Μάθε παιδί μου γράμματα..... !

Επικαιρότης

Η στήλη δεν συνηθίζει να αναμασά και αναμεταδίδει σκέψεις και θέσεις άλλων. Προτιμά την αυτόφωτη μοναχική πορεία με βάση τον κοινό νου. Εκτός και αν πρόκειται γιά κάτι εντελώς ξεχωριστό, κατά την κρίση της πάντα.
Με βάση την ανωτέρω φιλοσοφία, αναδημοσιεύει κάτι που διάβασε και την εντυπωσίασε. Μίαν επιστολή αναγνώστου γνωστής εφημερίδας.

Κύριε διευθυντά.
Συγκινημένος σας αναφέρω ότι η τιμή και η υπόληψη της τόσο παρεξηγημένης και συμπαθητικής «μοναδούλας» που -μια φορά και έναν καιρό- κοσμούσε τα γραπτά των πιο «κακών» μαθητών της τάξης, αποκαταστάθηκε.
Η πρόσβαση στο Τμήμα Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας με μέσο όρο βαθμολογίας 0,91 (περίπου 1) αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Όπως και αν έχει το πράγμα, η αναγνώριση της αξίας της -ως βαθμολογικής μονάδας- αποτελεί γενναία πράξη και συγχαρητήρια στους εμπνευστές του εγχειρήματος.
Ευελπιστώ ότι το επόμενο βήμα των φωστήρων της δημόσιας παιδείας στην Ελλάδα θα είναι και η αναγνώριση της κακοχαρακτηρισμένης «κουλούρας».
Σε μια εποχή τόσο άδικη για «εκείνη» το οφείλουν -αν μη τι άλλο- σε όλους όσοι συνδέθηκαν άρρηκτα μαζί της, λόγω χαμηλών επιδόσεων στις σχολικές αίθουσες. Στο κάτω κάτω της γραφής ας το δουν ως μία αναδρομική κοινωνική προσφορά, αποκαθιστώντας ένα παιδικό τραύμα !
ΑΡΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ
Κοζάνη

Η στήλη, θυμάται ένα πρόχειρο διαγώνισμα στα Αρχαία, στην Α’ Γυμνασίου ( τότε Γ’ οκταταξίου) όπου μας εζητήθη να αναγράψουμε, μεταξύ άλλων, τα τρία γένη του επιθέτου: σοφός.
Και ένα συμμαθητή μας που έγραψε στην κόλλα του: σοφός, σοφία, σόφιον !
Βεβαίως, αυτός πήρε «κουλούρα» και η τάξη σείστηκε από τα γέλια και την καζούρα που επακολούθησε μετά την ανάγνωση, με γουρλωμένα από έκπληξη μάτια του καθηγητή, του εν λόγω γραπτού ! Ύστερα από, πάνω από μισόν αιώνα χρονική απόσταση από το γεγονός, θλίβομαι και ντρέπομαι για το παιδικό τραύμα που, άδικα και αδικαιολόγητα , δημιουργήσαμε τότε, στον συμπαθή κατά τα άλλα, κουμπούρα συμμαθητή μας ! Θεωρώ, λοιπόν, ότι επέστη πλέον ο χρόνος της ηθικής αποκατάστασης και του γραπτού και του συμμαθητού μου. Κάτι σαν την «Υπόθεση Ντρέυφους », να πούμε ! Στο κάτω κάτω σήμερα που αλλάζουμε βουλιάζοντας ή βουλιάζουμε αλλάζοντας (το ίδιο είναι), από τα κανάλια εκτοξεύονται χειρότερες «κοτσάνες». Σήμερα οι γνώσεις εκείνες αλλά και ο βαθμός αυτός θα του εξασφάλιζαν εισαγωγή σε κάποιο ΤΕΙ ή ΑΕΙ. Σε κάποια, δε, εξ αυτών πανηγυρικά ! ( Μα ποιός είσαι, τέλος πάντων, η ¨ΔΟΜΗ" είσαι ! ). Βλέπετε ότι, τελικά, οι αδικίες, πάντοτε, αποκαθίστανται και οι ικανοί επιβραβεύονται ! Αυτό θα πει «διά βίου μάθηση», κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη ! Και πάνω απ’ όλα, αξιοκρατία !
Όχι παίζουμε ! ! !