Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2020

Το νέο παιδομάζωμα.

 

‘Ενας πρόσθετος λόγος -αλλά καθόλου ασήμαντος- ιδεολογικής αποτυχίας της αριστεράς σε παγκόσμια κλίμακα είναι το γεγονός πως αντλεί την δύναμή της από τα κατώτερα, χειρότερα, συμπλεγματικά και περιθωριακά στρώματα του λαού. Οπότε -αναγκαστικά- με τις πολιτικές και τις διακηρύξεις της φροντίζει να τα ενθαρρύνει, να τα κολακεύει και, έτσι, να τα... «αυγατίζει». Οπότε, φυσιολογικά, απομακρύνει αηδιασμένο όλο το υπόλοιπο, υγιές και ορθοφρονών τμήμα της κοινωνίας. Αποτέλεσμα της συνολικής αυτής προσπάθειας είναι η παταγώδης αποτυχία της κομμουνιστικής ιδεολογίας σε ολόκληρο τον πλανήτη σε βάθος χρόνου μόνο ενός αιώνα. Τόσο χρειάστηκαν οι λαοί για να εμπεδώσουν την ουτοπία του φιλοσοφικού εγχειρήματος της ουτοπικής απόλυτης ισότητος. Μια νοητική φιλοσοφική πομφόλυγα που διέγραψε, σαν μετεωρίτης, το ανθρώπινο στερέωμα και «έσκασε» εκεί που γεννήθηκε, αφήνοντας πίσω της μερικούς αμετανόητους να συμπορεύονται με πάσης φύσεως ουτιδανούς πολιτικάντηδες που επιβιώνουν ποντάροντας σ’ αυτήν, ξεγελώντας αφελείς, ανεγκέφαλους και μειονεκτικούς.
Στην πράξη, όσο πιό ποιοτικός -σε μόρφωση, κουλτούρα, ικανότητα, παραγωγικότητα και λοιπές δημιουργικές αρετές- είναι ο λαός, τόσο ταχύτερα απέβαλε τον αριστερό ιό. Εδώ ας μου επιτραπεί μία αναφορά, την οποία με πολύ θλίψη καταθέτω. Από την μία η εικόνα ελληνικού καφενείου, όπου άνθρωποι με ροζιασμένα από τη σκληρή δουλειά χέρια απολαμβάνουν το καφεδάκι τους, αερολογώντας και παίζοντας τάβλι, ξερή ή το κομπολογάκι τους και από την άλλη, σε μια βοσνιακή πλατεία, αντίστοιχοι λαϊκοί άνθρωποι με ίδια ροζιασμένα από τη δουλειά χέρια, τραγιάσκα και σκαμμένα πρόσωπα να παίζουν -χωρισμένοι σε δύο ομάδες - σκάκι! Μεγάλα πιόνια, άσπρα και μαύρα, σε μία τεράστια ζωγραφισμένη στην πλατεία σκακιέρα! Με καταπληκτική συγκέντρωση και προσοχή στον... αγώνα. Είδα, σκέφτηκα, αναλογίστηκα την διαφορά επιπέδου και... μελαγχόλησα.
Δυστυχώς, παρ’ όλη την σχετική φανφάρα, τον αυτοθαυμασμό και το «κοκόρεμα» η «καραμέλα» των... «αρχαίων ημών προγόνων, κ.λπ., κ.λπ...» έλιωσε και δεν παράγει πλέον... γλύκα! Ίσως κάτω από το βάρος των 400 χρόνων οθωμανικής κατοχής και των αλλοιώσεων που αυτή επέφερε στον λαό μας -δικαιώνοντας στην πράξη τον Φαλμεράϊερ και όχι τον Παπαρρηγόπουλο- η σύγχρονη πραγματικότητα μας κούρασε, μας απογοήτευσε και μας αποσυντόνισε πνευματικά, φαλκιδεύοντας και το τελευταίο εναπομείναν ελληνικό ιδιοπλεονέκτημα που λέγεται... «φιλότιμο»! Πάει κι αυτό, το συνέτριψαν οι διάφοροι Τσιπραίοι, Πολάκηδες, κατρουλήδες Λιάκοι με την «Επανάσταση των πάμπερς» και τον «νεομπρανκαλεονίστικο» στρατό τους. Ως γνωστόν, ελπίδα κάθε έθνους -αλλά και μαλακό του υπογάστριο- είναι η νεολαία του. Γι’ αυτό και αποτελεί πρώτο στόχο και ύστατη σανίδα σωτηρίας του κάθε απελπισμένου, αλλά συνεπούς, αριστερού ινστρούχτορα. Γλαφυρό παράδειγμα το «παιδομάζωμα» του 1949 από τον ηττημένο ψευτοΔημοκρατικό στρατό των άτακτων κατσαπλιάδων στον Γράμμο. Ύστατο δείγμα ανορθόδοξου πολέμου και εθνοκτόνου μνησικακίας. Μολονότι η μοιρασιά του κόσμου με τις συμφωνίες Μόσχας και Γιάλτας δεν άφηναν περιθώρια ανυπακοής στα συμπεφωνημένα, μόνοι οι Έλληνες κομμουνιστές ηγέτες άφησαν τους οπαδούς τους να σφαχτούν εκ του ασφαλούς σ’ έναν άπελπι αγώνα, προκειμένου να δημιουργήσουν υποθήκες ενός νέου γύρου αναμέτρησης. Και μάζεψαν όσα αθώα ελληνικά βλαστάρια μπορούσαν και τα οδήγησαν στις χώρες του Παραπετάσματος, προκειμένου να ετοιμάσουν γενιτσαρικά τάγματα εμπροσθοφυλακής του... νέου γύρου.
Επανέρχομαι στο σήμερα και αναγνωρίζω αντίστοιχη εκμετάλλευση της νεολαίας μας, με σύγχρονους μηχανισμούς αποπροσανατολισμού της. Πρώτος διδάξας ο αρχιλαϊκιστής «Αντρέας» που εισήγαγε τον δολερό συνδικαλισμό ακόμη και στα νηπιαγωγεία. Και τελικά, σήμερα μπορείς να ψηφίζεις από τα 18 σου, αλλά στο καζίνο δεν μπαίνεις αν δεν είσαι 21! Δηλαδή ένας 20/άρης κρίνεται ανώριμος να διαχειριστεί το πορτοφόλι του και ώριμος να αποφασίσει για την τύχη ολόκληρου του κράτους! Αριστερές μπαμπεσιές προκειμένου να ποδηγετήσουν την ανώριμη και άπειρη νεολαία που κάνει... «κατάληψη» σήμερα στα σχολεία με αίτημα... «να μην αγοραστούν τα Ραφάλ»!!! (Το άκουσα με τ’ αυτιά μου!).
Συνεπώς μην εκπλήττεστε οσάκις ακούτε ασυναρτησίες, π.χ. «προλαλήσουσα» , ασχετοσύνες, π.χ. «η θάλασσα δεν έχει σύνορα», «να έρχονται στην Ελλάδα μόνο όσοι κάνουν τεστ για κορωνοϊό και βγαίνει... θετικό», «κάνω στροφή 360 μοιρών» και άλλες τέτοιες παπαρδέλες, αλλά -προς Θεού- μην του δίνεται τιμόνι. Όχι της χώρας, αλλά ούτε ποδηλάτου! Θα πληρώσουμε -και ήδη το κάναμε- ακριβά και την ατζαμοσύνη του και την αβελτηρία μας.
Οπότε μην ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να κάνουν «καταλήψεις» και να δείχνουν τέτοιες αντικοινωνικές συμπεριφορές, ιδίως εσείς οι... ακραιφνείς αριστεροί ιδεολόγοι της... καλοπέρασης και του βολέματος. Ο κορωνοϊός δεν αστειεύεται, ούτε κάνει διακρίσεις. Και το τίμημα -πλήν του επαπειλούμενου εκτεταμένου ξεκληρίσματος- θα είναι φοβερό, με την ανεργία, την οικονομική εξαθλίωση και την πείνα, προ των πυλών. Μπορεί το πρώτο παιδομάζωμα να μην είχε τις προσδοκώμενες, από τους αριστερούς εμπνευστές του, επιπτώσεις, αλλά ετούτο το νέο και υποκινούμενο από τους αριστερούς μητραλοίες είναι ικανό να επιτύχει ό,τι δεν πέτυχε το πρώτο. Κηδόμενοι των επόμενων γενεών και φειδόμενοι της ίδιας σας της ζωής μην το επιτρέψετε. Μόνο γρηγορείτε καθ’ όσον «οι καιροί ου μενετοί». Ίσως αύριο να είναι αργά...
Και μιά σύσταση γιά εκκολαπτόμενους... Τσιπραίους. Η Ιστορία όταν επαναλαμβάνεται, αυτό γίνεται πάντα ως φάρσα.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

"Ο μικρός ήρως Αλέξης Θαλάσσης και ο φίλος του ο Σπίθας".

 Μικρή, αλλά ταιριαστή μετατροπή: Αλέξης αντί Γιώργος.


   Η σημερινή ανάρτηση αφορά τους παλαιότερους εξ υμών, εκείνους που στα στερημένα μετακατοχικά χρόνια γαλουχήθηκαν με παιδικά αναγνώσματα τύπου "Ο μικρός ήρως", "Ταρζάν - Γκαούρ", "Υπεράνθρωπος", "Κλασσικά Εικονογραφημένα" "Μίκυ μάους", "Ελληνόπουλο" -οι πιό σεμνοί και... συντηρητικοί κουλτουριάρηδες της εποχής- και "Μάσκα", οι πιό... μάγκες, μόρτες και... "προχώ" αλητάμπουρες.      Γιά όσους ξέρουν θυμίζω και σε όσους... "δεν", αποκαλύπτω πως το πιό δημοφιλές ανάγνωσμα συνεχείας που έγραφε ο Στέλιος Ανεμοδουράς -με ψευδώνυμο Θάνος Αστρίτης, νομίζω- είχε πρωταγωνιστή ένα παράτολμο ελληνόπουλο, το παιδί-φάντασμα τον Γιώργο Θαλάσση, που όλα τα "έσφαζε, όλα τα μαχαίρωνε"! Τους Γερμανούς εννοείται...                                                                                                              Φίλος του κολλητός, ένα μισοηλίθιο και συνεχώς πεινασμένο παιδί, ο Σπίθας, τον οποίο τωρινές συνθήκες -λεγόμενα και φάτσα- κάποιον μου θυμίζουν, αφού πάντοτε η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Έτσι, ξαναζώ όλα εκείνα τα αφελή κατορθώματα του θρυλικού νεαρού, π.χ. την συντριβή του Γερμανού... "Σεϊτάν Αλαμάν", (με την σημερινή μορφή ενός... Σόιμπλε), η καταστροφή στρατιών ολόκληρων -λέγε με "μνημόνιο"- και διάφορες τέτοιες παπαρδέλες, ικανές να συνεγείρουν αφελή παιδάρια και συριζαρέους οπαδούς με ολιγόνοια!                                                                                   Χθες, κατάπληκτος και -μετά την πρώτη εντύπωση- προβληματισμένος γιά το μέλλον της χώρας, παρέστην μάρτυς σε βενζινάδικο της πόλης μου ενός απίστευτου διαλόγου.  Ένας απίθανος τύπος όχι μόνο υπεστήριζε πως ο κορωνοϊός "είναι... μούφα και μας δουλεύουν", αλλά και πως η Γη είναι επίπεδη και μας το κρύβουν!!! Σε ερώτησή μου.... "Καλά και πόσα καράβια έχουν πέσει στον... γκρεμό;", η απάντηση ξεπέρασε κάθε προσδοκία... μα@#*ας! "Οι Αμερικανοί φυλάνε την άκρη και δεν αφήνουν τα πλοία να περάσουν!                                                                                                               Κατόπιν τούτου, δεν είναι ανεξήγητο το γιατί ο "προλαλήσουσος" σύγχρονος... Θαλάσσης, που δεν ξέρει πως η θάλασσα έχει... σύνορα, πως άλλο παράλληλος κύκλος και άλλο μεσημβρινός, πως αν στριφογυρίσεις 360 μοίρες θα βρεθείς στο ίδιο σημείο, κυβέρνησε την χώρα. Ένας άθλιος καιροσκόπος που σκηνοθέτησε μουσαμαδένιες -και μουσαντένιες- ζωγραφιές σε σταθμό του υπό κατασκευήν Μετρό Θεσσαλονίκης, που από ανικανότητα και ατζαμοσύνη του εγκάθετου κρατικού μηχανισμού τον οποίον έστησε με κομματικά και όχι αξιοκρατικά κριτήρια, δημιούργησε υπερεκατόμβη θυμάτων στο Μάτι και πλήθος πνιγμένων στην Μάνδρα, τώρα τολμά και βγάζει... γλώσσα στην παρούσα κυβέρνηση που παλεύει με σύνεση και αποτελεσματικότητα σε πρωτοφανείς θεομηνίες που έπληξαν την Ελλάδα και την Υφήλιο. Τέτοιοι ηλίθιοι κι αμόρφωτοι πολίτες ταιριάζουν, ασσορτί, με τέτοιους κυβερνήτες και πνευματικούς ταγούς σαν τον Μπαλντά και τον Λιάκο! 

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020

Το μεγαλείο του αθλητισμού και των πραγματικών αθλητών.

Προσπαθώ να συνέλθω από τη συγκίνηση. Πρόκειται γιά τον τερματισμό ενός αγώνος τριάθλου. Αγώνας με ποδήλατο, κολύμβηση και τρέξιμο. Αγώνας σκληρός κι επίπονος.
Στην φωτογραφία ο αθλητής αριστερά είναι Βρετανός και ο άλλος Ισπανός. Πολύ λίγα μέτρα προ του τερματισμού η διαδρομή έστριβε κάθετα αριστερά. Προηγείτο κατά λίγα μέτρα ο Βρετανός και η νίκη του προδιεγράφετο σίγουρη. Όμως μέσα στην κόπωση σώματος και μυαλού, ο προπορευόμενος Βρετανός, αντί να στρίψει αριστερά και να τερματίσει θριαμβευτής, έκανε λάθος και πήγαινε ίσια στα κιγκλιδώματα. Μέχρι να καταλάβει το λάθος του τον προσπέρασε ο επερχόμενος πίσω του Ισπανός, ο οποίος καθώς πλησίαζε στον τερματισμό... σκέφτηκε και κοντοστάθηκε. Και τότε συνετελέστη το μεγαλύτερο θαύμα στην Ιστορία του Αθλητισμού. Ο Ισπανός -τεράστια ψυχή, τεράστιο ΗΘΟΣ- σταμάτησε στη γραμμή του τερματισμού και άφησε τον ηθικό νικητή να τον προσπεράσει και να γίνει και φυσικός νικητής.
Πριν με κατακλύσει η συγκίνηση, πρόλαβα να ομολογήσω πως μέχρι να δώ αυτό το γεγονός, σε ανάλογη περίπτωση ΔΕΝ θα έκανα το ίδιο. Όμως αυτά που είδα -και χαράχτηκαν ανεξίτηλα στην ψυχή μου- άλλαξαν την στάση μου σε ενδεχόμενη αντίστοιχη περίπτωση. Και το μόνο που μου μένει είναι η ντροπή γιά κάτι που... δεν θα έκανα!!!
Και γιά την ιστορία, ο Ισπανός λέγεται Ντιέγκο Μεντρίγκα και ο Άγγλος Τζαίημς Τήγκλ. Φαντάζομαι πως η χειραψία που αντάλλαξαν στη γραμμή του τερματισμού σφραγίζει -εκτός μιάς αιώνιας φιλίας- μιάς από τις συγκλονιστικότερες σελίδες του Αθλητισμού. Με ανάγλυφο το αθλητικό πνεύμα, την ευγενική άμιλλα και το "εύ αγωνίζεσθαι"

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020

Άθλοι και κατορθώματα!

Στη ζωή μου έκανα πολλά πράγματα. Τα πιό πολλά ασήμαντα και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα... ολίγον σημαντικά.
Χθες, προσπαθώντας να φορέσω τα γυαλιά μου της πρεσβυωπίας, το μικρό βιδάκι του ενός μπράτσου -προφανώς λασκαρισμένο τελείως- πετάχτηκε κι έπεσε στο δάπεδο, μετατρέποντας τα γυαλιά σε... φασαμαίν! Ευτυχώς το βιδάκι έπεσε σε ορατό σημείο, το μάζεψα και καταπιάστηκα -ο αφελής βλαξ- με την διαδικασία... επισκευής.
Μετά από 2,5 ωρών -αγωνιώδεις στην εξέλιξή τους- προσπάθειες και αφού έφτασα στα έσχατα όρια της υπομονής, αντοχής και πείσματος, επεστράτευσα την πατροπαράδοτη καλή συμπεριφορά, την οποία μου επιδαψίλευσε η οικογενειακή μου παράδοση. Αυτή, λειτουργώντας ως ισχυρό αμορτισέρ, απερρόφησε κάθε αναφυείσα προδιάθεση γιά εξωτερίκευση του μύχιου και καταπιεσμένου λεξιλογίου το οποίο απέκτησα... "παιδιόθεν" εις την γενέτειρά μου, (τον ομιλούντα φαρσί τα "γαλλικά" ηρωικό Βούθουλα), τα κατάφερα!!! Χωρίς γυαλιά, με χέρια τρεμάμενα, με βιδάκι σαν ψείρα και με "τρύπα" σαν το... "απαυτό" της Παρθένου Ιωάννας της Λωρραίνης, πριν το "ξεσκίσουν" οι Άγγλοι, πέτυχα ένα από τα σημαντικότερα έργα της ζωής μου! Και όποιος μπαγάσας αμφιβάλλει, ή με θεωρεί υπερβολικό, τον προκαλώ να δοκιμάσει το ίδιο... κρατώντας χρόνο!!!
Η εικόνα ίσως περιέχει: γυαλιά
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020

Έκπληξη, Οργή, Μνήμη, Τιμωρία.

 O τρισάθλιος Πολάκης και οι πανάθλιοι βουλευτές της ΝΔ που τον στήριξαν.


 

   Οι απόψεις μου -αηδία η επιεικέστερη-  γιά  τον καθομολογίαν του φοροκλέφτη τέως βλαχοδήμαρχο και αιώνια  δυσφήμηση της  πολιτισμικής διαστάσεως του ανθρωπίνου γένους,  ψευτονταή Σφακιανό Βεληγκέκα, ο οποίος από υπέρμαχος  της καταργήσεως της βουλευτικής ασυλίας, μετεβλήθη σε ικέτη αυτής προκειμένου να διατηρήσει ατιμωρητί τον τίτλο που απεχθέστερου και μεγαλύτερου υβριστή βουλευτού του ελληνικού κοινοβουλίου, από συστάσεως αυτού, είναι γνωστές και διακηρυγμένες.  Συνεπώς, η αντίδρασή μου κατά των ανοήτων, αδιάφορων, επιπόλαιων ή εκ του πονηρού δρώντων βουλευτών της ΝΔ είναι κατά σειρά: Έκπληξη, Οργή, Μνήμη, Τιμωρία.

   Χωρίς να συνδέω το γεγονός με ιδεολογικές τοποθετήσεις -οι πολιτικές μου πεποιθήσεις μου δεν αλλάζουν- δημοσιεύω κατωτέρω τον πίνακα των -κατ εμέ- ρεζίληδων βουλευτών προκειμένου οι ακέραιοι και υπερήφανοι υποστηρικτές της φιλελεύθερης δημοκρατικής, και πραγματικά προοδευτικής,  παράταξης να τους θυμηθούν -και τιμωρήσουν, νυν και αεί- σε όλες τις επόμενες εκλογές. Η οργή μου εξαιρεί όλους όσοι απουσίαζαν δικαιολογημένα από την Αθήνα κατά την ημέρα και ώρα της ψηφοφορίας, μηδέ των υπουργών εξαιρουμένων. Ιδιαίτερη μνεία απογοητεύσεως κάνω γιά τον τέως -πλέον- πολιτικό μου φίλο τον οποίο εκτιμούσα, τον Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος ταλαιπωρήθηκε ιδιαίτατα, διασύρθηκε και παραμένει εισέτι υπόδικος από τον κουραδόμαγκα και όνειδος της κρητικής λεβεντιάς και θα έπρεπε «πρώτος τον λίθον βαλέτω». Απορρίπτοντας ως αστείες τις κατόπιν εορτής δικαιολογίες του -ουκ έστι μετάνοια εν τω Άδη- ώφειλε να γκρεμοτσακιστεί να πάει και να ψηφίσει κατά του κοινοβουλευτικού βδελύγματος που τώρα μας κοροϊδεύει κι από πάνω με αηδίες τύπου... αμανέδες Καζαντζίδη!                                 

   Φίλτατε Άδωνι, είσαι άξιος της μοίρας σου. Διέπραξες «ύβριν» και σε περιμένουν, τόσον η «τίσις» όσον και η «νέμεσις». Κρίμα...                                                                                                     Τα ίδια ισχύουν και γιά τον «νιόπαντρο» Κυρανάκη, ο οποίος θα μπορούσε να αφήσει, γιά λίγο τη νυφική παστάδα χάριν ενός ιερού καθήκοντος.

   Και τώρα ο κατάλογος των «μπουμπουκιών».  (Γιά τις εξαιρέσεις το είπαμε).

Αλεξοπούλου Χριστίνα
Αναστασιάδης Σάββας
Αντωνιάδης Ιωάννης
Αραμπατζή Φωτεινή
Αυγενάκης Ελευθέριος
Βαγιωνάς Γεώργιος
Βαρβιτσιώτης Μιλτιάδης
Βαρτζόπουλος Δημήτριος
Βασιλειάδης Βασίλειος (Λάκης)
Βεσυρόπουλος Απόστολος
Βλάσης Κωνσταντίνος (Κώστας)
Βλάχος Γεώργιος
Βορίδης Μαυρουδής (Μάκης)
Βρούτσης Ιωάννης
Γεραπετρίτης Γιώργος
Γεωργαντάς Γεώργιος
Γεωργιάδης Σπυρίδων – Άδωνις
Γιαννάκης Στέργιος
Γιαννάκου – Κουτσίκου Μαριορή (Μαριέττα)
Γιόγιακας Βασίλειος
Γκιουλέκας Κωνσταντίνος
Δένδιας Νικόλαος – Γεώργιος
Δήμας Χρίστος
Δαβάκης Αθανάσιος
Διγαλάκης Βασίλειος
Ευθυμίου Άννα
Ζεμπίλης Αθανάσιος (Θανάσης)
Θεοδωρικάκος Παναγιώτης (Τάκης)
Ιατρίδη Τσαμπίκα (Μίκα)
Κέλλας Χρήστος
Καββαδάς Αθανάσιος
Καλογιάννης Σταύρος
Καράογλου Θεόδωρος
Καραμανλή Άννα
Καραμανλής Κώστας
Καραμανλής Κωνσταντίνος (Κώστας)
Καρασμάνης Γεώργιος
Κεραμέως Νίκη
Κεφαλογιάννη Όλγα
Κεφαλογιάννης Α. Ιωάννης
Κικίλιας Βασίλειος
Κοντογεώργος Κωνσταντίνος
Κουμουτσάκος Γεώργιος
Κουτσούμπας Ανδρέας
Κούβελας Δημήτριος
Κυρανάκης Κωνσταντίνος
Κωνσταντινίδης Ευστάθιος (Στάθης)
Λαζαρίδης Μακάριος
Λαμπρόπουλος Ιωάννης
Λεονταρίδης Θεόφιλος
Λιούτας Αθανάσιος
Μαρτίνου Γεωργία
Μηταράκης Παναγιώτης (Νότης)
Μητσοτάκης Κυριάκος
Μονογυιού Αικατερίνη
Μπίζιου Στεργιανή (Στέλλα)
Μπακογιάννη Θεοδώρα (Ντόρα)
Μπαρτζώκας Αναστάσιος
Οικονόμου Βασίλειος
Οικονόμου Ιωάννης
Πάτσης Ανδρέας
Παναγιωτόπουλος Νικόλαος
Πικραμμένος Παναγιώτης
Πλακιωτάκης Ιωάννης
Πνευματικός Σπυρίδων
Ράπτη Ελένη
Ράπτη Ζωή
Σαλμάς Μάριος
Σαμαράς Αντώνιος
Σιμόπουλος Ευστράτιος (Στράτος)
Σκρέκας Κωνσταντίνος
Σταϊκούρας Χρήστος
Στεφανάδης Χριστόδουλος
Στυλιανίδης Ευριπίδης
Ταγαράς Νικόλαος
Ταραντίλης Χρήστος
Τζαβάρας Κωνσταντίνος
Τραγάκης Ιωάννης
Τσαβδαρίδης Λάζαρος
Τσιάρας Κωνσταντίνος
Τσιλιγγίρης Σπυρίδων (Σπύρος)
Φόρτωμας Φίλιππος

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2020

"Ένα τραγούδι απ΄τ' Αλγέρι..."



Μιά φορά κι ένα καιρό ένας καμηλιέρης βάδιζε στην έρημο Σαχάρα με την καμήλα του. Ξαφνικά η καμήλα άρχισε να παρουσιάζει πρόβλημα. Έκοψε ταχύτητα και ίσα που σερνόταν. Γιά καλή του τύχη βλέπει στο βάθος μια τεράστια σκηνή με επιγραφή που έγραφε «ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΚΑΜΗΛΩΝ».
- Σώθηκα, σκέφτηκε και με χίλια ζόρια μπάζει σπρώχνοντας την καμήλα στο... γκαράζ.
- Μάστορα σώσε, η καμήλα μου... χάνει στροφές. - Ανέβασέ την στη ράμπα.
Με πολύ κόπο ανεβάζουν την καμήλα στη ράμπα. Ο μάστορας την εξετάζει από δω, την εξετάζει από κει... -Δεν είναι τίποτα, λέει στον καμηλιέρη, θα στην φτιάξω!
Πάει πίσω στο εργαστήρι και γυρίζει με δύο μεγάλα καπάκια από τέντζερες. Σκύβει κάτω απ’ τα πίσω πόδια της καμήλας και... γκονγκ! Κοπανάει τα καπάκια με δύναμη και ανάμεσα τα... «μπαλάκια» της καμήλας!
- Γκρρρρρρ, ούιιιι! Βγάζει ένα ουρλιαχτό η φουκαριάρα και στη στιγμή γίνεται πύραυλος στην έρημο, αφήνοντας πίσω της σύννεφα άμμου.
- Αμάν, τί έπαθα, ο καμηλιέρης τράβαγε τα μαλλιά του. Και τώρα, ρε φίλε, πώς θα την πιάσω εγώ;
Ο... «γκαραζιέρης» ξύνει, αμήχανος προς στιγμή, την κούτρα του και... ξαφνικά το μούτρο του άστραψε.
- Πώς θα την πιάσεις; Θα σου πω εγώ πως θα την πιάσεις... Ανέβα στη ράμπα!!!

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2020

"Reqviem γιά έναν Ήρωα"


(Γραμμένο από έναν άλλον ήρωα -ζωντανός αυτός- την Δευτέρα 07 Σεπτεμβρίου 2020, μετά το δυστύχημα).



Tη νύκτα 3ης προς 4η Σεπτεμβρίου 2020 εκτελέστηκαν άλματα ελευθέρας πτώσεως και στατικού ιμάντα στη Ζώνη Ρίψεως Μεγάρων και στη θαλάσσια περιοχή Νέας Περάμου, στο οποία τραυματίστηκε θανάσιμα ο ΕΠΟΠ Λοχίας (ΠΖ) Κώστας Μελιγκώνη.
Αυτόν δεν τον είχες δει σε καμία διαδήλωση, δεν τον είχες δει να απεργεί, δεν τον είχες δει να σπάει βιτρίνες, δεν τον είχες δει να καίει τη σημαία, δεν τον είχες δει πουθενά.
Ούτε αυτόν, ούτε τα αδέρφια του! Αυτοί είναι εκεί που πρέπει.
Εκεί που χτυπάει η ασφάλεια της Ελλάδας. Είναι εκεί για να μπορείς εσύ και εγώ να κοιμόμαστε ήσυχοι. Είναι οι φυλακές μας.
Γιατί, ήταν ο Κώστας και είναι όλοι τους, ταγμένοι άλλου. Σε μεγάλα, σε άπιαστα!
Να υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια τον τόπο του, την τιμή του και την ελευθερία του.
Δεν είναι για φιοριτούρες αυτοί οι τύποι. Δεν σκορπιούνται! Γι’ αυτούς η πατρίδα δε μετριέται, σε ευρουδάκια. Ξυπνούν και κοιμούνται με την αγωνία να είναι έτοιμοι, για κάθε ενδεχόμενο, όταν χρειαστεί η πατρίδα να είναι εκεί που τους όρισε! Δεν είναι όλοι έτσι.
Ετούτοι όμως, των ειδικών δυνάμεων είναι από άλλη φτιαξιά, από άλλο μέταλλο! Η ψυχή των Ειδικών Δυνάμεων είναι λίγες εκατοντάδες επίλεκτοι μόνιμοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί με υψηλή νοημοσύνη, κρύο αίμα, χαμηλό κέντρο βάρους, σίγουρο πάτημα, καλή μέση και μυϊκό σύστημα φιδιού. Αυτοί είναι οι δολιοφθορείς, εκτελεστές, κατάσκοποι και επικεφαλής των αποστολών αυτοκτονίας.
Είναι εκεί που δεν τους βλέπει κανείς. Όταν τους δει είναι αργά γι αυτόν!
Δεν τραβάνε ένα κορδόνι και όλα ΟΚ. Εκπαιδεύονται και ξέρουν ότι αυτό που επέλεξαν έχει ένα... καλό ποσοστό απώλειας.
Δικαιολογημένης απώλειας που κάνουν τα πάντα να την εξαφανίσουν, να μηδενίσουν το ποσοστό.
Αλλά υπάρχει, μπορεί να συμβεί. Και στον Κώστα ακόμη. Και στους καλύτερους.
Συνεχίζουν όμως, γιατί ο λόγος είναι υπέρτατος, μεγαλύτερος από κάθε άλλο! Ακόμη και απ την ίδια τους τη ζωή!
Τις κρύες νύχτες της ατέλειωτης παπαρολογίας των περισσοτέρων, όταν οι φαφλατάδες τα λύνουν όλα με παροιμιώδη ευκολία, κάποιοι σοβαροί άντρες εκπαιδεύονται σκληρά στα βουνά της ηπειρωτικής χώρας και στις ακτές του Αιγαίου.
Σήμερα, που ο τζιτζιφιογκισμός είναι στιλ και η αποφυγή της στράτευσης αντί ντροπή είναι... μαγκιά, υπάρχουν ακόμη παλικάρια που φιλοδοξούν να υπηρετήσουν -μόνο εθελοντικά πλέον- στις Ειδικές Δυνάμεις.
Είναι το καλύτερο κατευόδιο για αυτόν τον αετό!

Κώστας Μελιγκώνης, λοχίας Ε.Τ.Α. Έζησε όπως επέλεξε να ζήσει!

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ (ΣΥΝ)ΑΔΕΛΦΕ...
(Από Νικ.Δημητροπουλο)
Νυχτερινό Άλμα - Ένας Απών