Προσπαθώ να συνέλθω από τη συγκίνηση. Πρόκειται γιά τον τερματισμό ενός αγώνος τριάθλου. Αγώνας με ποδήλατο, κολύμβηση και τρέξιμο. Αγώνας σκληρός κι επίπονος.
Στην φωτογραφία ο αθλητής αριστερά είναι Βρετανός και ο άλλος Ισπανός. Πολύ λίγα μέτρα προ του τερματισμού η διαδρομή έστριβε κάθετα αριστερά. Προηγείτο κατά λίγα μέτρα ο Βρετανός και η νίκη του προδιεγράφετο σίγουρη. Όμως μέσα στην κόπωση σώματος και μυαλού, ο προπορευόμενος Βρετανός, αντί να στρίψει αριστερά και να τερματίσει θριαμβευτής, έκανε λάθος και πήγαινε ίσια στα κιγκλιδώματα. Μέχρι να καταλάβει το λάθος του τον προσπέρασε ο επερχόμενος πίσω του Ισπανός, ο οποίος καθώς πλησίαζε στον τερματισμό... σκέφτηκε και κοντοστάθηκε. Και τότε συνετελέστη το μεγαλύτερο θαύμα στην Ιστορία του Αθλητισμού. Ο Ισπανός -τεράστια ψυχή, τεράστιο ΗΘΟΣ- σταμάτησε στη γραμμή του τερματισμού και άφησε τον ηθικό νικητή να τον προσπεράσει και να γίνει και φυσικός νικητής.
Πριν με κατακλύσει η συγκίνηση, πρόλαβα να ομολογήσω πως μέχρι να δώ αυτό το γεγονός, σε ανάλογη περίπτωση ΔΕΝ θα έκανα το ίδιο. Όμως αυτά που είδα -και χαράχτηκαν ανεξίτηλα στην ψυχή μου- άλλαξαν την στάση μου σε ενδεχόμενη αντίστοιχη περίπτωση. Και το μόνο που μου μένει είναι η ντροπή γιά κάτι που... δεν θα έκανα!!!
Και γιά την ιστορία, ο Ισπανός λέγεται Ντιέγκο Μεντρίγκα και ο Άγγλος Τζαίημς Τήγκλ. Φαντάζομαι πως η χειραψία που αντάλλαξαν στη γραμμή του τερματισμού σφραγίζει -εκτός μιάς αιώνιας φιλίας- μιάς από τις συγκλονιστικότερες σελίδες του Αθλητισμού. Με ανάγλυφο το αθλητικό πνεύμα, την ευγενική άμιλλα και το "εύ αγωνίζεσθαι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου