Καλομελέτα κι έρχεται!

Όταν ο μαύρος σοσιαλισμός συναντιέται με τον κόκκινο.

   Η ευφυΐα δεν αποτελεί και το φόρτε της συριζαϊκής κομπανίας και ανταγωνίζεται επάξια εκείνην της χρυσαυγίτικης αλητοπαρέας.  Η μόνη διαφορά των δύο «συμμοριών»  βρίσκεται στον τρόπο της έκφρασης. Εννοείται γιά την εντός κοινοβουλίου συμπεριφορά, γιατί στον … εξωτερικό στίβο οι αντιδημοκρατικοί τραμπουκισμοί είναι ίδιοι κι απαράλλακτοι.

   Η ελληνική αριστερά, ηττημένη στον εμφύλιο, (γεγονός που δεν ξεπέρασε ποτέ), κι αισθανομένη συμπλεγματικά αιώνια ταπείνωση, αναζητεί μετά μανίας ρεβάνς, αρνουμένη να παραδεχθεί το ανόητο κι εγκληματικό της σφάλμα. Δηλαδή να ανοίξει έναν άπελπι  αγώνα, παρασυρμένη από μιά ηγεσία που ήξερε πολύ καλά πως ο αγώνας αυτός ήταν απ’ αρχής πουλημένος και χαμένος. Και μένει ακόμη προσκολλημένη εκεί, μη δυνάμενη να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής και τα νέα αριστερά ρεύματα.

   Αυτό αντικατοπτρίζεται στη κουτοπόνηρη, μεμψίμοιρη και καθολικά αντιδραστική στάση της στη Βουλή. Με όλο το σύμπλεγμα, την ιταμότητα, τον λαϊκισμό και γενικά τη νεοπλουτίστικη συμπεριφορά κάποιου που κοιμήθηκε  λιγούρης, ξύπνησε πάμπλουτος και άρχισε να ορέγεται ηδονές και απολαύσεις, που ούτε στα όνειρά του φανταζόταν πριν. (λέγε με εξουσία)! Και κάνει γιούργια κατά πάνω της! Άκομψα και βάρβαρα.

   Χαρακτηριστικό πλείστων «νεοπατέρων» του έθνους μας, η πλήρης έλλειψη συναίσθησης του χώρου και του ρόλου τους, καθώς και του ρόλου που διαδραματίζει ο χώρος της Βουλής, στην λειτουργία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Δείγμα η εριστικότητα και ιταμότητα κάποιων σουσουράδων, η προκλητικότητα εκείνου του απίθανου αξούριγου Καστοριανού, η αφροσύνη των πρωτοφανών απειλών περί λιντσαρίσματος, του ετερόφωτου βουλευτή με το βαρύ όνομα και το πανάλαφρο μυαλό, το ετερόκλιτο ιδεολογικό χαρμάνι των «συνιστωσών» του Σύριζα  και, πάνω απ’ όλα, η αμετροέπεια και ασυνέπεια του νεαρού αρχηγού του.

   Ειλικρινά, παρακολουθώντας τον βαθειά πολιτικό λόγο του κ. Κασιδιάρη και του κ. αναρχοκαστοριανού βουλευτού, (μου διαφεύγει το όνομά του), αδυνατώ να διακρίνω ποιός υπερτερεί, στα σημεία, στο ευγενές άθλημα του τραμπουκισμού.

   

   Γενικώς, η διάχυτη εντύπωση πως η παρούσα Βουλή, ακολουθώντας την γενική παρακμή, αποτελεί ό,τι χειρότερο έχει να παρουσιάσει η αφρόκρεμα της σημερινής αναξιοκρατίας, επαληθεύτηκε περίτρανα με το χθεσινό αγοραίο επεισόδιο-κορωνίδα ενός πολυήμερου ξεκατινιάσματος.

   Δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι θέμα ολίγου χρόνου να απολαύσουμε, καθισμένοι αναπαυτικά στον καναπέ, εξόχου ενδιαφέροντος αγώνες κατς, κατά το πρότυπον εκείνων των Κοινοβουλίων της Ταϊβάν, Νοτ. Κορέας, Ουκρανίας και προσφάτως Βενεζουέλας.

   Μέχρι τότε, οι ευπρεπείς πολιτικοί διάλογοι που πραγματοποιούνται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, όπως π.χ., του αποδεδειγμένα άξιου συριζαίου Εθνοπατέρα, (αφού καταπήδησε τις μισές Αθηναίες, όσο να ’ναι μπόλικες θα «συνέλαβαν». Δεν μπορεί!), με τον εξοχότατο καραφασίσταρο χρυσαυγίτη, εκείνον με την ακράτεια ούρων και λόγων, θα πρέπει να αναζητήσουν κάποιον νέον Ισαγόρα, Ηρόδοτο, ή έστω Σιμωνίδη γιά να τους καταγράψει εις τας δέλτους της Ιστορίας και τους αφήσει, ως χρυσοκόκκινες παρακαταθήκες, στις επόμενες γενιές.

   Η φαρσοκωμωδία κορυφώθηκε, (εν αναμονή νέου ρεκόρ), με τον παρθενικό λόγο που εκφώνησε στη βουλευτική του θητεία, ο τριτοκλασάτος  Έλλην «Τόνυ Κέρτις» της πλάκας, μεταμορφωθείς αιφνιδίως σε Κικέρωνα. Το μισητό κάποτε και κωμικό σήμερα : «χάιλ Χίτλερ»! Και αμέσως έσπευσε, λεβέντικα, να χωθεί στην ασημαντότητά του, σιωπώντας και κρυπτόμενος, και αφήνοντας την μα….α του ν’ αποκαλυφθεί από τα πρακτικά. Αφού επί μακρόν πλανιόταν σκοπίμως, αλλά άδικα, η πατρότης του χαιρετισμού στον φυσικό του χώρο!

   Γενικά, μέσα στο μπάχαλο κι εκτραχηλισμό που υπάρχει στον χώρο, έχει αρχίσει κι ένας ευγενής και ενημερωτικός διαγωνισμός «Who is who», μεταξύ των μελών του Κοινοβουλίου, ο οποίος δίνει και μιά άγρια ομορφιά και ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο παιχνίδι της ανασκαφής του απώτατου παρελθόντος ενός εκάστου. Στη τυμβωρυχική βάση του: «τί είπες, τί είπα» και «ποιός ήσουν, ποιός ήμουν»! Πολύ χρήσιμο και πολύ επίκαιρο παιχνίδι συναναστροφών, σε τέτοιες δύσκολες εποχές που ζούμε.

   Η στήλη, θέλοντας να τονώσει το ενδιαφέρον αυτού του ωραίου και διδακτικού παιχνιδιού και να συμβάλει στην ενημέρωση των νέων, κυρίως, που αγνοούν την ιστορία μας, δημοσιεύει ένα κουΐζ, με έπαθλο ένα διαρκείας στον μοντέρνο κέντρο ηδονής και ανοχής, το οποίον εγκαινίασε προσφάτως ο Αντιδήμαρχος Τρικαίων κ. Θ. Σπανός, στα Τρίκαλα. Το ερώτημα είναι: «Ποιό εμβληματικό μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου και της παράταξής του, πραγματοποίησε με επιτυχία, μαζί με φίλο του, μιά πράγματι εξόχου ανδρείας πράξη στην Κατοχή, υπό την ιδιότητα του μέλους της μεταξικής ΕΟΝ. Και μετά από χρόνια, απέτισε και φόρον τιμής, περίλυπος και δακρύων, εις την σορόν του Εμβέρ Χότζα»;