«Πάμε! Γι’ αυτό σου λέω πάμε….»

"Γι' αυτό σου λέω πάμε, πάμε να φύγουμ' από δώ". Γ. Χατζηνάσιος-Γ. Πάριος

   Χθες το απόγευμα, στο (αμφι)Θέατρο του Μουσείου Μπενάκη δόθηκε η πρεμιέρα του νέου επιθεωρησιακού έργου «Ο Μπαρμπαγιώργος και το καταραμένο μνημόνιο», από τον νέο θίασο του Γιωργάκη Μπρανκαλεόνε-Παπανδρέου.

   Ακούστηκαν πάλι οι κλασσικές εκείνες αοριστολογίες και εκτοξεύτηκαν οι ωραίες πομφόλυγες, διανθισμένες με τα «ροδοπέταλα» που νέου ρομαντικού κομματικού εμβλήματος, τις στομφώδεις ακαταλαβίστικες κενολογίες και τις γνωστές αφελείς παπανδρεϊκές μπουρδολογίες. Με σάλτσα την επιστρατευμένη μπαγιάτικη πρακτική του «νεφεληγερέτη» μπαμπά του, όπου η κάτω από το βήμα επιστρατευμένη δράκα οπαδών -σήμερα νεαρών χοροπηδούντων δίκην πιθήκων επί τη θέα μπανάνας- του πέταγε συνθήματα γιά το γνωστό συνθηματολογικό πινγκ-πονγκ, μεταξύ «ηγέτη» και λαού, (υποτίθεται). Κλασσικό στυλ πασοκικού μπαλκονιού, παλιομοδάτου και ξεπερασμένου.

   Γενικώς το συνολικό θέαμα ήταν θλιβερό και η ατμόσφαιρα μουδιασμένη, παρά την εμφανή προσπάθεια ορισμένων γιά δημιουργία κλίματος τεχνητού ενθουσιασμού και ο Γιωργάκης πάντα ίδιος. Με τα σαρδάμ του, τα ακαταλαβίστικά του, τα… οράματά του και όλα τα ωραία του! Θλιβερότερο στοιχείο η εικόνα των πολιτικώς νεκραναστημένων… «στελεχών», που ανεκλήθησαν από την εφεδρεία και σηκώθηκαν από τα γηροκομεία, ή βγήκαν από χρονοντούλαπα σκελετών, και ήρθαν στο Μουσείο -τί συνειρμός κι αυτός!- γιά να συμβάλλουν στην… απελευθέρωσή μας από την εξάρτηση των μνημονίων, που οι ίδιοι μας έχωσαν μέχρι τ’ αυτιά και γιά γενεές γενεών! Π.χ. τα πολιτικά απολιθώματα Ρέππας, Αθανασάκης, Πετσάλνικος και σια.

   Ο νέος θίασος θα συνεχίσει κανονικά τις παραστάσεις του τουλάχιστον μέχρι τις 25 Ιανουαρίου. Μετά… βλέπουμε!

   Μοναδική, ίσως, χρησιμότητα του «γιωργακικού» ξυνόγαλου ο πιθανός επαναπατρισμός ενός τμήματος από τον παλιό πασοκικό εκλογικό κατιμά, ο οποίος συνεπής προς την κουτοπόνηρη ιδεολογία του αναξιοκρατικού βολέματος και του «λάθρα παρασιτικού βιώνειν», μέσω του απόλυτου και αδηφάγου κρατισμού, είχε μεταναστεύσει και στεγαστεί, καιροσκοπικά, στη φιλόξενη αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ. Τη αγκαλιά που τα πάντα υπόσχεται και τα πάντα θεραπεύει.

   Και μόνο με την προσδοκία αυτής της μικρής πιθανότητας, η στήλη καλωσορίζει το νέο… «Κίνημα», (βρε μανία κι αυτή του «υπαρκτού παπανδρεϊσμού» να βαφτίζει τα κόμματα, κινήματα!), και αναφωνεί τρις: «Γιωργάκη προχώρα, σε θέλει όλη η χώρα»!