"Η θεία Λένα στα μικρά παιδιά"
Ο λαός, αυτός ο σοφός, κυρίαρχος
και αλάνθαστος λαός. Βλέπω εδώ στο χωριό μου κάτι αντιπροσωπευτικά δείγματα αυτής
της… σοφίας και τρομάζω.
Οι συριζαρέοι πιπιλάνε, σε όλες τους τόνους και… γεύσεις, την ίδια καραμέλα: «Ο λαός στις 25 του Γενάρη έδωσε καθαρή εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ, (σ’ εμάς τους… « καλούς»), να διαπραγματευτεί μια συμφωνία, καλύτερη απ’ αυτή των προηγούμενων» (των… «κακών»)!!!
Κουροφέξαλα και τρίχες κατσαρές. Ο, εν πολλοίς, αδαής κοσμάκης μπαϊλντισμένος και εξουθενωμένος από τη μακρόχρονη λιτότητα και στέρηση στην οποία τον οδήγησε η συνυπευθυνότητα του ίδιου και της ηγεσίας του, με την άφρονα, άσωτη και σπάταλη συμπεριφορά όλων μας -συνυπευθυνότητα λίγων και συμμετοχή πολλών- «έχαψε» με ευκολία και αφροσύνη το εύπεπτο δόλωμα που του πρόσφερε αφειδώς και επί χρόνια η συριζαρέικη ανευθυνότητα. Πίστεψε στην ελπίδα που έφερνε το αχαλίνωτο παραμύθιασμα του αριστερού τσούρμου, που ανενδοίαστα του πάσαρε και ανερυθρίαστα προσπαθεί να «μαζέψει» τώρα ο αδιάντροπος αρχιψεύταρος Δεκαπενταετής πλοίαρχος με ανήκουστη ανευθυνότητα και τερατολογίες: «Ποτέ δεν είπα πως θα σκίσω τα μνημόνια, μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο»! Λες και όλοι εμείς που τον ακούσαμε με τ’ αυτιά μας και τον είδαμε με τα μάτια μας να το διαλαλεί τόσες φορές έχουμε… παρακρούσεις!
Τώρα, το αριστερό τσούρμο -μη ορρωδόν προ ουδενός- προκειμένου να πάρει και να διατηρήσει τις πολυπόθητες «κουτάλα» και «καρέκλα» της εξουσίας, πελαγοδρομεί, βυζαντινολογεί και ψελλίζει συνεχώς : εκλογές -σε όλο το φάσμα αυτών, μέχρι δημοψήφισμα- προκειμένου να πετύχει το στόχο του. Όμως, όντας μαθητευόμενοι μάγοι και ανίκανοι να κυβερνήσουν, αποκαλύπτουν συνεχώς και στη μεγαλοπρέπειά τους, όλα τα εγγενή μειονεκτήματα της αιώνιας ελληνικής αριστεράς. Μανούλα στις φωνασκίες, την υψωμένη γροθιά, στη άκρατη διεκδίκηση, τη συνεχή διαμαρτυρία, το ξεσήκωμα των μαζών και γενικά στην παντοιότροπη ανεύθυνη αντιπολίτευση, αποδεικνύεται σκέτη… νούλα μόλις πιάσει… υπεύθυνο τιμόνι.
Όλα τα άλλα είναι απλώς φούμαρα και ευτελείς δικαιολογίες. Αντάξιες του επιπέδου του κουτοπόνηρου… μέντορα Φλαμπουριάρη και του αγέλαστου κωμικού Μπάστερ Κήτος, αλλά δυστυχώς ανάξιες σοβαρής λήψης από κάθε νουνεχή πολίτη, (έστω κι αριστερό).
Όποιος διαθέτει -ευτυχώς- κοινό νου καταλαβαίνει το πού -δυστυχώς- πάει το πράγμα. Άλλο τραμβαγέρης κι άλλο εισπράκτορας. (Σχετική ανάρτηση: "Όταν οι εισπράκτορες γίνονται τραμβαγέρηδες", 10/3)
Οι συριζαρέοι πιπιλάνε, σε όλες τους τόνους και… γεύσεις, την ίδια καραμέλα: «Ο λαός στις 25 του Γενάρη έδωσε καθαρή εντολή στον ΣΥΡΙΖΑ, (σ’ εμάς τους… « καλούς»), να διαπραγματευτεί μια συμφωνία, καλύτερη απ’ αυτή των προηγούμενων» (των… «κακών»)!!!
Κουροφέξαλα και τρίχες κατσαρές. Ο, εν πολλοίς, αδαής κοσμάκης μπαϊλντισμένος και εξουθενωμένος από τη μακρόχρονη λιτότητα και στέρηση στην οποία τον οδήγησε η συνυπευθυνότητα του ίδιου και της ηγεσίας του, με την άφρονα, άσωτη και σπάταλη συμπεριφορά όλων μας -συνυπευθυνότητα λίγων και συμμετοχή πολλών- «έχαψε» με ευκολία και αφροσύνη το εύπεπτο δόλωμα που του πρόσφερε αφειδώς και επί χρόνια η συριζαρέικη ανευθυνότητα. Πίστεψε στην ελπίδα που έφερνε το αχαλίνωτο παραμύθιασμα του αριστερού τσούρμου, που ανενδοίαστα του πάσαρε και ανερυθρίαστα προσπαθεί να «μαζέψει» τώρα ο αδιάντροπος αρχιψεύταρος Δεκαπενταετής πλοίαρχος με ανήκουστη ανευθυνότητα και τερατολογίες: «Ποτέ δεν είπα πως θα σκίσω τα μνημόνια, μ’ ένα νόμο κι ένα άρθρο»! Λες και όλοι εμείς που τον ακούσαμε με τ’ αυτιά μας και τον είδαμε με τα μάτια μας να το διαλαλεί τόσες φορές έχουμε… παρακρούσεις!
Τώρα, το αριστερό τσούρμο -μη ορρωδόν προ ουδενός- προκειμένου να πάρει και να διατηρήσει τις πολυπόθητες «κουτάλα» και «καρέκλα» της εξουσίας, πελαγοδρομεί, βυζαντινολογεί και ψελλίζει συνεχώς : εκλογές -σε όλο το φάσμα αυτών, μέχρι δημοψήφισμα- προκειμένου να πετύχει το στόχο του. Όμως, όντας μαθητευόμενοι μάγοι και ανίκανοι να κυβερνήσουν, αποκαλύπτουν συνεχώς και στη μεγαλοπρέπειά τους, όλα τα εγγενή μειονεκτήματα της αιώνιας ελληνικής αριστεράς. Μανούλα στις φωνασκίες, την υψωμένη γροθιά, στη άκρατη διεκδίκηση, τη συνεχή διαμαρτυρία, το ξεσήκωμα των μαζών και γενικά στην παντοιότροπη ανεύθυνη αντιπολίτευση, αποδεικνύεται σκέτη… νούλα μόλις πιάσει… υπεύθυνο τιμόνι.
Όλα τα άλλα είναι απλώς φούμαρα και ευτελείς δικαιολογίες. Αντάξιες του επιπέδου του κουτοπόνηρου… μέντορα Φλαμπουριάρη και του αγέλαστου κωμικού Μπάστερ Κήτος, αλλά δυστυχώς ανάξιες σοβαρής λήψης από κάθε νουνεχή πολίτη, (έστω κι αριστερό).
Όποιος διαθέτει -ευτυχώς- κοινό νου καταλαβαίνει το πού -δυστυχώς- πάει το πράγμα. Άλλο τραμβαγέρης κι άλλο εισπράκτορας. (Σχετική ανάρτηση: "Όταν οι εισπράκτορες γίνονται τραμβαγέρηδες", 10/3)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου