν τέτοιο πολιτικό φορέα. Πολύ φοβάμαι όμως, πως η συγκυριακή του επιτυχία «μέθυσε» υπερβολικά κάποια στελέχη του και το ύψος που τους ανέβασε χθες το εκλογικό ασανσέρ, έκανε κάποια άλλα να προσβληθούν από ίλιγγο. Κάποιες δηλώσεις που άκουσα το μεσημέρι από τον, όχι και ιδιαίτατης ευφυΐας, κ. Στράτα-Στρατούλη είχαν έκδηλα μέσα τους μεγάλη δόση οίησης. Αν δεν προσέξουν, το γκρέμισμα θα έρθει σύντομα και θα είναι οδυνηρό.

   Κατά τα λοιπά, όλα τα υπόλοιπα κόμματα κινήθηκαν σε, περίπου, αναμενόμενα πλαίσια.
   Ο Σαμαράς πλήρωσε την υποχώρησή του, παρ’ ότι, τότε, είχαν πέσει όλοι να τον φάνε επειδή αντιδρούσε, στο β΄ μνημόνιο, καθώς και διάφορα, δευτερεύουσας σημασίας, και επικοινωνιακού χαρακτήρα λάθη, (π.χ. Συμπιλίδης), συν την μάλλον απωθητική παρουσία του στο γυαλί. Δείχνει οργισμένος, αρκετά εγωιστής, σπασμωδικός και βγάζει ύφος «δυσκοίλιο». Δεν γράφει!
   Ο Καμμένος, χωρίς συγκεκριμένο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα, τράβηξε τους «αγανακτισμένους» και απελπισμένους δεξιούς, οι οποίοι όταν σφίξουν τα πράγματα, και αφού έκαναν την επανάστασή τους, μάλλον θα «επαναπατριστούν» στη «μάνα». Πιστεύω πως ο Καμμένος αποτελεί τον…. Κουβέλη της δεξιάς, μόνο που το φούσκωμά του θα κρατήσει λίγο παραπάνω.
   Ο ΛΑΟΣ, μολονότι ο Καρατζαφέρης διαθέτει αρκετές καλές ιδέες και θα ήταν χρήσιμος σε μιά Βουλή, την πάτησε όπως ο μυθικός Ίκαρος. Ανέβηκε πολύ ψηλά και τα φτερά του έλιωσαν στον ήλιο. Κρίμα.
   Μεγάλος ντόρος και ανόητη μυθοπλασία γίνεται γιά τη Χρυσή Αυγή, παραβλέποντας μιά «χρυσή αλήθεια». Όσο πιό πολύ πολεμάς με ψέματα και λάσπη έναν αντίπαλο, τόσο των γιγαντώνεις. Κοιτάζοντας τα ψηφοδέλτιά τους πρόσεξα ότι πολύ μεγάλο μέρος τους το αποτελούσαν γυναίκες. Καμία σχέση, δηλαδή, με το πρότυπο του μπρατσωμένου σκίνχεντ που θέλουν να περάσουν οι πολέμιοί τους. Η αλήθεια είναι μία και μόνη. Όσο η πολιτεία αδυνατεί να παράσχει ασφάλεια και ευνομία σε μιά περιοχή που ζει «κατακτημένη», φοβισμένη κι απροστάτευτη από την δικαιολογημένη πείνα και εγκληματικότητα των, κατά τα άλλα, ταλαίπωρων κι εξαθλιωμένων λαθρομεταναστών και τη δουλειά αυτή την αναλαμβάνουν οι «Χρυσαυγείτες», ας μην απορεί κανείς αν τα ποσοστά τους θα ανεβαίνουν συνεχώς. Στο κάτω-κάτω, όλες οι εκλογικές διαδικασίες στοχεύουν σε οικονομικά θέματα και τα αποτελέσματά τους αντανακλούν οικονομικά συμφέροντα. Κατά μείζονα λόγο, όταν στο κόλπο μπαίνει και η ζωή του τρομοκρατημένου πολίτη. Ας κρατήσουν λοιπόν οι «δημοκράταροι» την ιερή τους αγανάκτηση γιά το φούντωμα της Χρυσής Αυγής και ας τοποθετήσουν, προς στιγμήν, τον εαυτό τους ιδιοκτήτη διαμερίσματος στην Αχαρνών. Να δούμε τι θα ψήφιζαν τότε!
   Κόμματα τύπου Οικολόγων, Δράσης του Μάνου, Παπαθεμελής (!) δεν είχαν καμία τύχη απέναντι στα θηρία και αποκόμματα τύπου Μπακογιάννη, Κατσέλη, επίσης.

   Και τώρα, το πιό σοβαρό διακύβευμα και πιό αγωνιώδες αγκάθι εμπλοκής των χθεσινών εκλογών. Η ώρα της αλήθειας στις σχέσεις της χώρας με την Ε.Ε. Με δεδομένη την εκφρασθείσα αντιμνημονιακή βούληση του ελληνικού λαού και την επίσης δεδομένη απειλή των δανειστών μας, πως αν επικρατήσουν τέτοιες δυνάμεις στην κάλπη, η στρόφιγγα δανεισμού θα κλείσει, όλοι θα περιμένουμε με αγωνία και τρόμο την αντίδραση των ευρωπαίων δανειστών. Ή μπλοφάρανε και θα δώσουν την δόση μας, οπότε θα «ξεμασκαρευτούν» αποδεικνυόμενοι αναξιόπιστοι και κολπατζήδες, ή λεφτά… γιόκ!
   Προσωπικά πιστεύω πως στις προσεχείς εκλογές θα πάμε…. πεινασμένοι, με τα αυτιά κάτω και τρεχάτοι στον… δικομματισμό. Μακάρι να διαψευστώ, όπως και με το… ΠΑΣΟΚ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου