«Finito la musica passato la fiesta»

Η ώρα της αλήθειας

Ο λαός αποφάσισε, η αλλαγή έρχεται, τρέμε... Μέρκελ!

   Αρχίζω από τα επουσιώδη. Μέσα στις σοβαροφανείς σαχλαμάρες των ανυπόφορων μαρκουτσοφόρων και λοιπών περινούστατων «πανελιστών» που μολύνουν τους αιθέρες, επισημάνθηκε κι η… μικροψυχία Σαμαρά να μην συγχαρεί, λέει, δημόσια τον νικητή Τσίπρα!

   -Όταν δύο πολιτικοί μονομάχοι κονταροχτυπιούνται επί  χρόνια με όχι, πάντοτε, κομψές φράσεις και εκφράσεις, εκτρεπόμενοι συχνά σε προσωπικές ύβρεις.

    -Όταν ο διευθυντής του επίσημου ραδιοφωνικού σταθμού του σημερινού νικητού αποκαλεί ευθέως τον αντίπαλό του «μ…κα»,  χωρίς να αποδοκιμαστεί από το αφεντικό του. 

    -Όταν ο νικητής, προ 2-3 ημερών, σε ανοιχτή συγκέντρωση στη Ρόδο εκστομίζει τον πασίγνωστο συσχετισμό μεταξύ «Ρόδου και πηδήματος», υπαινισσόμενος καθαρά και υπομειδιώντας αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται -και μάλιστα με την «ώθηση» του λαού, όπως πρόσθεσε χαριεντιζόμενος και προς άρση πάσης αμφιβολίας- αποτελεί κολοσσιαία υποκρισία η απαίτηση μιάς τέτοιας χειρονομίας.   

   -Όταν, τέλος, και ο ηλιθιότερος Έλλην αντιλαμβάνεται πως η χαρά του ενός πολιτικού είναι λύπη γιά τον άλλο, μόνο όσοι δεν γνωρίζουν τη σημασία της λέξης: «συγχαρητήρια», (καθόλου απίθανο γιά πολλούς!), θα πρέπει να την απαιτούν και να την εντάσσουν στα πλαίσια ενός προ πολλού καταργημένου πολιτικού πολιτισμού. 

   Στην τούρλα του Σαββάτου και μετά από άγριο και παρατεταμένο ξεκατίνιασμα στη χειρότερη Βουλή -από πλευράς ήθους και ποιότητος πολιτικού λόγου- που γνώρισε η χώρα μετά τη μεταπολίτευση, αυτή η παράλειψη, δείγμα γαλατικής αβρότητος, μας μάρανε!

   Οι πιό παλιοί θα θυμούνται πως ο αείμνηστος Γ. Ράλλης, παραδίδοντας στον Α. Παπανδρέου, τον Οκτώβριο του ’81, είπε: «Εύχομαι στον ελληνικό λαό να μην μετανιώσει γιά την επιλογή του». Κατηγορήθηκε κι αυτός γιά μικροψυχία, αλλά η συνέχεια είναι γνωστή.

   Στα σοβαρά, τώρα. Το μέλλον ξεκίνησε, η σελίδα γύρισε, ο καιρός βιάζει. Ο πήχυς που έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ψηλά, οι ελπίδες που έσπειρε πάρα πολλές και οι προσδοκίες, όσων βγήκαν ήδη στους δρόμους με μεγάλα καλάθια, πάμπολλες και ποικίλες. Μένει να τους βρει τα κεράσια.

   Η στήλη -ανεξάρτητα του τί πρεσβεύει και τί προβλέπει-  αν το πετύχει, θα τον χειροκροτήσει πρώτη.  Όπως δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει την ευπρέπεια, τη συνέπεια, τον καθαρό και έντιμο λόγο, αλλά και το πολιτικό ήθος που επέδειξε τα τελευταία χρόνια ο Ευάγγελος Βενιζέλος, επωμιζόμενος άχαρο και δύσκολο ρόλο -ακολουθώντας τη συνείδησή του- και θυσιάζοντας το προσωπικό συμφέρον  υπέρ του δημόσιου αντίστοιχου. Αν και μη προσκείμενη πολιτικά στο ΠΑΣΟΚ, η στήλη τιμά τον αγώνα που έδωσε βαλλόμενος πανταχόθεν, ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

   Συμπερασματικά και γιά να κλείνουμε. Του λοιπού, τέρμα τα λόγια, ώρα γιά πράξεις. Ο λαός περιμένει στο… ταμείο και η στήλη στο πληκτρολόγιό της!