Όταν η πολιτική απάτη διασταυρώνεται με την αγραμματοσύνη.

…και το δούλεμα να πηγαίνει σύννεφο!

- Μικρέ, πιάσε τρεις μακαρονάδες με κιμά και δύο αρφανές. Πείνασα!

   Ως γνωστόν, η παράσταση δεν τελειώνει ποτέ αν δεν βγει στη σκηνή να τραγουδήσει η χοντρή κυρία. Και αυτή… επί τέλους βγήκε! Και με τη γνωστή σε μας, πλέον, θρασύτητα και ιταμότητα είπε πως το… ταλαίπωρο το παιδί μας, ο Τεν-τέν της ελληνικής πολιτικής σκηνής, υπήρξε το αθώο θύμα… πραξικοπήματος των μιαρών, πονηρών και κακόβουλων Ευρωπαίων! Τί να σου κάνει, λοιπόν, κι αυτό το φουκαριάρικο. Λύγισε. Πάλεψε σαν λιοντάρι, αλλά στο τέλος… έπεσε! Και μαζί του κι ολόκληρη η χώρα. 

   Είναι γνωστό, σε όσους γνωρίζουν στοιχειώδη ελληνικά, πως η λέξη «πραξικόπημα» σημαίνει βίαιη αιφνιδιαστική ανατροπή νομίμου καθεστώτος, κατόπιν συνωμοτικής ενέργειας. Στρατιωτικής, συνήθως, (π.χ. 21^η Απριλίου 1967), ή και πολιτικής, (Ιουλιανά 1965).

   Στην προκείμενη περίπτωση τί μπούρδες μας τσαμπουνάει ο αγέλαστος Μπάστερ Κήτος; Πού είδε αιφνιδιασμό και βία; Και ποιά ανατροπή νομιμότητος έγινε; Περί διαπραγμάτευσης επρόκειτο, όπου όπως είχαν διαμορφώσει τις συνθήκες και προϋποθέσεις της -σαν τα μούτρα τους- μετά από πολύμηνη ταλαιπωρία της λογικής και των απέναντι εταίρων, τους οποίους μπαΐλντισαν, (μαζί κι εμάς), με τα φληναφήματα και τις σαχλομπλόφες του ημέτερου Νάρκισσου, που θεωρούσε όλους τους άλλους χαζούς κι εαυτόν υπερέξυπνο, το  αποτέλεσμα της οποίας ήταν περίπου προδιαγεγραμμένο. Όμως, γνωρίζοντας το κοινό στο οποίο απευθύνονται, έφτιαξαν και τη νέα δικαιολογία, (η ευθύνη της αποτυχίας πάντα στους άλλους), περί… «πραξικοπήματος»! 

   Αυτά βεβαίως είναι σαχλαμάρες και στάχτη στα μάτια των ανεγκέφαλων χαχόλων, που άκριτα, ασυλλόγιστα κι επιπόλαια, έφεραν στην εξουσία αυτό το απίθανο «τσούρμο» που παρακολουθούμε έκπληκτοι να υποδύεται την κυβέρνηση της Ελλάδος και να κατευθύνει στον γκρεμό τη μοίρα του λαού της. 
   Αγράμματοι ιδεόπληκτοι παρωχημένων και απολακτισμένων παγκοσμίως κοινωνικοοικονομικών θεωριών, μοχθηροί ρεβανσιστές του Εμφυλίου και ημιμαθείς εξουσιολάγνοι που τους έπεσαν στην πλώρη, ουρανοκατέβατες κι απρόσμενα, «καρέκλα» και «κουτάλα», τις γράπωσαν και δεν διανοούνται να την αφήσουν ούτε τη νύχτα στον ύπνο τους. Μαζί και μερικοί αλλοπρόσαλλοι βαρεμένοι τυχοδιώχτες που θεωρούν την κασίδα των Ελλήνων ως το καλύτερο πεδίο εφαρμογής των απίθανων ψυχοπαθολογικών και παρανοϊκών θεωριών και πειραμάτων τους. Όλο αυτό το καταστροφικό συνονθύλευμα -τιρλουμπούκι καλύτερα- πήρε στα χέρια του μιά χώρα μισοκατεστραμμένη, που το πάλευε να σταθεί στα πόδια της και -κουτσά, στραβά- το πετύχαινε, και την αποτελείωσε. Αποτέλεσμα το σημερινό χάος. Και να σκεφτεί κανείς πως, στην ουσία, ακόμη δεν άρχισε να κυβερνά, αφού μέχρι τώρα... διαπραγματευόταν, φλερτάροντας συνεχώς με τη χρεοκοπία και δεν είχε μυαλό γιά τα εσωτερικά προβλήματα. Π.χ. να… ξεσκίσει τους… πλούσιους!

   Εν κατακλείδι και δυστυχώς, παρ’ όλη τη στιγμιαία αισιοδοξία που γέννησε η χθεσινή συμφωνία των, μετά από πολύωρο ξενύχτι, ταλαιπωρημένων ηγετών, η πραγματικότητα δεν άλλαξε τον ζόφο που έχει νομοτελειακά καλύψει τη χώρα και δείχνει αμετακίνητος από τον ουρανό της. Μόλις κοιμήθηκαν και ξεκουράστηκαν το κατάλαβαν κι οι ίδιοι! Και άρχισαν τα μα και ξεμά, οι αμφιβολίες και οι επιφυλάξεις γιά την δυνατότητα επιτυχίας των συμφωνηθέντων.

   Χωρίς πολλά λόγια, η στήλη προβλέπει ως αναπόφευκτη κατάληξη τη μοιραία επιστροφή στη δραχμή. Από τελείως αντίθετη οπτική γωνία θεώρησης και εντελώς αντίθετες επιθυμίες και συναισθήματα από εκείνα των διαφόρων Λαουτζίκων, Λαπαδίτσιδων και λοιπών γλίτσιδων, θεωρώ πως το ύψος του τείχους που καλούμεθα να υπερβούμε, ώστε να επιβιώσουμε εντός ευρώ, μοιάζει ανυπέρβλητο. Όσοι έζησαν στην μεταπολεμική περίοδο το καταλαβαίνουν. Το τραπέζι της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει να καθαρίσει τελείως από προηγούμενα ψίχουλα γιά να ξαναστρωθεί. Κι αυτό θα έχει σημαντικό κόστος και πολλά θύματα. Στη φύση και τη ζωή, όποιο είδος δεν προσαρμόζεται… πεθαίνει. Σκληρό, αλλά αληθές!

   Θεωρώ βέβαιο πως η προηγούμενη πολυετής "καλομάθεια", το αραλίκι, η φραπεδιά, η αρχή της ήσσονος προσπαθείας και η πνευματική ραστώνη και αργοστροφία, θα φέρουν πολλά θύματα. 

   Φύλακες, γρηγορείτε! Ήγγικεν η ώρα και οι καιροί ου μενετοί.