«Η καλή μέρα από την αρχή φαίνεται»

Τα μισά λόγια, οι υποσχέσεις, οι συμβολισμοί.

 

   Είχα διατυπώσει τις προάλλες, (ανάρτηση στις 21/1), με θετικό πρόσημο και έκφραση "πόθου" την ευχή να δω -επί τέλους- πρωθυπουργό να σχηματίζει «ολιγομελές κυβερνητικό σχήμα», στα προφανή πλαίσια κυβερνητικής ευελιξίας και πάταξης της γραφειοκρατίας. Ο νυν υπεσχέθη 10/μελές υπουργικό σχήμα και περίμενα -πώς και πώς- να το δω. Πράγματι το νέο «ολιγομελές και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα», όπως έσπευσαν να θριαμβολογήσουν οι χαμαιλεοντίζοντες σφουγγοκωλάριοι των ΜΜΕ, έχει μόνο 10 υπουργεία. Μπράβο!!! Έσπευσα να πανηγυρίσω. Όμως στη συνέχεια της ανακοίνωσης των δέκα ονομάτων, ακολούθησε ένας ποταμός αναπληρωτών και ένας εσμός υφυπουργών. Σύνολον ένα… ευέλικτο σχήμα σαράντα κυβερνητικών τιτλούχων, μαζί με τον Αντιπρόεδρο κ. Δραγασάκη. Οπότε ο ενθουσιασμός κόπηκε και απέμεινε το… δούλεμα!

   Το δούλεμα τώρα πού έγκειται; Στην αντίφαση μεταξύ εξαγγελίας και προσγείωσης στην πραγματικότητα. Στην αδήριτη ανάγκη -φευ- πολυμελούς Κυβέρνησης. Οι ανάγκες λειτουργίας ενός σύγχρονου κράτους απαιτούν πολλά μυαλά και περισσότερα χέρια στο τιμόνι γιά να κουμανταριστεί σωστά. Όποιος δεν το καταλαβαίνει, ας ετοιμάζεται. Τον περιμένουν στη συνέχεια πολύ μεγαλύτερες εκπλήξεις στον τομέα απομυθοποίησης των προσδοκιών του. (Η παρατήρηση αυτή δεν αφορά αφελείς, ρομαντικούς, χαχόλους και κολλημένους αριστερούς. Αυτοί παρακαλούνται να μείνουν προσδεδεμένοι και αμετακίνητοι). Ήδη προαναγγέλθηκε η εσπευσμένη άφιξη του Γερμανου σοσιαλιστή κ. Σουλτς και του κ. Ντάϊσερμπλούμ, (μάλλον ειδικού στα «κουνήματα»), προκειμένου να κάνουν στη νέα κυβέρνηση το σχετικό ευρωπαϊκό μασάζ που θα κατευνάσει λιγάκι τους αψίκορους ντόπιους σοσιαλισταράδες που «όλα τα σφάζουν κι όλα τα μαχαιρώνουν», (τα μνημόνια, εννοείται), και θα τους μετακινήσουν και προσαρμόσουν αναλόγως.  

   Συνεπώς, αποκλείεται μία κυβέρνηση -κάθε προσανατολισμού κυβέρνηση- να είναι ολιγομελής, αν θέλει να λειτουργήσει σωστά. Άρα κάθε σχετική υπόσχεση αποτελεί... φούμαρο και υποθετικό λόγο τετάρτου είδους, που δηλώνει το προσδοκώμενο. Το μόνο ζητούμενο είναι η ορθή κατανομή αρμοδιοτήτων. Να μην υπάρχει αλληλοεπικάλυψη και συναρμοδιότητα. Εκεί ελλοχεύει η γραφειοκρατία. Γενικώς, πάντως, η γραφειοκρατία αποτελεί σύμφυτο του απόλυτου κρατισμού που πρεσβεύει η Αριστερά. Ενδεικτικά θυμάμαι, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, πως γιά να ψαρέψει στο Δούναβη με καλάμι ένας ταλαίπωρος κάτοικος της Βουδαπέστης, έπρεπε να βγάλει ειδική άδεια. Χρειαζόταν τρεις μήνες τρέξιμο και δεκάδες υπογραφές. Και το πιό ωραίο: η άδεια ίσχυε γιά ένα χρόνο, από της υποβολής της αίτησης!

   Και κάτι άλλο. Η στήλη θεωρεί ως εκτός τόπου και χρόνου την συμβολική χειρονομία με την κατάθεση τριαντάφυλλων στο μνημείο της Καισαριανής. Την θεωρεί ως προοίμιο αναζωπύρωσης αντιγερμανικού κλίματος στον ελληνικό λαό. Ως γνωστόν εκεί, στον τοίχο του Σκοπευτηρίου, εκτελέστηκαν 200 Έλληνες. Ήσαν κρατούμενοι που κουβάλησαν οι Γερμανοί κατακτητές από διάφορες φυλακές, μαζί και κάποιοι εντελώς αθώοι κι αμέτοχοι αντιστασιακών ενεργειών οι οποίοι πιάστηκαν με μπλόκο στην περιοχή, προκειμένου να συμπληρωθεί ο αριθμός. Τους σκότωσαν ως αντίποινα γιά το φόνο ενός στρατηγού στη Λακωνία, από ομάδα ανταρτών. Το γεγονός της φρικαλεότητος έγινε την Πρωτομαγιά του ’44. Καμία συνάφεια με την ανάληψη της πρωθυπουργίας και καμία επετειακή σχέση με τη χθεσινή ημερομηνία.  Τότε ποιός ο λόγος και ο συμβολισμός μιάς τέτοιας ενέργειας; Η στήλη αποκλείει τον τυχαίο και συμπτωματικό χαρακτήρα της και την θεωρεί προφανή, κατά όσα ανέφερε προηγουμένως. Μακάρι να πέφτει έξω.