Με τον «αέρα» της λαϊκής βούλησης.
 |
| -Vinceremo,... "ανυποδέμος" και "αγραββατοδέμος"! Ole! |
Από όσο αντιλαμβάνομαι η
κατάσταση, σε γενικές γραμμές, έχει ως εξής:
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας και αγκάθι στις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους, είναι το τεράστιο δημόσιο χρέος. (Ως γνωστόν «οι ωραίοι έχουν χρέη» κι εμείς, εκτός από έξυπνος -ο εξυπνότερος του κόσμου- είμαστε και ωραίος λαός).
Αυτός ο λαός σήμερα -ο εξυπνότερος και ωραιότερος- διά της νέας Κυβέρνησης που εξέλεξε με σημαντική πλειοψηφία, προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις με σθένος και απαιτεί τα δίκια του. Ήτοι:
- Γενναίο κούρεμα του αβάσταχτου κι επονείδιστου χρέους του. (Π.χ. «Σου χρωστάω 300, πάρε 60 και… πολλά σου»!
- Κατάργηση όλων των δεσμεύσεων που οι κακές προηγούμενες Κυβερνήσεις του υπέγραψαν και οδήγησαν τον αθώο λαό στην εξαθλίωση και τη μιζέρια. (Ενδεικτικά σταχυολογώ: Όλες οι ταβέρνες κλείνουν, η μία πίσω από την άλλη. Οι αστακοί πεθαίνουν υπερήλικες στα καφάσια τους, αφήνοντας ορφανή τη μακαρονάδα. Τα επιδόματα τυφλότητος ακυρώνονται, καθώς κι εκείνα των ανήλικων τέκνων που οδεύουν στην πρόωρη σύνταξη χωρίς επίδομα πλέον -πιάστε το υπονοούμενο που έλεγε κι ο πολιτικά «μακαρίτης» γιός του σανοπώλη, πριν κλείσει το πολιτικό μαγαζί και ξαναγυρίσει στο πατρικό σανοπωλείο, και τόσα άλλα!).
- Ανάκληση όλων των απολύσεων και -γιά πείσμα και κόντρα- πρόσληψη κι άλλων τόσων!
- Ακύρωση όλων των αποκρατικοποιήσεων. («Όξω κου… λες σχιστομάτηδες από τον Πειραιά!).
- Αύξηση μισθών και συντάξεων.
- Κατάργηση φόρων -κυρίως του μισητού ΕNΦΙΑ- και «εμφιάλωση» αφορολόγητου ορίου 12000 ευρώ.
- Θα καλέσουμε όσους λαθρομετανάστες δεν πρόλαβαν να έρθουν, πειναλέοι, από τις χώρες τους, θα τους κάνουμε πακέτο και θα σας τους στείλουμε πεσκέσι στις τοκογλύφες... εταίρες.
-Τρόικα όξω! Στον αγύριστο. Του λοιπού θα εφαρμόζουμε… αυτοέλεγχο!
- Θέλετε δε θέλετε, θα μας σκάσετε και όλες τις υπόλοιπες δόσεις, κάπου 11 δις.
- Μετά βλέπουμε. Είμαστε κυρίαρχος λαός και θα κάνουμε ό,τι μας γουστάρει και ό,τι κατεβάσει η γκλάβα μας στην πορεία. Και όσα δεν προλάβαμε να υποσχεθούμε προεκλογικά!
Αυτά, στο περίπου, αποτελούν, από όσο αντιλαμβάνομαι, τα ελληνικά αιτήματα στα οποία -σταθερή διαπραγματευτική μας θέση- είναι αδύνατον οι κωλοευρωπαίοι τοκογλύφοι να μην ενδώσουν, αφού πίσω από την Κυβέρνηση που τα προβάλλει, κρύβεται η βούληση 2,25 εκατομμυρίων ψηφοφόρων, η οποία θα σαρώσει -σαν μία τεράστια… αεριούχος δύναμη, στοχεύουσα «χαμηλά» και αρμοδίως- κάθε απαράδεκτη και φαύλη αντίδραση των μισητών… ανθελλήνων τοκογλύφων, σε περίπτωση αποτυχίας των… διαπραγματεύσεων.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας και αγκάθι στις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους, είναι το τεράστιο δημόσιο χρέος. (Ως γνωστόν «οι ωραίοι έχουν χρέη» κι εμείς, εκτός από έξυπνος -ο εξυπνότερος του κόσμου- είμαστε και ωραίος λαός).
Αυτός ο λαός σήμερα -ο εξυπνότερος και ωραιότερος- διά της νέας Κυβέρνησης που εξέλεξε με σημαντική πλειοψηφία, προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις με σθένος και απαιτεί τα δίκια του. Ήτοι:
- Γενναίο κούρεμα του αβάσταχτου κι επονείδιστου χρέους του. (Π.χ. «Σου χρωστάω 300, πάρε 60 και… πολλά σου»!
- Κατάργηση όλων των δεσμεύσεων που οι κακές προηγούμενες Κυβερνήσεις του υπέγραψαν και οδήγησαν τον αθώο λαό στην εξαθλίωση και τη μιζέρια. (Ενδεικτικά σταχυολογώ: Όλες οι ταβέρνες κλείνουν, η μία πίσω από την άλλη. Οι αστακοί πεθαίνουν υπερήλικες στα καφάσια τους, αφήνοντας ορφανή τη μακαρονάδα. Τα επιδόματα τυφλότητος ακυρώνονται, καθώς κι εκείνα των ανήλικων τέκνων που οδεύουν στην πρόωρη σύνταξη χωρίς επίδομα πλέον -πιάστε το υπονοούμενο που έλεγε κι ο πολιτικά «μακαρίτης» γιός του σανοπώλη, πριν κλείσει το πολιτικό μαγαζί και ξαναγυρίσει στο πατρικό σανοπωλείο, και τόσα άλλα!).
- Ανάκληση όλων των απολύσεων και -γιά πείσμα και κόντρα- πρόσληψη κι άλλων τόσων!
- Ακύρωση όλων των αποκρατικοποιήσεων. («Όξω κου… λες σχιστομάτηδες από τον Πειραιά!).
- Αύξηση μισθών και συντάξεων.
- Κατάργηση φόρων -κυρίως του μισητού ΕNΦΙΑ- και «εμφιάλωση» αφορολόγητου ορίου 12000 ευρώ.
- Θα καλέσουμε όσους λαθρομετανάστες δεν πρόλαβαν να έρθουν, πειναλέοι, από τις χώρες τους, θα τους κάνουμε πακέτο και θα σας τους στείλουμε πεσκέσι στις τοκογλύφες... εταίρες.
-Τρόικα όξω! Στον αγύριστο. Του λοιπού θα εφαρμόζουμε… αυτοέλεγχο!
- Θέλετε δε θέλετε, θα μας σκάσετε και όλες τις υπόλοιπες δόσεις, κάπου 11 δις.
- Μετά βλέπουμε. Είμαστε κυρίαρχος λαός και θα κάνουμε ό,τι μας γουστάρει και ό,τι κατεβάσει η γκλάβα μας στην πορεία. Και όσα δεν προλάβαμε να υποσχεθούμε προεκλογικά!
Αυτά, στο περίπου, αποτελούν, από όσο αντιλαμβάνομαι, τα ελληνικά αιτήματα στα οποία -σταθερή διαπραγματευτική μας θέση- είναι αδύνατον οι κωλοευρωπαίοι τοκογλύφοι να μην ενδώσουν, αφού πίσω από την Κυβέρνηση που τα προβάλλει, κρύβεται η βούληση 2,25 εκατομμυρίων ψηφοφόρων, η οποία θα σαρώσει -σαν μία τεράστια… αεριούχος δύναμη, στοχεύουσα «χαμηλά» και αρμοδίως- κάθε απαράδεκτη και φαύλη αντίδραση των μισητών… ανθελλήνων τοκογλύφων, σε περίπτωση αποτυχίας των… διαπραγματεύσεων.
Όχι παίζουμε!
ΥΓ. Και γιά να σοβαρευτούμε. Βλέπω στη νέα Κυβέρνηση κάποια σοβαρά πρόσωπα, (π.χ. Δραγασάκης), και διαβλέπω μιά διάθεση, σε εσωτερικό επίπεδο, ρήξης με την μακρόχρονη διαφθορά που εγκατέστησαν οι Κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, με την οποία όλες είχαν διατηρήσει σχέσεις αλληλοτροφοδοσίας, επί ζημία του κοινωνικού συνόλου. (ημέτεροι, χαριστικές συμβάσεις, προνόμια, διορισμοί αργομισθίας, φορολογική ασυλία, κ.λπ.). Κι αυτό είναι πολύ καλό μήνυμα! Μπορεί να κάνει πολλά επ' αυτού, αντί να σπαταλήσει τη δυναμική της σε άσφαιρους λεονταρισμούς στο εξωτερικό επίπεδο, όπου οι μαξιμαλιστικές και άδικες απαιτήσεις συναντούν τείχος ανένδοτο κι απόρθητο.
Στο εσωτερικό πεδίο δεν πρέπει να διαλύσει ό,τι θετικό επετεύχθη μέχρι τώρα, (διάβολε, υπάρχουν και θετικά πεπραγμένα!), κατεδαφίζοντας τα πάντα. Γιατί άν επανέλθουμε στην κρατική λειτουργία του 2009, τότε τί θα έχει αλλάξει στις συνθήκες που μας πτώχευσαν τότε; Γιά ποιές μεταρρυθμίσεις θα μιλάμε, αν όλα μένουν... αμεταρρύθμιστα. Εντάξει με τις καθαρίστριες και τους αργόμισθους σχολικούς φύλακες. Πάει στα κομμάτια! Η οικονομική ζημιά από την επαναπρόσληψή τους είναι μικρή και το κοινωνικό μήνυμα τεράστιο. Όμως οι λαϊκισμοί να μείνουν μέχρις εκεί και να μην ακυρωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις που αποθαρρύνουν επενδύσεις -ντόπιες και ξένες- κι ανάπτυξη, με εμμονές στη λογική ενός παγκόσμια αποτυχημένου αριστερού κρατισμού.
Η στήλη δεν θα έχει κανέναν ενδοιασμό στο να επιδοκιμάζει ό,τι καλό γίνεται, οποθενδήποτε προερχόμενο. Άλλωστε, διακηρυγμένη χρόνια η θέση της, διαθέτει οικονομικές μόνο, και όχι πολιτικές, πεποιθήσεις.
Θέλει τη γάτα να πιάνει ποντίκια κι ας έχει ό,τι χρώμα θέλει! (Ντενγκ Σιάο Πινγκ. Κομμουνιστής ηγέτης αστρονομικού διαμετρήματος).
ΥΓ. Και γιά να σοβαρευτούμε. Βλέπω στη νέα Κυβέρνηση κάποια σοβαρά πρόσωπα, (π.χ. Δραγασάκης), και διαβλέπω μιά διάθεση, σε εσωτερικό επίπεδο, ρήξης με την μακρόχρονη διαφθορά που εγκατέστησαν οι Κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, με την οποία όλες είχαν διατηρήσει σχέσεις αλληλοτροφοδοσίας, επί ζημία του κοινωνικού συνόλου. (ημέτεροι, χαριστικές συμβάσεις, προνόμια, διορισμοί αργομισθίας, φορολογική ασυλία, κ.λπ.). Κι αυτό είναι πολύ καλό μήνυμα! Μπορεί να κάνει πολλά επ' αυτού, αντί να σπαταλήσει τη δυναμική της σε άσφαιρους λεονταρισμούς στο εξωτερικό επίπεδο, όπου οι μαξιμαλιστικές και άδικες απαιτήσεις συναντούν τείχος ανένδοτο κι απόρθητο.
Στο εσωτερικό πεδίο δεν πρέπει να διαλύσει ό,τι θετικό επετεύχθη μέχρι τώρα, (διάβολε, υπάρχουν και θετικά πεπραγμένα!), κατεδαφίζοντας τα πάντα. Γιατί άν επανέλθουμε στην κρατική λειτουργία του 2009, τότε τί θα έχει αλλάξει στις συνθήκες που μας πτώχευσαν τότε; Γιά ποιές μεταρρυθμίσεις θα μιλάμε, αν όλα μένουν... αμεταρρύθμιστα. Εντάξει με τις καθαρίστριες και τους αργόμισθους σχολικούς φύλακες. Πάει στα κομμάτια! Η οικονομική ζημιά από την επαναπρόσληψή τους είναι μικρή και το κοινωνικό μήνυμα τεράστιο. Όμως οι λαϊκισμοί να μείνουν μέχρις εκεί και να μην ακυρωθούν οι ιδιωτικοποιήσεις που αποθαρρύνουν επενδύσεις -ντόπιες και ξένες- κι ανάπτυξη, με εμμονές στη λογική ενός παγκόσμια αποτυχημένου αριστερού κρατισμού.
Η στήλη δεν θα έχει κανέναν ενδοιασμό στο να επιδοκιμάζει ό,τι καλό γίνεται, οποθενδήποτε προερχόμενο. Άλλωστε, διακηρυγμένη χρόνια η θέση της, διαθέτει οικονομικές μόνο, και όχι πολιτικές, πεποιθήσεις.
Θέλει τη γάτα να πιάνει ποντίκια κι ας έχει ό,τι χρώμα θέλει! (Ντενγκ Σιάο Πινγκ. Κομμουνιστής ηγέτης αστρονομικού διαμετρήματος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου