Ο πολύς Dr Baroufakis και άλλα παραμύθια.

Μιά "ελιτίστικη" τρίχα σε σοσιαλιστικό ζυμάρι

Καμαρώστε και δοξάστε τον!!!

    Αναμφίβολα ο τύπος είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος. Ένας καπάτσος πωλητής φυκιών σε τιμές μεταξωτής κορδέλας. Ακόμη και αν, γιά λόγους σκοπιμότητος, του ξεφύγει και δηλώσει «αριστερός», μόνο τέτοιος δεν είναι. Ούτε η ψυχή του, ούτε τα χούγια του. Πρόκειται γιά αδίστακτο ψεύταρο και φιγουρατζή που νομίζει πως μπορεί να «δουλεύει» το σύμπαν. Διαθέτοντας μεγάλη ευστροφία, ικανή να καλύψει κάθε πιθανή του ανεπάρκεια ή αστοχία του, επιχειρεί με ψέματα και ασάφειες να  «μπουρδουκλώνει» το ακροατήριό του και σε περίπτωση που αυτό είναι χαχολικών προδιαγραφών το πετυχαίνει. Και κάποιους τους… εκστασιάζει κιόλας! Το επαγγελματικό του αντικείμενο συνηγορεί αφάνταστα σε κάτι τέτοιο. Το γιατί το έχουμε διαπιστώσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια με διάφορους οικονομικούς φωστήρες, καθώς αναγκαστήκαμε όλοι -κακήν, κακώς- να «σπουδάσουμε» οικονομικά της πιάτσας. Έτσι είδαμε έκπληκτοι διαπρεπείς του είδους, στο ίδιο πρόβλημα, με τα ίδια δεδομένα και τα ίδια επιτάγματα να αποφαίνονται αντιδιαμετρικά! Π.χ. Ό ένας ευρώ και ο άλλος δραχμή. Ο ένας άσπρο, ο άλλος μαύρο! 

   Ο δικός μας «αστήρ» αποτελεί τυπικό δείγμα αριβίστα ανθρώπου και οικονομολογικής αοριστολογίας και αερολογίας καταφερτζή. Αν αναζητήσει κανείς το τί ακριβώς κατάφερε μέχρι τώρα στην υπόθεση της δίμηνης Υπουργίας του και την διαπραγμάτευση της χώρας, θα διαπιστώσει πως πέτυχε ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό στην ουσία και μας εξέθεσα σε πολλά πλην, σε επίπεδο συνεννόησης και συνδιαλλαγής με τους Ευρωπαίους εταίρους, (πρώην, και ίσως μελλοντικά πάλι, τοκογλύφους). Κατάφερε, επί προσθέτως, να τους εκνευρίσει και εξοργίσει, κλονίζοντας και την αξιοπιστία της Ελλάδος. Γι’ αυτό και όλα πλέον «παίζονται» σε επίπεδο «πολιτικής λύσης». Γιά όσους -τυχόν- δεν κατανοούν τον όρο διευκρινίζεται πως πρόκειται γιά «λύση σκοπιμότητος», πέραν από την ψυχρή λογική των αριθμών. Δηλαδή ικεσία, υποταγή και επαιτεία! Με μη αυστηρά οικονομικά κριτήρια αλλά την καταχρηστική επίκληση προς εξυπηρέτηση  γενικότερων συμφερόντων και διαφόρων μπλα-μπλά. Π. χ. γεωπολιτική θέση, ισορροπία διεθνών σχέσεων, συνοχή ευρωζώνης και διάφορα τέτοια, μάλλον ασθενούς πειστικότητος πλέον, όπως εξελίχτηκε η ιστορία με τους λεονταρισμούς.

   Ο Dr, ως Υπουργός Οικονομικών, στις διάφορες επαφές του αυτό το δίμηνο, κατάφερε -σαν κομήτης- να εντυπωσιάσει μεν, αλλά όχι με επιχειρήματα και το εσωτερικό της κεφαλής του. Άστραψε με το ξύρισμα της κάρας του, το εκκεντρικό του ντύσιμο και το άνετο και αναιδές στυλ του χεριού στην τσέπη. Ένα μέλος του σταρ-σύστεμ και του lifestyle, όπως το… «θαυμάζουμε» -αηδώς- στα Φεστιβάλ των Καννών και τις απονομές των Όσκαρ. Εντυπωσιασμός άφθονος και ουσία μηδέν! «Όλο λάδι, λάδι και τηγανίτα τίποτα» που λένε στα χωριά. 

   Η άριστα λειτουργούσα αριστερή προπαγάνδα -αυτή που μπόρεσε να «εξαφανίσει» τα πολυμελή… τεχνικά κλιμάκια της «διά πρώτη φορά αριστερά», παραβλέπει -κατ’ αρχήν- το γεγονός ότι η αριστερά, ναι μεν δεν πήρε ποτέ τιμόνι στην κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά κυριάρχησε από εκεί και κάτω, αλωνίζοντας κυριολεκτικά σε συνδικάτα και τοπική αυτοδιοίκηση, συμβάλλοντας αποφασιστικά στη σημερινή πτώχευση της χώρας. Με τους αδηφάγους συνδικαλισταρέους της εξασφάλιζε εκβιαστικά από τις ηλίθιες αστικές κυβερνήσεις, επιδόματα τύπου: «έγκαιρης προσέλευσης», «παρατήρησης της προπέλας» και διάφορες μαξιμαλιστικές αργομισθίες, ενώ με τους δημαρχέους της κατασπαταλούσε κονδύλια επί κονδυλίων, σε φαύλες παροχές και ανούσια έργα βιτρίνας.

   Τώρα, αν και κατά βάθος σιχαίνεται τα καμώματα του «αριστερού εκτοπλάσματος» που εγκολπώθηκε, το ανέχεται λόγω της εγγενούς αδυναμίας και μειονεκτικότητος να παρουσιάσει αυθεντικά δικούς της οικονομολόγους πρώτης γραμμής. Οι μαρξιστικές ιδεοληψίες της δεν της επιτρέπουν να κατανοήσει σύγχρονους οικονομικούς όρους και χειρισμούς περί το «ξορκισμένο» κεφάλαιο. Κολλημένη σε εποχές «κλήρινγκ» το μόνο που ξέρει είναι: «Πάρε τρακτέρ, δώσ’ μου στάρι». Αυτό φάνηκε καθαρά στις οικονομικές θεωρίες του Επικρατείας αγαθού κυρ Αλέκου, που ως φοιτητής εμπέδωσε στέρεα τις φοιτητικές γνώσεις σπουδάζοντας δέκα (!), χρόνια κάπου στην Αυστρία. Έτσι με την Πολωνία σύμμαχο της Γερμανίας στον Β’ Πόλεμο, (Σιγά τη γνώση! Και τί έγινε δηλαδή μ’ ένα λαθάκι!), θα πληρώσουμε τα χρέη μας με… αέρα! Άρα χρήσιμος ο Dr. μας! Μωρέ Baroufakis να ’ναι κι ό,τι να ’ναι! 

   Η μεγάλη, όμως, πλάκα γίνεται με τους χαχόλους οπαδούς της αριστεράς, εκείνους που εκστασιάζονται  με τον Dr Baroufas από τις σαχλοφωτογραφίσεις στο Paris Match χωρίς να καταλαβαίνουν γρι από τους χρησμούς και τις σοφιστείες του. Θυμίζουν το παραμύθι του Άντερσεν, όπου κάποιος παμπόνηρος αγύρτης έπεισε έναν βασιλιά να τον ντύσει με τέτοια μαγικά ρούχα, που μόνο οι πολύ έξυπνοι θα έβλεπαν και θα εκτιμούσαν! Έτσι έβγαλε τον βασιλιά -άλλος αρχιβλάξ κι αυτός- ολόγυμνο σε παρέλαση, προκειμένου να επιδείξει τα μαγικά του ρούχα. Και όλοι έδειξαν να θαυμάζουν εκστασιασμένοι και να χειροκροτούν ενθουσιωδώς, προκειμένου να δείξουν... έξυπνοι. Σε κάτι τέτοιο σημείο βρισκόμαστε τώρα, από πλευράς… δημοτικότητος της νέας Κυβέρνησης. Και αναζητείται νοήμον παιδάκι να μας ξυπνήσει φωνάζοντας:

   - Ρε σεις, τί σαχλαμάρες μας λέτε; Ο «βασιλιάς» είναι ξεβράκωτος. Δεν βλέπετε τον κώλο του; 

   Δεν υπάρχει αμφιβολία πώς όταν το σύμπλεγμα της μειονεξίας χορτάσει από… αξιοπρέπεια και η κοιλιά αρχίσει τον ταμπουρά, το ρολόι θα σημάνει μεσάνυχτα και το αμάξι της Σταχτοπούτας θα ξαναγίνει… κολοκύθα. Τότε ο πρώτος που θα εκπαραθυρωθεί -πυξ, λαξ και οδάξ- και μάλιστα από το ψηλότερο παράθυρο του Υπουργείου Οικονομικών, θα είναι ο Dr. Και ως αποδιοπομπαίος τράγος των Ισραηλινών θα φορτωθεί όλες τις αμαρτίες, αστοχίες, αποτυχίες της Κυβέρνησης και θα πάρει την άγουσα γιά το… Πρίνστον, το Χάρβαρντ, το UCLA γιά πανάκριβες  διαλέξεις, ή έστω το… Χόλυγουντ γιά ταινίες! Διάσημος και… οικονομημένος.