Συνάντηση Τσίπρα - Πάπα.

Ο συμβολισμός, η τακτική, ο σκοπός.

- Κούκου! Τον Αλέξη στο βάθος τον βλέπετε;

   Ως γνωστόν, ο ελληνικός λαός είναι -ασυζητητί- σοφός, (και χρόνια του πολλά, επί τη ευκαιρία της σημερινής γιορτής). Και αυτή τη σοφία του φρόντιζε πάντοτε να τη «ντύνει» σε σπουδαία γνωμικά, τα οποία έχουν πλατειά και αλά καρτ εφαρμογή. Π.χ. από αυτά των αρχαίων χρόνων, («χρόνου φείδου» - «σπεύδε βραδέως»), έως τα σύγχρονα, («αγάλια-αγάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι» - «το γοργό και χάριν έχει»)!

   Ο κ. Τσίπρας, ως παιδί του λαού, γνωρίζει τις λαϊκές παροιμίες, τις εκτιμά και έχει συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του τα ωφελήματά τους. Προφανώς θα γνωρίζει και την πασίγνωστη νεοελληνική παροιμία η οποία συνδέει την σύλληψη του Πάπα από… γνωστό και «ευαίσθητο» σημείο! Ο συμβολισμός αυτής της παροιμίας παραπέμπει σε καλή τύχη και την ευόδωση του μύχιου σκοπού εκείνου ο οποίος τολμά, αποπειράται και επιτυγχάνει τοιαύτη… «σύλληψη», ή και αντιστρόφως, σε γκαντεμιά. Ζήτημα ερμηνείας. Όμως ο Αλέξης πιστεύει πάντα στις θετικές ερμηνείες και εκδοχές, όπως π.χ. στο ότι θα τρίψει τα μούτρα της Μέρκελ και θα της αλλάξει τα φώτα στη... διαπραγμάτευση!

   Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει κάποιος συνειρμός που δείχνει πως η ζωή, μέσω της Ιστορίας, κάνει πολλά κόλπα και πολλά τρελά γυρίσματα. Σημειώσατε συμπτώσεις, παραλληλισμούς και αντιστοιχίες.

   Από μικρός ο  Φλωρεντίνος Νικολό Μακιαβέλι, (πολιτικός γνωστός από το κυνικό του απόφθεγμα: «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»), ασχολήθηκε με την πολιτική, κατ’ αρχήν ως σφουγκοκωλάριος του φοβερού Σαβοναρόλα, ο οποίος τα έβαλε με τον Πάπα Αλέξανδρο τον ΣΤ΄, (τον γνωστό διεφθαρμένο και ακόλαστο Ροντρίγκο Βοργία, τον αποκληθέντα ο «πάπας-τέρας»), και έφαγε το κεφάλι του. Μετά ο Μακιαβέλι άρχισε τα πίτσι-πίτσι με τον Πάπα Αλέξανδρο!

   Παρατηρώ τη σημειολογία «Πάπας-πολιτικός» και «πολιτικός-Πάπας», με το όνομα Αλέξανδρος να «παίζει» τώρα αντίστροφα, αλλά πάντα με τον «σκοπό να αγιάζει τα μέσα»! Αναζητείται το «τέρας», το οποίο πιθανότατα να φανεί στην πορεία! Πάντως εκείνος ο Μακιαβέλι, ο αυθεντικός, αφού άρπαξε μερικές «ψιλές» από τους Μεδίκους, είδε κι αποείδε πως δεν τον σήκωνε η πολιτική και τελικά το ’ριξε στη συγγραφή. (Ο Ηγεμών).

   Συμπέρασμα και δίδαγμα: Άπαξ κι έχεις βάλει στόχο και σκοπό ζωής να γίνεις πρωθυπουργός, αν μεν είσαι θεοφοβούμενος συμμαχείς ακόμη και με τον διάβολο και αν είσαι άθεος συναντιέσαι μέχρι και με τον… Πάπα! Έστω γιά ένα «good luck», έστω ένα... πιάσιμο, έστω γιά ένα παράρτημα της «Αυγής»!!

   Πάντως η στήλη θα παρακολουθήσει με πολύ ενδιαφέρον τη συνάντηση και με τα μάτια άγρυπνα και καρφωμένα στα χέρια του Τσίπρα. Και αν «τσιμπήσει» την… γουρλίδικη κίνηση θα το αναφέρει αμέσως!

   Άντε με το καλό και συνάντηση με τον… «Δαλαλάμα», που λέει ο Χάρρυ Κλιν. Ο Πάπας κι ο «παπατζής». Αγάντα Αλέξη!