Νάνοι και Γίγαντες.

   Παιδιά', το είπε και ο .... Νάνος!

   

   Γενικώς δεν τρέφω και μεγάλη εκτίμηση  στους γόνους επιφανών προσωπικοτήτων. Συνήθως το DNA εξασθενεί με την πάροδο των γενεών και εκλείπουν εκείνα τα χαρακτηριστικά που καθιστούν τον φορέα τους άτομον  ιδιοφυές και ξεχωριστό. Σπανιότατα απόγονος (κόπια) προκύπτει καλύτερος του προγόνου (πρωτότυπο). Ακόμη το φορτίο που επισωρεύει η κληρονομιά ενός βαρέως  ονόματος και μιάς ισχυρής προσωπικότητος λειτουργεί συνθλιπτικά εις τους επιγόνους και αποτελεί ανυπερπήδητον πήχυ. Τούτο είναι εύκολα διαγνώσιμο και διαπιστώσιμο. Αρκεί μιά ματιά γύρω μας και ένα ξεφύλλισμα της Ιστορίας. Φωτεινές εξαιρέσεις, π.χ. Οικογένεια Στράους, Αλέξανδροι Δουμά, απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

  

   Η τοιαύτη διαπίστωση επιτείνεται ως γεγονός, αν ανέχεσαι επί σχεδόν έναν αιώνα να αποκαλείσαι «Νάνος». Αυτό το γεγονός, μαζί με τα χρόνια που κουβαλάς στην πλάτη, σου παρέχουν πρώτης τάξεως ελαφρυντικά, αλλά και δικαιώματα, να λες άνετα κι ελεύθερα … ό,τι σου κατέβει!

   Έτσι, κατ’ αρχήν θορυβήθηκα εκ του βαρυσήμαντου διαλόγου ατόμου, παντελώς αγνώστου εις εμέ, (τί πλήγμα, στ’ αλήθεια, στο γόητρο της κουλτούρας μου!), με τον πρωθυπουργό της χώρας, σε τόνους υποδείξεων καθηγητού προς μαθητή. Εντυπωσιάστηκα, επίσης, από την απαίτηση γιά δυναμική και "τραυματική", (όπως ο ίδιος αναφέρει και σε άλλη συνέντευξή του), εκρίζωση της Χρυσής Αυγής. Αποδέχεται μάλιστα βιαιότητες σκοπιμότητος, παραθέτοντας παραδείγματα εκ του παρελθόντος. Όμως δεν λέει τίποτε γιά την αντιμετώπιση του βασικού, παράνομου και απαράδεκτου φαινομένου που στηρίζει και εκτρέφει την δημοφιλία της Χρυσής Αυγής. Παρασιωπά, χάριν κομματικών παρωπίδων, την παρανομία της "δράσης" και τυρβάζει μόνο γιά εκείνην της "αντίδρασης". Αυτή μόνον τον "μάρανε"!  

    Μαθαίνοντας όμως πρόσωπα και πράγματα ησύχασα! Ουφ΄, είπα μέσα μου, τώρα το πράγμα εξηγείται!        

   Ελπίζω και εύχομαι να μην έχει την τύχη του σκηνοθέτη κ. Ν. Κούνδουρου. Αν όμως, ο μη γένοιτο, του συμβεί κάτι ανάλογο και επιζήσει, με πολύ ενδιαφέρον θα παρακολουθούσα την πρώτη "μετατραυματική" του συνέντευξη!