«ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΣ»

Διαβολικές συμπτώσεις και διαβολικά μπερδέματα

   

   Η  λύρα, το μουσικό όργανο,  γράφεται με ύψιλον και η λίρα, εκείνο το μισητό νόμισμα του απεχθούς καπιταλισμού, με ιώτα. Υπάρχουν λίρες  χάρτινες, το  νόμισμα του παραδοσιακού λίκνου του μισητού παγκόσμιου καπιταλισμού, και λίρες χρυσές, φτιαγμένες στον ίδιο τόπο. Λιρίτσες με διάφορα κεφάλια βασιλιάδων, (άλλο απεχθές καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό σύμβολο κι αυτό),  που τις βαφτίζουν.  Όπως, π. χ. Εδουάρδοι (τι ρομαντικό όνομα!), Βικτώριες, (το σύμβολο της ακμής), ή Ελισάβετ, (δεν πειράζει, καλές κι αυτές, στην αναβροχιά!). 

   Αυτοί που παίζουν το όργανο, κρητικής ή ποντιακής προέλευσης, λέγονται «λυράρηδες»  ή «λυριτζήδες», ενώ αυτοί που «φυσάν» τις δεύτερες, απλά, λιριτζήδες. Γενικώς, την λύρα μπορεί πολλοί να εμίσησαν, την λίρα, όμως, ουδείς! Γι’ αυτό και ευκαιρίας δοθείσης, μπορείς ωραιότατα να παίζεις την λύρα του παιδιού του λαού, λαϊκίστικα, αλλά ταυτόχρονα να σωρεύεις τις λιρίτσες του καπιταλισμού, όσο μπορείς περισσότερες, ώστε να τον αποδυναμώνεις συνεχώς προκειμένου, στερημένος του βασικού του όπλου που είναι το κεφάλαιο, να πέσει κάποτε νοκ άουτ στο λαϊκό ρινγκ του ευδαίμονος σοσιαλισμού, που κατά βάθος πρεσβεύεις! Μάλιστα, όσο πιο πολύ τον αφαιμάσσεις, (τον π … η τον καπιταλισμό),  τόσο πιό γρήγορα θα τον…. «στείλεις».

   Κάποια τέτοια πανέξυπνη τακτική εσωτερικής υπονόμευσης την πρωτάκουσα μικρός, όπως καλά θυμάμαι, στο Θέατρο Σκιών του μεγάλου καραγκιοζοπαίκτη Μανωλόπουλου, επί της οδού Πλάτωνος, δίπλα στη ΒΙΟ. Εκεί ο βασικός ήρωας-πρωταγωνιστής Καραγκιόζος (σοσιαλισμός), έλεγε γιά τον σκληρό και άσπλαχνο Βεληγκέκα, (καπιταλισμός):

   - Πού θα μου πάει! Θα με βαράει, θα με βαράει, θα κουραστεί, θα ιδρώσει, θα πουντιάσει και θα πεθάνει! Δεν θα μου γλυτώσει, στο τέλος!

   Επειδή, συνεπώς, ο καλύτερος τρόπος κατεδάφισης του καπιταλισμού είναι η εκ των έσω υπονόμευση, ο πιό έξυπνος και πιό αποτελεσματικός τρόπος να τον εξοντώσεις είναι ο εξής: Bρίσκεις ένα ταίρι ομοϊδεατικό, τακιμιάζετε και τα …. Οικονομάτε παρέα,  αφήνοντας τον καπιταλισμό, εξουθενωμένο από την αφαίμαξη, να πνέει τα…. λοίσθια!

  

    Γιά περισσότερη σιγουριά δε, συγκροτείς λαϊκή ορχήστρα μεγαλοκαταθετών εξωτερικού …Τράγκα-Τρούγκα  και άλλων λαϊκών αηδών- αοιδών, οι οποίοι τραγουδώντας την φτώχεια και τη ξενιτειά παίρνουν ρετιρέ στη Κηφισιά, (ίσως και μεζονέτα στο Μοντεκάρλο), και, όλοι μαζί, του δίνετε και …. καταλαβαίνει! Κάνοντας την υπόθεση … «πρώτο θέμα», με τη συνοδεία διαφόρων… Τσαπερδονίδηδων και… «πραγματικών εφημερίδων» και έχοντας  το «έθνος» προσωπική σου υπόθεση, τα «τσεπώνεις» κανονικά δοξάζοντας τον… ζοζιαλισμό κι αφήνεις τα κορόιδα, τους …. «καπιτάλες», να βουρλίζονται γιά το πώς θα πληρώσουν χαράτσια, εφορίες και σε λίγο, ακόμη  και… τον μπακάλη! Ωραίο πράμα ο ροζ…σοσιαλισμός! Όταν μάλιστα φοράει και λευκό πουκάμισο Armani γίνεται κομψότερος!  

  Υ. Γ.   Η στήλη, πάντως, κατά τις επιταγές του διλήμματος της επικεφαλίδος αναζητεί δέντρο ή σπηλιά γιά να κατοικήσει, ως αυθεντικός... βάρβαρος και μπατίρης!