Όταν οι εισπράκτορες γίνονται τραμβαγέρηδες

Και τώρα τί πετύχαμε, πέραν από μιά τρύπα στο νερό;

Άρες, μάρες, κουκουνάρες και πέστε τα... "ντουλά"

   Και το μνημόνιο υπάρχει υπό μορφή «συμφωνίας» και η τρόικα ως… «θεσμοί» και ο έλεγχος ως «αξιολόγηση» και οι ελεγκτές στα Υπουργεία ως… «τεχνικά κλιμάκια»! Αλλά το πιό σπουδαίο, ούτε φράγκο μέχρι να περάσουμε με επιτυχία τις εξετάσεις και τα «βέτο» των διαφόρων βαθμίδων ελέγχου. Όλα όσα προαπαιτούμενα υπήρχαν, εξακολουθούν να υφίστανται. Ακέραια, αγέρωχα  και μάλιστα αυστηρότερα, λόγω του τραγελαφικού τζέρτζελου της «δημιουργικής ασάφειας». Έτσι, απ’ αυτή την ιστορία αντί να πάμε ένα βήμα μπροστά, βρεθήκαμε δύο πίσω. Και πανηγυρίζουμε γιά την μεγάλη… επιτυχία, όντας όμως γιά τα… πανηγύρια. Πηγαίναμε γιά μαλλί και βγήκαμε... σαν τον Dr. Baroufakis!

   Η νέα κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε και «πήγε» την υπόθεση όσο την έπαιρνε. Με νέο λουκ, πολύ φολκλόρ, γραφικότητες, μασκαρίστικες εμφανίσεις, (ίσως και λόγω Αποκριάς), και μπόλικα καραγκιοζιλίκια, προσπάθησε να εντυπωσιάσει και αιφνιδιάσει τους ψυχρούς Ευρωπαίους υπολογιστές. Όμως τελικά δεν της βγήκε και γύρισε από τις Βρυξέλλες, μετά τις αλλεπάλληλες  ψυχρολουσίες, σαν σουρομαδημένο γατί με την ουρά στα σκέλια αλλά… πανηγυρίζοντας γιά τον θρίαμβο που πέτυχε! Με μόνο κέρδος την, πράγματι, μεγάλη της επίδοση σε επιτυχημένα… «βαφτίσια»!

   Στην ουσία τώρα και κλείνοντας τον μέχρι σήμερα λογαριασμό. Έχουμε τις εξής αλλαγές:

- Γιά πρώτη φορά τόσο σοβαρή διαπραγμάτευση, που αφορά την τύχη μιάς χώρας, γίνεται σε ανοιχτό γήπεδο και με τα φώτα όλης της Υφηλίου στραμμένα πάνω της. Και αυτό να το βαφτίζει σκληρή διαπραγμάτευση, μόνο και μόνο επειδή έγινε on camera και όχι πίσω από κλειστές πόρτες, όπως γίνονται συνήθως αυτές οι δουλειές. Και με τους… «αυθόρμητους» οπαδούς της να ξεροσταλιάζουν στις πλατείες.

   - Όλη αυτή η σκηνοθεσία πήγε στο βρόντο. Η Μέρκελ δεν χόρεψε πεντοζάλη, (ίσως πάσχει από ποδάγρα), αλλά εμείς χορέψαμε και θα χορεύουμε σαν τον κόκορα πάνω στη χόβολη. Παρ’ όλο που τρέχαμε κάθε λίγο και λιγάκι στον Γιουνγκέρ -«Θείο σώσε, αυτοί  με βαράνε»-  κάναμε μία θαυμάσια κωλοτούμπα αφθάστης τελειότητος, γλείφοντας όπου φτύναμε. Τώρα εμείς ο λαός, θα καταπιούμε το ίδιο μουρουνόλαδο που μας έδιναν οι προηγούμενοι, όμως με ευχαρίστηση. Χωρίς τη συνοδευτική λεμονόκουπα που μας παρείχαν εκείνοι, γιά μείωση της αηδίας.

   - Και το σπουδαιότερο. Οι πιό παρατηρητικοί θα πρόσεξαν τον δόκτορα της μπαρουφολογίας να πετά, ακροθιγώς και επί τροχάδην, την αναγγελία του νέου μνημονίου που πρόκειται να έλθει το καλοκαίρι. Όσοι δεν το είδαν, ή δεν το πρόσεξαν, ας ανατρέξουν στο σχετικό βίντεο και θα  το διαπιστώσουν. 

   Ως επίλογο μία διαπίστωση-πρόβλεψη: Ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με ασανσέρ σε ουρανοξύστη. Οι ίδιοι λόγοι που τον εκτόξευσαν αστραπιαία στην κορυφή, οι ίδιοι -λειτουργώντας αντίστροφα- θα τον ξαναφέρουν γρήγορα στην πραγματική του δύναμη, του 4%. Τα φούμαρα και οι παρλαπίπες που ενθουσιάζουν χαχόλους, απογοητευμένους, ευκολόπιστους, ουτοπιστές και… ευελπιστούντες τέλειωσαν. Απλά, η αδράνεια, μέχρι να φτάσει το μήνυμα από το θυμικό στην τσέπη -περνώντας πρώτα από το μυαλό- θα του δώσει λίγο χρόνο πίστωση. Κι αυτό φαίνεται από το μούδιασμα των… «αξιοπρεπών» και το άδειασμα των… «αυθόρμητων» από τις πλατείες. Απόμειναν μόνο, γυμνοί και αξιοθρήνητοι, οι κεκράχτες των καναλιών, οι φανατικοί αμετανόητοι και τα … στελέχη.