Ο… σαρωτικός ανασχηματισμός και η κοροϊδία να πηγαίνει σύννεφο.

Και επί το λαϊκότερον των συριζαρέικων  «στέλεχον», «Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν»!

Τόπο στα άλκιμα νιάτα!

   Όσο οι στυλοβάτες του υπό εγκαθίδρυση καθεστώτος του Δεκαπενταετούς πλοιάρχου παραμένουν, δεν φοβάμαι τίποτε. Η γιαγιάκα να ’ναι καλά, ο μετακομισμένος δανδής με το μαντήλι στο τσεπάκι του πέτου και την τεράστια κεφάλα, που θυμίζει λευκό Παπούα, ο Πόρκυ και ο νεοεισελθών βλοσυρός «Κολοκοτρώνης», και η χώρα θ’ αρμενίζει πρίμα στους θαλάσσιους δρόμους των μεγάλων πεπρωμένων της. Και από Δευτέρας, τα πρώτα δάκρυα με τα πρώτα ψώνια στα σούπερ μάρκετ και… έχει ο Θεός. 

   Αφού περάσουν τράνζιτ τα πρώτα επτά δις, πηγαίνοντας κατ’ ευθείαν στην πληρωμή των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων, θ’ αρχίσει ο Γολγοθάς γιά τη διαπραγμάτευση του νέου δανείου, του νέου μνημονίου και της χαριστικής βολής στα γλίσχρα οικονομικά των Ελλήνων. Όποιος πιστέψει πως θα μπορέσουμε ν’ αντέξουμε και όσα έρχονται, προκειμένου να πάρουμε το νέο δάνειο των 86 δις, μάλλον θ’ απογοητευτούν. Η χώρα εθισμένη να ζει μόνο με δανεικά και αρνουμένη -περήφανα, με αξιοπρέπεια, με το δίκιο... καταδικό μας (!) και ελπίδα- να βάλει μυαλό. Αν δεν καταλάβει από πού, πώς, από ποιούς και από τί προέρχεται το χάλι της, τον γκρεμό της δραχμής δεν τον αποφεύγει. Οι προσπάθειές της είναι σαν αυτές των καβαφικών συφοριασμένων. Οι Μήδοι θα περάσουν εξ άπαντος! 

   Μόνη ικανοποίηση -σιγά την ικανοποίηση δηλαδή- το γεγονός πως την ληξιαρχική πράξη θανάτου της, θα την υπογράψει μιά ασυνάρτητη, αλλοπρόσαλλη και αστεία, ως συγκρότηση και εν γένει υπόσταση, κυβέρνηση της «διά πρώτη φορά αριστερά». Η Ελλάς πρωτοπορούσα, θα δώσει άλλη μία φορά φωτεινό παράδειγμα στην Οικουμένη. Θ’ αποδείξει έμπρακτα πόσο ανεδαφικές είναι σήμερα οι κομμουνιστικές θεωρίες, πως δεν είναι δυνατόν να τυρβάζεις γιά μοιρασιά δανεικής πίτας που… απαιτείς να σου δώσουν από… αλληλεγγύη οι άλλοι, (διάβαζε ζητιανιά με τσαμπουκά), και πως ο λαϊκισμός, η δημαγωγία και τα τερατώδη ψέματα σβήνουν γρήγορα σαν πασχαλιάτικες φωτοβολίδες. 

   Και μόνο η δειλή στην αρχή και εντονότερη, προϊόντος του χρόνου, αναφορά σε σύντομες εκλογές από τους ίδιους τους εξουσιολάγνους συριζάριους, προϊδεάζει γιά το μέγεθος του επελαύνοντος Αρμαγεδδόνα. Και αν αυτοί που λύσσαξαν να πιάσουν τιμόνι, το διακυβεύουν από τώρα, καταλαβαίνει κανείς αυτό τί σημαίνει!  

   Δυστυχώς η σοβαρότητα της καθημερινότητος δεν επιτρέπει την απόλαυση της διαχεομένης ιλαρότητος από την υπουργοποίηση της νεοαριστοφανικής… γριάς! Ο κατάλληλος μπουφονικός κωμικός στην σκηνή γιά τη κατάλληλη φαρσοκωμωδία! Αλλά δεν βαριέσαι, όταν η αυθεντική γιαγιά θρονιασμένη στην καρέκλα της παρακολουθεί αμέριμνη τους λαθρομετανάστες να αυξάνονται, να πληθύνονται και να... λιάζονται, σιγά μη στάξει η ουρά του ποντικού από έναν… Χαϊκάλη υφυπουργό! (Όπως λέμε: «Η αλεπού γιατρός», «Ο Καραγκιόζης φούρναρης», κ.λπ.).