Η «Δημοκρατία» ως αλά καρτ έννοια και μονοσήμαντη εφαρμογή.

"Αν η αλήθεια ενοχλεί ή βλάπτει, τόσο το χειρότερο γι' αυτήν"!

Η πολιτιστική μας κληρονομιά, όπως την αντιλαμβάνονται τα... παιδιά!

   Η Δημοκρατία είναι ένα πολύ καλό εργαλείο λειτουργίας της κοινωνίας. Αρκεί να ξέρεις να το χειρίζεσαι σωστά. Δημοκρατία είναι να σκέπτεσαι ό,τι «γουστάρεις» και να μπορείς να το διακηρύσσεις ελεύθερα. Όμως δεν είναι δημοκρατία το να κάνεις απεριόριστα ό,τι «γουστάρεις», εφ’ όσον αυτό συγκρούεται και βλάπτει το αντίστοιχο «γούστο» του διπλανού σου, αλλά και να καταστρέφεις ό,τι εσύ δεν «γουστάρεις». Κατά μείζονα λόγο όταν αυτό που καταστρέφεις αποτελεί δημόσια περιουσία, ή ανήκει στον γείτονα. Στα δικά σου κάνε ό,τι θέλεις. Σπάστα, κάφτα, γράφτα! Και αν πλημμυρίζεις από δημιουργική… ανάγκη και έμπνευση, βγάλ’ την στους δικούς σου τοίχους, των φίλων και όσων σου επιτρέπουν να… δημιουργείς ρυπαίνοντας τις περιουσίες τους. Χωρίς έγκριση, όμως, όχι! Τζίιιιζ! 

   Από πλευράς διοίκησης, τώρα, δημοκρατική απάντηση δεν αποτελεί η -επ’ άπειρον- ανοχή σε κοινωνικά αμετανόητα και πνευματικά «στραμπουλιγμένα» εκτοπλάσματα. Η συντεταγμένη πολιτεία και η γογγύζουσα οικονομικά  κοινωνία δεν μπορούν να πληρώνουν συνεχώς τα καπρίτσια, την ανευθυνότητα και την ηλιθιότητα μιας δράκας αντικοινωνικά αδιόρθωτων νεαρών και την απάθεια και αδράνεια των εντεταλμένων γιά την ασφάλειά μας οργάνων.

Προφητικές εικόνες από το μέλλον του Μουσείου Ακροπόλεως!

    Βλέπουμε και εξιστάμεθα με την εγκληματική πολιτιστική καταστροφή που γίνεται σε Ιράκ και Αφγανιστάν από τους κάφρους τζιχαντιστές, αλλά ανεχόμαστε αντίστοιχους βανδαλισμούς στο δικό μας, πενιχρό ούτως ή άλλως, πολιτιστικό και μορφωτικό περιεχόμενο, (Αγάλματα, μνημεία, Πανεπιστήμια, κ.λπ.). Και μετά περιμένουμε από τους Εγγλέζους να μας επιστρέψουν τα γλυπτά του Παρθενώνα. Γιά να κάνουν μιά μέρα ντου οι ντόπιοι κάφροι στο Μουσείο Ακροπόλεως και να τα κάνουν θρύψαλα. Σαν το αποκεφαλισμένο άγαλμα της Κυβέλης, ή τα πασαλειμένα των ποιητών! Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμόμαστε, αν πιστεύουμε πως θα μας τα επιστρέψουν ποτέ, αφού τώρα έχουν κι ένα πολύ σοβαρό - και αποδεδειγμένο- επιχείρημα γιά να μην το κάνουν. Μόνοι μας δίνουμε αφορμές και δικαιώματα. Γιά να λέμε, μάλιστα, και του στραβού το δίκιο, σίγουρα στο Βρετανικό Μουσείο οι αρχαιολογικοί μας θησαυροί θα νοιώθουν ασφαλέστεροι! 

   Στη Δημοκρατία, η συστηματική ανοχή σε μαχητικές αμετανόητες αντιδημοκρατικές μειοψηφίες του μπάχαλου και του χάους, αποτελεί αδυναμία και αγκυλωμένη μαρξιστική μηδενιστική ιδεοληψία που οφείλεται σε στρεβλή αντίληψη της έννοιας της. Και είναι τουλάχιστον αφελές να περιμένει κανείς από την Αριστερά να αντιλαμβάνεται και αποδέχεται τον όρο «Δημοκρατία» με το σωστό και αντικειμενικό της νόημα. Γι’ αυτήν, «δημοκρατία» είναι αυτό που θέλει εκείνη και «αλήθεια», αυτό που εκείνη πιστεύει ως τέτοια. Και τις απόψεις αυτές τις επιβάλλει, παντί τρόπω και πάση θυσία. Ασυζητητί ή με διάλογο κουφών. Ήδη, όσοι έχουν απομείνει διαθέτοντες λογική και ορθοφροσύνη το βλέπουν και το βιώνουν. Και είμαστε ακόμη στην αρχή! Το τί απιθανότητες, τί μπουρδολογίες και τί χοντρά ψέματα και διαστρεβλώσεις μας περιμένουν δεν χωράει ανθρώπου νους! Και όχι γιά να γίνουν πιστευτά, όχι! Απλώς θα λέγονται γιά να λέγονται και όποιου δεν αρέσουν…. τη βόλτα του! Αυτοί, απλώς, χε….! 

   Εδώ είμαστε και θα τα δούμε!