Τα ελληνικά δίκια με ποδοσφαιρικούς όρους

Δημαγωγία vs Λαϊκισμός: Σημειώσατε Χ

 

ο εστέτ Υπουργός αναφερόμενος στην... πολυσυζητημένη γέφυρα με τους πιστωτάς. (Από την έγκυρον THE EVENING SATURDAY Mποστ)

   Γιά την πλατειά κατανόηση της σημερινής ασυμφωνίας και αντιδικίαςμε τους Ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές μας, μιά μεταφορά σε ποδοσφαιρικά ισοδύναμα διευκολύνει τα πράγματα. Άλλωστε η «ποδοσφαιρική» είναι η επίσημη καθομιλουμένη γλώσσα στην Ελλάδα. Τα πράγματα, λοιπόν, έχουν κάπως έτσι:  

   Από πενταετίας αρχίσαμε με τους Ευρωπαίους δανειστές έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, με διαιτητή την «τρόϊκα»! Σήμερα το ματς βρίσκεται στο 85΄, λίγο πριν τη λήξη του. Ο προπονητής της ομάδας μας, (ελληνικός λαός), αποφάσισε ν’ αλλάξει την μπαγιάτικη ομάδα που ήταν στο γήπεδο, (ΝΔ), και να βάλει καινούρια, με νέους, φρέσκους και πιό δυναμικούς παίκτες. (ΣΥΡΙΖΑ). 

   Αυτοί, ορμητικοί κι ενθουσιώδεις, μπήκαν στο γήπεδο κι άρχισαν ν’ αλωνίζουν. Ο νέος, μάλιστα, αρχηγός της ομάδας, (Τσίπρας), δυσαρεστημένος από την εξέλιξη του παιχνιδιού απαιτεί να συνεχιστεί ο αγώνας χωρίς διαιτητές, (τρόικα), και να τροποποιηθούν οι ποδοσφαιρικοί κανονισμοί επί το ευνοϊκότερο γιά την ομάδα μας. Π.χ. να μας επιτρέπεται -μόνο σε μας, όμως- να βάζουμε γκολ με το χέρι, να μη μας σφυρίζουν τα οφ σάιντ, σε κάθε φάουλ που γίνεται στη σέντρα να χτυπάμε πέναλτι και μερικές άλλες ψιλολεπτομέρειες! Και δηλώνει πως δεν επιτρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας με τους παλιούς κανονισμούς, ούτε κι εκβιάζεται από τον αντίπαλο που επιμένει να συνεχίσουν να εφαρμόζονται! Και πλησιάζοντας την εξέδρα, ξεσηκώνει με χειρονομίες τους… αγνούς οπαδούς, οι οποίοι ωρύονται… «αυθόρμητα», ζητώντας -οπωσδήποτε- νίκη της ομάδας μας στην παράταση. Έστω κι αν δεν το αξίζει -ως «κουρέλα»- έστω με γκολ που θα μετρήσει, ακόμη κι αν η μπάλα δεν έχει περάσει τη γραμμή του τέρματος!!

   Τώρα, αν υπάρχει και κάποιος σωστός φίλαθλος που θεωρεί πως τέτοια τερτίπια με στημένα ματς δυσφημίζουν το ποδόσφαιρο της χώρας και λειτουργούν απαξιωτικά γιά την ποδοσφαιρική αξιοπιστία της, αυτός -ως αμελητέα εξαίρεση- παραλείπεται, στα πλαίσια της ομοψυχίας και του οφειλόμενου σεβασμού σ’ έναν λαό που, πριν από δυο χιλιάδες χρόνια έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στους αντιπάλους του, όταν αυτοί ζούσαν σε σπηλιές κι έτρωγαν… βελανίδια!

   - Φωνή λαού…. «α πούμε» ρε μάγκα!