Στον απόηχο της συνάντησης των 8

Ίντριγκες και κολπέτα… «υψηλής» πολιτικής και χαμηλής νοημοσύνης.

"Αγάπες και λουλούδια, ζωή παραμυθένια...!"

   Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι των συμφωνηθέντων και μετά μεγάλης εκπλήξεως οι πρωταγωνιστές έκαναν πάλι αντιφατικές δηλώσεις. Οι μεν Ευρωπαίοι, έμπειροι και «παθόντες» από την μέχρι τώρα συμπεριφορά όλων -ανεξαιρέτως- των αναξιόπιστων προηγουμένων κυβερνήσεων, είχαν πλέον το νου τους. Γιατί η στάση όλων τους ήταν παρελκυστική, διαστρεβλωτική και ουσιαστικά ακυρωτική στην εφαρμογή των όσων είχαν συμφωνηθεί σε όλες τις σχετικές συγκεντρώσεις. Οπότε έχουν πάρει πλέον όλα τα μέτρα τους και φυσάν και το γιαούρτι, ιδίως μετά τις «δημιουργικές ασάφειες» του ψευταρά Dr. 

   Έτσι η κ. Μέρκελ, στην συνέντευξη που έδωσε αμέσως μετά ήταν απλή, σαφής και κατηγορηματική: 

   - Η Ελλάδα, είπε, μπορεί να προτείνει όσες και όποιες μεταρρυθμίσεις θέλει αρκεί να είναι κοστολογημένες και εγκεκριμένες από την τρόικα. Είτε αναφέρονται σε μέτρα της προηγούμενης Κυβέρνησης, είτε σε άλλα, με ισοδύναμο όμως αποτέλεσμα. Το τελικό πόρισμα της αξιολόγησης από τα… τεχνικά κλιμάκια θα εγκριθεί από έκτακτο Eurogroup, που θα συνέλθει ειδικά γι’ αυτόν τον λόγο. Και μόνο τότε θ’ ανοίξει η στρόφιγγα της χρηματοδότησης προς την Ελλάδα! Απλά, λογικά, κατανοητά και ξεκάθαρα. 

   - Όοοοχι, έσπευσε να δώσει τη δική του ερμηνεία ο ατσίδας Πρωθυπουργός μας. Θα υποβάλλουμε σχέδια μεταρρυθμίσεων και ανεξέλεγκτα, αφού το υπάρχον μνημόνιο… πέθανε(!), θα… πέσουν τα φράγκα! Αυτό είναι το νόημα μέσα από πλήθος άλλων διαστρεβλωτικών και ακατανόητων συλλογισμών, που εξακολουθούν να θέλουν τους άλλους… κουτόφραγκους! 

   Στην ουσία, ο κ. Τσίπρας εξακολουθεί να διακατέχεται από το σύνδρομο της επίδειξης του «εμείς είμαστε καλύτεροι απ’ τους άλλους»! Και προσκολλημένος εκεί εξευτελίζεται στα μάτια όσων διαθέτουν από κοινό νου και άνω.  

   Πιθανόν τώρα, όλα να είναι συμφωνημένα με τους Ευρωπαίους και μαζί να παίζουν το παιχνίδι: 

   -Άστε με ρε παιδιά να κορδώνομαι λιγάκι. «Μαγαζί» έχω κι εγώ και πρέπει να δείξω στη πελατεία μου ότι… διαπραγματεύομαι… σκληρά. Μην ακούτε τί λέω μέσα. Στο τέλος… εντάξει μωρέ!  Έταξα ένα σωρό προεκλογικά κι αν δεν δείξω πως κάτι κάνω, θα γίνω ρεζίλι των σκυλιών. Άσ’ τε με λοιπόν να δείχνω πως το… «παλεύω». Ένας νέος Διγενής στα μαρμαρένια αλώνια! 

   Αν όμως έχει πάρει απόφαση γιά ρήξη, τρενάρει το μαρτύριο γιά να δείξει… τσαγκό παλληκαράκι που έπεσε ηρωικά και μετά από σκληρό αγώνα, δημιουργώντας εθνικιστικό απομονωτισμό και αντιευρωπαϊκά αισθήματα στο λαό. Το Κούγκι του Καμένου και οι… τζιχαντιστές των «Χοντρός-Λιγνός». 

   Προσωπικά θεωρώ πως διαθέτει αρκετή ευφυΐα γιά  να μην κάνει τέτοιο σάλτο μορτάλε. Γιατί, πέραν από το ότι η παμψηφία του λαού δεν θέλει επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, ξέρει πολύ καλά πως η Ιστορία θα γράψει στις δέλτους της πως:  Ερχόμενη γιά πρώτη φορά  στην εξουσία η αριστερά με τον Τσίπρα στην Ελλάδα, κατάφερε σε λίγους μήνες να την διαλύσει»! Και δεν θα πεί λέξη γιά τις μπαρούφες του ψεύτη Baroufakis, ούτε γιά τα σάλια του Στρατούλη και τις γραφικότητες του κυβερνητικού θιάσου του. Όλη η ευθύνη  θα πέσει επάνω του. 

   Γι’ αυτό πιστεύω πως η ψευτομάχη γίνεται γιά τ’ αυτιά των αφελών και των χαχόλων οπαδών του στη βάση και το πρότυπο του ποδοσφαιρικού χουλιγκανισμού. Να νικήσει -πάση θυσία- το δικό μας τσούρμο, (Baroufakis έφα), το τσούρμο του Σαμαρά. Με γκολ οφσάιντ, ανύπαρκτο πέναλτι και το διαιτητή, (τα ΜΜΕ), πληρωμένο! 

   Αυτά προς το παρόν. Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται και όσων τα νεύρα τεντώνονται με όσες σαχλαμάρες ακούγονται σοβαροφανώς, ας το ρίξουν στη πλάκα. Πάντως αυτό το έργο -να το θυμηθείτε- δεν θα τραβήξει -με τίποτα- πέραν του προσεχούς Ιουλίου. Χωρίς νέο μνημόνιο και τσόντα κάπου 30 δις, Ελλάδα τετέλεσται! Και ό,τι ψέμα σοφιστούν τα παιδάκια του επιτελείου του δεν θα βρίσκουν εύκολα αφελή ώτα και… αυθόρμητους αξιοπρεπείς να τα πανηγυρίσουν. 

   ΥΓ. Γιά να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο, ο Τσίπρας ξεκόλλησε από τον Γιουνκέρ 2 δις γιά ανθρωπιστική βοήθεια. Και μπράβο του. Όμως αυτό δεν έγινε με τσαμπουκά, λεβεντιά κι αξιοπρέπεια, αλλά με το χέρι τεντωμένο γιά ελεημοσύνη:  

   - Αμάν θείο, έλεος! Δώσε κάτι να ξελιγουριάσουμε. Ό,τι προαιρείσαι γιατί πεθαίνουμε της πείνας. Που να σχωρεθούν τ’ αποθαμένα σου!