ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ.

Επικαιρότης

   Λαός που ξεχνά τις παραδόσεις του, είναι μοιραίο να χάσει κάποτε και και τον μπούσουλα και την ταυτότητά του. Η στήλη, ως συνεπής παλιομοδίτικη γεροντοκόρη, σέβεται την παράδοση και την τηρεί πιστά και με ευλάβεια!  Επομένως:

   - Να τα πούμε;
   - Αμέ, πέστε τα!

   -Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά,

των νέων μέτρων τη φουρνιά,

ο Αντώνης μελετά και σχεδιάζει

κι ο λαός από κάτω να στενάζει.

   -Άγιος Βασίλης πουθενά,

παραμονεύει όποιος πεινά,

θέλουνε πολλοί ταράνδους να «σβερκώσουν»,

τ’ άντεράκι λιγάκι να λιγδώσουν.

   -Από την πείνα λύσσαξαν

κι οι κάδοι αναστέναξαν,

ψάχνουν μήπως βρουν και φάν κάνα κοψίδι

μα, στο τέλος «τσιμπάνε έν’ αρ…δι».

   -Προσεύχονται στον Άγιο,

του τάζουν και τρισάγιο,

μπας και βρει καμιά δουλειά γιά τον κοσμάκη

κι ένα νέο κανό γιά τον Γιωργάκη.

   -Αρχιμηνιά κι αρχή χρονιά,

καλώστονε και το χιονιά,

κάνει τούρτουρο, χωρίς πετρελαιάκι,

ωχ΄, αμάν, ξύλιασε το κοκαλάκι.

   -Να φέρει δώρα στα παιδιά,

κάνα «ψιλό» και στον μπαμπά,

να γλιτώσει και από τα ρεζιλίκια

κι όλα όσα του σέρνουν μπιν… κια.

   -Τον κυνηγά περιπτεράς,

ράφτης, χασάπης κι ο δοσάς

και τον έχουν όλοι καταξεφτιλίσει,

δεν μπορεί ούτε σεντ να τους ξοφλήσει.

   -Ο μέγας Τσίπρας έρχεται,

πεινάλες το κατέχετε,

από το Μπραζίλ κι από την Αρζεντίνα

τώρα πιά όλοι θα περνάμε φίνα.

   -Καφέ μας φέρνει ευωδιαστόν,

κι αέρα, τον κοπανιστόν,

λόγια παχουλά, πολλά και υποσχέσεις,

που αν θα βγουν, έλα τότε να με χ…σεις!

   -Με μιά μουλάτα καλλονή,

πανύψηλη και μπρούτζινη,

ο Αλέξης προχωράει χέρι-χέρι,

σαν Μητρόπολη μ’ Άγιο Λευτέρη.

   -Στη χώρα του παραμυθιού,

του σεξ, της σάμπας, του φιλιού,

ο «μικρός» μας ετοιμάζει «καρναβάλια»

και σε μας όλους τρέχουνε τα σάλια.

   -Κυβέρνηση των τρικολόρ,

ράβει-ξηλώνει, μι αμόρ,

και τα κάνουν όλα «ούρδου» κι άρες-μάρες,

οι ΝουΔού, οι Πασόκοι κι οι ΔΗΜΑΡες.

   -Μ’ αυτή τη λίστα της Λαγκάρντ,

κλέφτες παλιοί και αβανγκάρντ,

τρέμουν με το τί μπορεί να διαρρεύσει,

τον Πεπόνη που θα τους διακορεύσει.

   -Έτσι τελειώνει η χρονιά,

μέσα στην μαύρη παγωνιά

και ας ευχηθούμε όλοι μετά πόνου,

να τα πούμε μ’ υγεία και του χρόνου.

   -Κι αντί γιά τον Αρμαγεδδών,

εξαποδώ και εκποδών,

ο γνωστός Αγιοβασίλης να ’ρθει πάλι,

και μας βγάλ’ απ’ το μαύρο μας το χάλι.

   Άντε και του χρόνου με υγεία!