Μιά χώρα μαλλιά-κουβάρια και «Ανάστα ο Κύριος»!

Το μεγαλύτερο σφάλμα του ελληνικού λαού και η πληρωμή του, που ήδη άρχισε.

Εδώ ο κόσμος χάνεται κι αυτοί το χαβά τους. Ψηφίζουν!!!

    Ουδέποτε θα μπορούσαν να φαντασθούν το μέγεθος της καταστροφής που θα προκαλούσαν στον τόπο και τους εαυτούς τους οι άφρονες Έλληνες, με την απόφαση που πήραν στις 25 Ιανουαρίου. Παρά τις προειδοποιήσεις που απεγνωσμένα έστελναν όσοι νουνεχείς είχαν απομείνει πιστοί στο «μη χείρον βέλτιστον». 

   Ο ελληνικός λαός με την ψήφο του επιβεβαίωσε μερικά από τα πανάρχαια χαρακτηριστικά του, που τον εμποδίζουν, διαχρονικά, να ξεπεράσει τα επίπεδα μειονεξίας που τον διακρίνουν. (Και αφήστε τους πάντοιους Ελληναράδες να λένε τα αντίθετα). Βέβαιον είναι πως μας χαρακτηρίζει εθνική μετριότητα παντού, εξ ου και το χαρακτηριστικό σύμπλεγμα της μανίας καταδιώξεως από όλους τους ξένους, που… μας φθονούν, μας εχθρεύονται και μας κατατρύχουν. Με εξάρσεις μόνο και φωτεινές εξαιρέσεις που, απλώς, επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

   Η έλλειψη παιδείας, (όχι εκπαίδευσης), σε βάθος, η παρορμητικότητα, η κουτοπονηριά και η έφεση στο να ακολουθούμε αστόχαστα και με χαρακτηριστική ευκολία τον κάθε επιτήδειο λαοπλάνο δημαγωγό ήταν ανέκαθεν το φόρτε μας. Όπως και η αδημονία στην υλοποίηση επιδιώξεων και στόχων ανέφικτων, πλην βολικών, (π.χ. "εδώ και τώρα"!), σε αγαστή σύμπνοια με τον φθόνο και το γκρέμισμα κάθε ενοχλητικής υπέρτερης ημών αξίας, (π.χ. περίπτωση δίκαιου Αριστείδη). 

   Δυστυχώς, αυτή η διαχρονική και μόνιμη έλλειψη σοβαρής κουλτούρας, αυτογνωσίας και ορθής εκτίμησης ικανοτήτων και δυνατοτήτων, με διαβρωμένα -ανενεργά έως τοξικά- όλα τα πνευματικά ιδρύματα παραγωγής μόρφωσης του λαού, αυτός παραδίδεται, αμαχητί και ευχαρίστως, στο κάθε γλυκόλαλο λαϊκίστικο κάλεσμα των Σειρήνων. Όπως, π.χ. αυτό του καταστροφικού ΣΥΡΙΖΑ. 
   Με μπροστάρη μιά νεολαία λοβοτομημένη από την πλύση εγκεφάλου με βολικά μηνύματα, απελπισμένη από την ανεργία και με απουσία προοπτικής, με μόνα ιδανικά την αραχτή φραπεδιά, την ήσσονα προσπάθεια, τη μαρξιστική αμπελοφιλοσοφία, την άρνηση της αξιοκρατίας και ιεραρχίας, τον φθόνο στους έχοντας, το μίσος  κατά των ανωτέρων και κατεχόντων και τον μηδενισμό των πάντων,  αλλά και ένα μεγάλο μέρος να την ακολουθεί απελπισμένο, πιστεύοντας πως δεν έχει, πλέον, να χάσει τίποτα, διαβήκαμε τον Ρουβίκωνα. Κατά την αντίστροφη όμως φορά από όλον τον υπόλοιπο κόσμο! Η Ελλάς πρωτοτυπούσα δίνει πάλι το… παράδειγμα! Όλοι φεύγουν τροχάδην από τα αποτυχημένα κομμουνιστικά ιδεολογήματα και τα εφαρμοσθέντα ανελεύθερα καθεστώτα του κι εμείς πηγαίνουμε τρέχοντας στην αγκαλιά της κομμουνιστικής φενάκης και ουτοπίας.

   Η απερίσκεπτη άγρα του τάχα καλύτερου και του δήθεν εύκολου, πάρα πολλές φορές έχει οδηγήσει τη χώρα σε μεγάλες εθνικές καταστροφές. Δυστυχώς χωρίς παραδειγματισμό και αποφυγή επανάλειψης.

   Σήμερα συντελείται στην Ελλάδα η τελευταία και μεγαλύτερη σε έκταση οικονομική καταστροφή στην Ιστορία της, αν συνυπολογιστεί το μέγεθος του πληθυσμού που πλήττεται από όσα ξεσπούν τώρα στην πλάτη του και τα δις της ζημιάς. Ποτέ στην μακραίωνα ύπαρξη της Ελλάδος δεν επλήγησαν τόσοι πολλοί άνθρωποι, σε πλήθος, και τόσο πολύ σε έκταση και βάθος. Με τις Τράπεζες κλειστές και την Οικονομία σε κώμα 

   Ο ελλιπούς παιδείας και ελλιπούς, ή παραπλανημένης, πληροφόρησης λαός -ταλαιπωρημένος από πενταετή λιτότητα, απέδειξε γιά άλλη μία φορά της εθνική του αφέλεια και επιπολαιότητα. Έτσι, «χωρίς αιδώ και χωρίς περίσκεψη», έπεσε στην καλοστημένη παγίδα που του είχαν στήσει οι χαμαιλέοντες της δραχμής, της οπισθοχώρησης και της μελλοντικής κομμουνιστικής του ισοπέδωσης. Φέραμε στην εξουσία το αλλοπρόσαλλο τσούρμο που κινείται περισσότερο από ρεβανσιστικό μένος και πίκρα γιά τις ήττες του παρελθόντος, παρά από διάθεση βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου ζωής των Ελλήνων, βάσει οργανωμένου και εφαρμόσιμου προγράμματος. Άνθρωποι, κατά βάση αμόρφωτοι και με μάτια θεόκλειστα, παίζουν Monopoli και κάνουν ασκήσεις επί χάρτου στην πλάτη μας, με στόχο την επιβολή των παρωχημένων κοινωνικοπολιτικών αντιλήψεων που διαθέτουν στα αγκυλωμένα  μυαλά τους και τα αραχνιασμένα ντουλάπια της φαντασίας τους. Εκεί όπου φυλάσσουν κρυμμένους τους στοιχειωμένους μαρξιστικούς σκελετούς που υπηρετούν και λατρεύουν, ως ιερά και όσια. (Κάτι σαν τα λείψανα των Λένιν και Μάο, που ακόμη δεν τους αφήνουν ν’ αναπαυθούν, επί τέλους!). Και ενώ καμία από τις βασικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ δεν πραγματώθηκε, η χώρα μοιάζει με μια απέραντη «μεθυσμένη πολιτεία». Μεθυσμένη με όσα -τρελά και πρωτόγνωρα- της συμβαίνουν και με έκπληξη μαθαίνουμε. 

   Αποτέλεσμα όλου αυτού του πρωτοφανούς αλαλούμ που βιώνουμε, οι προθέσεις του Λαφαζάνη γιά «ντου» στο Νομισματοκοπείο και οι εκπληκτικές εξομολογήσεις -που άφησαν άφωνη την παγκόσμια κοινότητα- του αμετροεπούς και ασυνάρτητου ξυρισμένου Καραφλονάρκισσου! 
   Παρ’ όλον ότι η χώρα δεν είχε ποτέ της χειρότερη κυβέρνηση από τούτο δω το σκορποχώρι, ποτέ επίσης ο λαός της δεν έδειξε τοσαύτη πνευματική αβελτηρία στο να αντιληφθεί την επικινδυνότητά της. Έτσι εξακολουθεί, έστω κατάπληκτος, να επιμένει πεισματικά στο να την ανέχεται και υποστηρίζει, παραγνωρίζοντας ότι:

   - Χωρίς εθνική παραγωγή και εξαγωγές, υγιές χρήμα δεν μπαίνει στον τόπο. 

   -Χωρίς επενδύσεις παραγωγή και θέσεις εργασίας δεν δημιουργούνται.

   -Με Λαφαζάνηδες και Τσιπρέους επενδύσεις -άρα και προκοπή- δεν γίνεται. Επιχειρήσεις να κλείσουν μπορεί, ν’ ανοίξουν ποτέ. Γιατί ποιός τρελός θα έρθει να πετάξει τα λεφτά του εδώ, όταν μπορεί να τα έχει να «αυγατίζουν» ασφαλώς κάπου αλλού; Εκεί όπου το κεφάλαιο είναι φίλος και σύμμαχος στη δημιουργία και όχι… «εχθρός του λαού»! 

   Κατά συνέπεια, και παρ’ όλες τις σαχλαμάρες που όψιμα πλασάρει η… χαλαρή συνομοσπονδία του συριζαρέικου εσμού και χάφτει ο… ευφυέστερος λαός του κόσμου, ανάκαμψη δεν πρόκειται να δει ο τόπος με αυτό το αριστερό «τιρλουμπούκι» που υποδύεται την κυβέρνηση. Ούτε περηφάνια, ούτε αξιοπρέπεια, ούτε αξιοπιστία τον περιμένει. Μόνο μιζέρια, φτώχεια, πείνα και των γονέων! Και συνεχής ζητιανιά, ώσπου… να μας βαρεθούνε… οι τοκογλύφοι.

   Μέχρι να ξεκολλήσουν τα κολλημένα μυαλά από το γοητευτικό χαμόγελο του Δεκαπενταετούς πλοιάρχου της συμφοράς και αφού χαθούν κάμποσες γενιές ψωμολυσσώντας. Μέχρι να «αποπλυθούμε» καλά-καλά στην κολυμπήθρα του ρεαλισμού, της σκληρής δουλειάς και της προσπάθειας και αρχίσουμε, δειλά-δειλά, να προβάλλουμε κεφάλι μέσα από τη σαπίλα και το τέλμα της αντιανθρώπινης κομμουνιστικής ουτοπίας. 

   Επί τέλους, ας πάρουμε απόφαση να δούμε  κάποιες αλήθειες και ας ανοίξουμε τα μάτια μας.