Η αεροπορική τραγωδία των Άλπεων.

….και η απλή λύση γιά να μην ξανασυμβεί!

Με την ευχή να είναι το τελευταίο ατύχημα-έγκλημα.

   Πριν εμφανισθεί και εξαπλωθεί το φρούτο της τρομοκρατίας στον ευπαθή τομέα της πολιτικής αεροπορίας τα αεροπορικά ταξίδια ζούσαν τα δικά τους χρόνια… της αθωότητος. 

   Λόγω επαγγελματικής ενασχόλησης, συνδεδεμένης απόλυτα με το αεροπλάνο, πέρασα κάμποσες ώρες στο κόκπιτ τζάμπο της Ολυμπιακής στις διαδρομές, μπρος-πίσω, σε Μπάνγκοκ και Σινγκαπούρη. Φιλοξενούμενος φίλων πιλότων που γνώρισα στο κατάστημα ηλεκτρονικών ειδών του περίφημου Ρομπέρτο, στην Όρτσαρντ Ρόουντ της δεύτερης. Εκεί ήταν το στέκι όλων των πληρωμάτων της Ολυμπιακής, καθώς και βασική προμηθευτική πηγή σε τέτοια είδη των αμέτρητων ελληνικών γκρουπς που πατούσαν πόδι στη Χώρα του Λέοντος. Το πλήθος της ελληνικής πελατείας και η συνεχής συναναστροφή με Έλληνες είχαν κάνει τον πανέξυπνο, γλυκύτατο και εξυπηρετικότατο Ρομπέρτο, αν και Ινδός, να μιλά ελληνικά το ίδιο καλά όσο εγώ κι εσείς. Και αρκετούς από τους υπαλλήλους του να συνεννοούνται, τσάτρα-πάτρα, με τις ορδές των Ελλήνων που κατέκλυζαν τα μαγαζιά του. Εκεί γνώρισα αρκετά πληρώματα και αρκετοί πιλότοι με «φιλοξενούσαν» μετά στα… ιδιαίτερα δώματά τους εν πτήσει. Η επικοινωνία με το θάλαμο διακυβέρνησης, τότε, ήταν απλή και εύκολη, αρκεί να σου το επέτρεπε ο Κυβερνήτης.

   Η αλματώδης αύξηση των αεροπειρατειών ως εκβιαστικό μέσον -στην αρχή- και τρομοκρατικό στη συνέχεια, δημιούργησε πρόσθετους κανόνες ασφαλείας των πτήσεων, ένας των οποίων ήταν και η ασφαλής απομόνωση του θαλάμου διακυβέρνησης του αεροσκάφους. Όμως να που μιά απρόβλεπτη λεπτομέρεια, όπως το… πιπί του Καπετάνιου, έδωσε την ευκαιρία σ’ έναν παλαβό και ψυχολογικά ασταθή συγκυβερνήτη να πάρει στο λαιμό του μιάμιση εκατοντάδα ψυχές. 

   Αυτά που λέγονται γιά την ύπαρξη δύο πάντοτε ανθρώπων στο κοκπιτ, όταν ο ένας πιλότος -ο υγιής- πάει προς… νερού του, γιά να μην μένει ποτέ πίσω μόνος ο πιθανός… τρελός και ζημιάρης, με την είσοδο κάποιας αεροσυνοδού ή κάποιου φροντιστού στο θάλαμο, δεν λύνει το πρόβλημα, αφού στον κυκεώνα των οργάνων ένας μη ειδικός δεν μπορεί να πάρει χαμπάρι μιά καταστροφική κίνηση ή λαμογιά ενός ειδικού, ενώ μιά γυναίκα αεροσυνοδός μπορεί να εξουδετερωθεί εύκολα από έναν μανιακό αποφασισμένο άντρα.

   Η λύση είναι απλή και απορώ πως δεν την σκέφτηκε ακόμη κανείς. Ήδη υπάρχουν 6 και μία επιβεβαιωμένες περιπτώσεις «δολοφονιοαυτοκτονίας» πιλότων που είναι, όντως, πολλές και απαιτείται επειγόντως λύση. Και τέτοια υπάρχει. Απλή και εύκολη σαν το αυγό του Κολόμβου. Αντί τα μέλη του θαλάμου διακυβέρνησης να βγαίνουν γιά τουαλέτα, να κατασκευαστεί μία μέσα στο θάλαμο! Όσοι έχουν πετάξει με αεροπλάνο γνωρίζουν πως οι τουαλέτες είναι μιά σταλιά, φτιαγμένες με σοφή εργονομία ώστε να προσφέρουν όλα τα απαραίτητα σε ελάχιστο χώρο. Ο οιοσδήποτε σχεδιαστής-αρχιτέκτων του εσωτερικού των αεροπλάνων θα μπορέσει άνετα και χωρίς φαλκίδευση του υπόλοιπου χώρου, να προσθέσει-στριμώξει, κατά τον σχεδιασμό του πιλοτηρίου, ένα μικρό WC και να λύσει κάθε σχετικό πρόβλημα ενός πιθανού  παρόμοιου μελλοντικού περιστατικού, ανάλογου με το πρόσφατο τραγικό, διά της καταργήσεώς του! 

   Ελπίζω κάποιος αρμόδιος να διαβάσει αυτή την ανάρτηση.