Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες!

Θέσεις - Απόψεις

   Είναι γνωστόν σε όσους παρακολουθούν και διαβάζουν τη στήλη πως ο κ. Πάγκαλος δεν τυγχάνει και από τους πιό αγαπημένους της πολιτικούς. Μάλλον άπωση της δημιουργεί. Και σαν εξωτερική εμφάνιση, που οπωσδήποτε προϊδεάζει, (έστω και παραπλανητικά, ενίοτε), αλλά και σαν πολιτική προσωπικότητα.

   Πιστεύω πως αποτελεί μιά «μπαναλιτέ» η οποία, οσάκις ανοίγει το στόμα του, ιδίως στο εξωτερικό, γίνεται εκρηκτική και καταστροφική. Κάτι σαν τον Mr Bean!

   Προσωπικά, επί τη εμφανίσει του και μόνο, το πεπτικό μου σύστημα τρελαίνεται και το στομάχι μου, κατά ανεξήγητο τρόπο, διοχετεύει το περιεχόμενό του σε λάθος κατεύθυνση. Το στέλνει από κει που ήρθε!

   Παρ’ όλα αυτά, δεν συνηθίζω να ταυτίζω τα αισθήματα και τα συναισθήματα που τρέφω γιά ένα «δημιουργό» με εκείνα που μου γεννούν τα «δημιουργήματά» του. Κάτι που ένας καλός φίλος δεν μπορεί, (ή δεν θέλει), να δεχθεί. Δηλαδή πως μπορεί απ’ αγκάθι να βγει ρόδο και αντιστρόφως! Κάτι το νομοτελειακά αυτονόητο.

   Συνεπής προς την πάρα πάνω άποψη, όταν ο «Μπαρμπαδεινόσαυρος» κ. Πάγκαλος αναφώνησε τον χρησμό: «Μαζί τα φάγαμε»!, συμφώνησα στο ότι είπε μιά πολύ μεγάλη αλήθεια! Και θυμάμαι ότι κάπου το ανήρτησα τότε, αφού αυτή η άποψη αποτελεί πάγια πεποίθησή μου, πολύ π. Π. (προ Παγκάλου, όπως λέμε π.Χ., προ Χριστού!).

   Όπως δημοσιεύτηκε στον πρόσφατο κυριακάτικο τύπο, στην παρασιτική κρατικοδίαιτη ΕΑΒ, επί μακρόν, συνετελείτο ένα απίθανο όργιο σπατάλης και ρεμούλας. Σύμβουλοι, παρασύμβουλοι και σωφεραίοι ξεκοκάλιζαν αδιάντροπα, στο παρελθόν, τους σημερινούς μισθούς και συντάξεις μας! Με παράνομη και ανεπίτρεπτη χρήση κρατικών αυτοκινήτων, οι μεν, και με χρέωση αναρίθμητων και απραγματοποίητων υπερωριών, οι δε! Ένας μικρός εσμός μικρούλικων τρωκτικών ροκάνιζε κι αυτός τον δημόσιο κορβανά! Με μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ έκαστον, ετησίως.

   Βεβαίως, κάποιος πιθανόν να αναρωτηθεί.

   - Καλά, στο σύνολον της σπατάλης του ελληνικού κράτους, η ΕΑΒ σε μάρανε!

   Όμως στο δημόσιο υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις «μικρών ΕΑΒ» και εκατοντάδες χιλιάδες «ποντικάκια» που του ροκάνιζαν τις σάρκες. Και με το σύνολο αυτών των μικροδαγκωμάτων, η ζημιά που έγινε ήταν μεγαλύτερη από εκείνη που έκαναν κάποιοι καραμπινάτοι αρχικομπιναδόροι υπουργοί και διάφοροι δημοσιοθεσίτες μικρομπιναδόροι.

   Τα πιράνχας, γιά όποιον δεν τα ξέρει, είναι κάτι ψαράκια μιά σταλιά. Σαν σπαράκια! ‘Όταν όμως επιπέσουν, κατά εκατομμύρια, σε μιά παχιά αγελάδα, σε λίγα λεπτά απ’ ολόκληρο το άτυχο ζώο θα έχει μείνει μόνο ο σκελετός!

   Η περίπτωση ΕΑΒ αποτελεί ένα μόνο περιστατικό, που κάνει ντόρο επειδή βγήκε, τώρα, στην επιφάνεια. Σαν κι αυτό υπάρχουν χιλιάδες. Θαμμένα επιμελώς κάτω από την κουβέρτα της ελληνικής «ομερτά» των βολεμένων και των βολευόντων!

   Εκατοντάδες χιλιάδες συμπολιτών μας, που κάνουν τώρα την Οσία Μαρία, έχουν συμβάλλει με τον τρόπο του στο σημερινό εθνικό μας χάλι. Ο καθένας με τον τρόπο του! Άλλος με φοροδιαφυγή, άλλος με τα λεφτά έξω, άλλος κάνοντας τον ανάπηρο και παίρνοντας, αναίσχυντα, παράνομη σύνταξη και άλλος βάζοντας συνάδελφο να του χτυπά κάρτα στην υπηρεσία, ενώ αυτός την κοπάναγε. Καθείς ό,τι μπορούσε, όπως μπορούσε και όσο μπορούσε! Γι’ αυτό άρχισαν να καταπλέουν τα καραβάνια των ελεγκτών και των επιτρόπων, που θα προσπαθήσουν να βάλουν τάξη σ’ ένα άτακτο, ανίκανο, κουτοπόνηρο και, πάνω απ’ όλα, σπάταλο κράτος. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες!

   Ναι! Ο «μπαρμπαδεινόσαυρος» έχει δίκιο. «Μαζί τα φάγαμε»!

   Με τους αθωότερους εξ ημών να αποτελούμε τους ανύποπτους κλεπταποδόχους μιάς ασύλληπτης, σε βάθος και πλάτος, χρόνιας εθνικά καταστροφικής πολιτικής. Και όποιος δεν βλέπει τον εαυτό του στο κάδρο, απλώς ή αποτελεί την εξαίρεση, άρα είναι «κορόιδο», (κατά τους πονηρούς κλεφταρέους), ή κάνει το κορόιδο!