Κατρουλο-γκαίητ. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν!

Το «ηθικόν»,  το «νόμιμον» και ολίγον από… «λιτόν βίον»

Λιτό σπίτι, λιτή πισίνα, για... λιτό βίο!

   Από διμήνου η χώρα ζεί στον αστερισμό της… «διά πρώτη φορά αριστερά». Δηλαδή κυβερνάται πλέον από μία παράταξη που διεκδικεί δι’ εαυτήν, αυτοπροβαλλόμενη, ένα… ηθικόν πλεονέκτημα απέναντι των… κακών και ανήθικων «άλλων». 

   Έναντι αυτού του αυτάρεσκου συνθήματος, ο κ. Υπουργός των Οικονομικών μας, υπέρμαχος του «λιτού βίου» και σφοδρός πολέμιος της λιτότητος, ως συνεπής άνθρωπος του λαού -μεροκαματιάρης σύντροφος-  διαθέτει μία ονειρώδη εξοχική κατοικία στην λαϊκή Αίγινα, (και όχι στην αριστοκρατική Μύκονο ή Σαντορίνη, όπου κατοικοεδρεύουν οι… καπιταλιστές), και θα προσπαθήσει, εργαζόμενος σκληρά στο Υπουργείο του, ώστε  ν’ αποκτήσουν όλοι οι Έλληνες εργάτες από μία αντίστοιχη. Έτσι επιτάσσει ο αταξικός σοσιαλισμός. 

   Τη βίλα αυτή, θέλοντας προφανώς να τσακίσει τον καπιταλισμό, την ενοικιάζει προς 5.000 ευρώ… εβδομαδιαίως! Δηλαδή, με ένα θερινό τρίμηνο, ένας απεχθής καπιταλίστας πιθανός ενοικιαστής, τρώει μία εβδομηντάρα -ντουπ!- κατακέφαλα και πέφτει σέκος. (14Χ5.000=70.000). 

- 12% και τα έξοδα δικά σου...

    Σε αντίστοιχο φωτεινό παράδειγμα συντροφικής αλληλεγγύης, η ελληνική εκδοχή του Πέπε Γκρίλο,  που πιστεύει πως δεν πρέπει να υπάρχει «εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» -και αγωνίζεται σκληρά για να πετύχει την εφαρμογή της ιδέας του στην κοινωνία- φρόντισε να «δένει» με ιδιωτικό συμφωνητικό -ως ειδικός δικηγόρος και γνώστης του… «νόμιμου»-  κάμποσα ταλαίπωρα απολυμένα ανθρωπάκια που διεκδικούσαν δικαστικά την επαναπρόσληψή τους και απευθύνονταν σ’ αυτόν. Εύλογο τίμημα γιά το θεάρεστο έργο του ατσίδα Υπουργού, που στόχευε προφανώς -ως ειδήμων!- κάποια τέτοια κυβερνητική θέση, ώστε να… «δουλέψει» αποτελεσματικά τιμώντας το αξίωμα, ήταν το ισόβιο ποσοστό του 12% επί των αποδοχών του επαναπροσλαμβανόμενου. Εσαεί και μέχρι πέρατος της υπαλληλικής του υπηρεσίας!!! Θέλω να ελπίζω -και εύχομαι- καθ’ όσον δεν έγιναν γνωστές λεπτομέρειες, η… «σύμβαση» να μην επεκτείνεται και στη σύνταξη, οπότε η υπόθεση θα ξεπερνούσε κάθε όριο εκμετάλλευσης. Όμως με τέτοια κουμάσια, ποτέ μη λες ποτέ. 

   Ανεξάρτητα αξιωμάτων και «καρεκλών», σύμβαση που εκμεταλλεύεται με τέτοιο αισχρό, άθλιο και μόνιμο τρόπο έναν εργαζόμενο, του μόχθου του οποίου καθίστασαι… συνέταιρος διά βίου, θυμίζει περιόδους δουλοπαροικίας και τσιφλικάδων και είναι πέρα γιά πέρα ανήθικη και απαράδεκτη. Με την πρόβλεψη, μάλιστα, μεταβιβάσεως των δικαιωμάτων κατά το δοκούν του δικηγόρου σε όποιον θέλει, το γεγονός καθίσταται κατάπτυστο. Πολύ περισσότερο, όταν τέτοιες συμβάσεις τις σκαρφίζονται τύποι που θεωρούν τον δανεισμό της χώρας με 2,5% , ως τοκογλυφία και αγωνίζονται να σπάσουν… δεσμά. 

   Και να σκεφτεί κανείς πως βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή! Ο προνοητικός πονόψυχος εργατοπατέρας Υπουργός έχει ήδη εξαγγείλει την πρόσληψη δεκάδων χιλιάδων στο Δημόσιο. Ένας κήνσωρ που έγινε ζηλωτής της νόμιμης μίζας. Ε΄, ρε γλέντια! Τρέμε Τσοχαντζόπουλε.