Όχι θηλιές στο λαιμό, bitte!
 |
| - Φέρε μου τη Μέρκελ γιά ένα πεντοζάλη! |
Κατ’ αρχήν διευκρινίζω.
Είμαστε στα μέσα του μήνα και από τη σύνταξη δεν μου περίσσεψε μία! Ακούγοντας
τα κανάλια και τις επίσημες κυβερνητικές θέσεις, σχετικά με την πορεία και το
τέλος των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους μας, (τέως τοκογλύφους), μιά ιδέα
φώτισε το μυαλό μου.
Θα πάω στο σούπερ μάρκετ και ως μπατίρης θα
γεμίσω ένα καρότσι με όσα χρειάζομαι γιά να βγάλω τον μήνα. Μετά στο ταμείο, θα
εξηγήσω πως λόγω προβλήματος ρευστότητος και ανάγκης χρηματοπιστωτικής
ενίσχυσης και αλληλεγγύης θα ζητήσω από τον διευθυντή πολιτική λύση επί του
ανακύψαντος προβλήματος αφραγκίας. Αν μου αρνηθούν και με πετάξουν έξω με τις κλωτσιές,
(και -δυστυχώς- χωρίς τα τρόφιμα του καροτσιού), θα τους βρίσω και θα τους καταγγείλω,
καθώς δεν σέβονται τη νωπή εντολή του ελληνικού λαού, η οποία, προφανώς,
καλύπτει και τη θεραπεία της προσωπικής ανθρωπιστικής μου κρίσης. Και θα απαιτήσω
να μη μου βάζουν τη θηλιά στο λαιμό αλλά να μου δώσουν τα τρόφιμα! (Αν
επιμείνουν να θέλουν πληρωμή ας πάνε στον Yanis που
τρώει χταποδάκι και τσιπούρες. Εμένα μου αρκεί… σπανακόρυζο). Θα διεκδικήσω το
δίκιο μου και, απλά, θα επικαλεστώ «δημιουργική ασάφεια». Ευελπιστώ να την
γλυτώσω μόνο με τις κλωτσιές τους και να μην φθάσουμε στον ζουρλομανδύα.
Αν τώρα, όλα αυτά σας φαίνονται
αστεία έως γελοία, σας παραπέμπω σε όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα. Και μάλιστα
σε ανώτατο επίπεδο. Δεν καταλαβαίνω, δηλαδή, όταν κοτζάμ χρέος θα πληρωθεί με… «αέρα»,
(κοπανιστό, άραγε?), γιατί να μην μπορώ εγώ να εξοφλήσω με το ίδιο… νόμισμα ένα ψωροκαρότσι σούπερ μάρκετ με
λίγα τρόφιμα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου