Tα πρωτοτόκια της βίας και της κατάντιας.

Κουίζ.

   Η προηγούμενη ανάρτηση είχε δύο στόχους και διπλή σκοπιμότητα. Η πρώτη και προφανής, να καταγράψει ένα άγνωστο, εν πολλοίς, περιστατικό της παιδικής ηλικίας του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα και η δεύτερη ν’ απεικονίσει αλληγορικά τον επικίνδυνο παραλογισμό στον οποίον εισήλθε, πλέον, η ζωή μας.

   Θα μπορούσε λοιπόν, ωραιότατα, ο Καπετάν Μιχάλης της ανάρτησης να εκφράζει την τρομοκρατία και τον θρασύτατο τσαμπουκά των πάσης φύσεως μειοψηφιών, (και των περιθωριακών συμπεριλαμβανομένων), που ευκαιρίας δοθείσης, κάνουν ….ό,τι κατεβάσει η γκλάβα τους και αλίμονο σε όποιον δεν ενδώσει. Τα πάσης φύσεως μπουκαρίσματα σε Υπουργεία, δημόσιους χώρους κι οι καθημερινοί ποικίλοι τραμπουκισμοί, (πάντα εν ονόματι της δημοκρατίας, εννοείται), αυτό δείχνουν. Η λογική και το μέτρο έχουν χαθεί μπροστά στο φάσμα της πείνας και την υποδαύλιση από την «πολιτική πείνα» κάποιων πολιτικάντηδων. Το δίκιο του ισχυροτέρου, του πεζοδρομίου, της μολότωφ, του καλάσνικωφ, του έτσι …γουστάρω!

   Ο μουδιασμένος δασκαλάκος εκφράζει όλο εκείνο το σύνολο των ταλαίπωρων κι ανυπεράσπιστων, απέναντι στον τσαμπουκά των τραμπούκων, ανθρώπων που θέλοντας και μη υποτάσσονται στη βαρβαρότητα της βίας, από το φόβο του αόρατου κινδύνου που εκφράζεται με αιφνίδια και ύπουλα θανάσιμα χτυπήματα.

   Η περίπτωση του ατυχούς οδοντογιατρού, «ομήρου» των τρομοκρατών της Βελβενδούς, ο οποίος από όμηρος εξελίχθηκε σε «κακόμοιρο», είναι χαρακτηριστική. Αφού η καρδούλα του πηγαινοήρθε στην Κούλουρη με την ιστορία που έζησε, γιά να μην αναγκαστεί να την έχει μονίμως εκεί, δεν βγάζει άχνα γιά την περιπέτειά του. Ή μάλλον, δεν βγάζει κακή «άχνα», αφού ο φόβος φυλάει τα έρημα! Σε κάτι μισόλογες δηλώσεις του, μόνο σοκολατάκια πως δεν τον κέρασαν, είπε ο φουκαράς, περίπου… εκθειάζοντάς τους.

   Αυτό μου θυμίζει μιά παλιά ιστορία, με πρωταγωνιστές έναν, αποδημήσαντα πλέον, περίφημο «γιδοβοσκό» της δημοσιογραφίας, ο οποίος μετά από ταβερνιαρέικη ευωχία, κάπου στον Βύρωνα, και εν ευθυμία διατελών και οδηγών, στραπατσάρισε το αμάξι ενός δυστυχούς αστυφύλακα, (γνωστότερου ως «μπάτσος-γουρούνι-δολοφόνος»), ο οποίος, και λογικά, αντέδρασε με, εννοείται, την επίσης γνωστή αλαζονεία της εξουσίας, απειλώντας με συλλήψεις, αγωγές, μηνύσεις και τα συναφή. Ε΄, λοιπόν, από την επομένη και γιά ημέρες, ο ταλαίπωρος αστυφυλακάκος, (ο «μπάτσος-γουρούνι-δολοφόνος»), περιήλθε όλα τα κανάλια εξηγώντας πόσο τιμά, σέβεται και υπολήπτεται τον κ. Κακαουνάκη…κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ., κάνοντας γαργάρα όσα είπε εν θερμώ! Ευθέως μόνο συγγνώμην που δεν του ζήτησε, το υπαινίχθηκε όμως σαφώς! Εννοείται πως το περιστατικό συνέβη στα χρόνια της πασοκικής παντοδυναμίας, όπου ως Καπετάν Μιχάλης εκλαμβάνεται το άθροισμα: «δημοσιογράφος + πολιτικό κατεστημένο» και δάσκαλος ο «μπάτσος-κ.λπ.…..».

   Επίσης, όποιος προσέξει τη στάση των σημερινών σοβαρών δημοσιογράφων, (οι κοντοκουρεμένες ξανθές δεν μετράν ανάμεσα), θα παρατηρήσει την έκδηλα ανάλογη  συμπεριφορά με εκείνη του «δασκάλου», στους περισσότερους! Μισόλογα και «εκ …περιδιαγραμμάτου» γιά την υπόθεση. Ναι μεν αλλά! Και λιτές μόνο και ξερές αναφορές στο γεγονός, χωρίς σχόλια. Το βάρος όλο στην αστυνομική... βία και τα «βαβά» των καημένων των παιδιών-τρομοκρατών! Των ... αιχμαλώτων πολέμου!! (Να ’χουμε και το νου μας γιατί σέρνονται και περίστροφα. Και όποιος φυλάει τα ρούχα του….!). Και όποιος ισχυριστεί πως η τρομοκρατία δεν έχει φέρει αποτελέσματα, ας το ξανασκεφτεί. 

   Η φουκαριάρα η μάνα του αστυνομικού με το σεμνό πλακάτ, πέρασε στο ντούκου. Μάλιστα κάπου γράφτηκε ότι ήταν μάνα... αγρότη που απλώς πήγε γιά..... συμπαράσταση στις μανάδες των αστυνομικών!

   Σαφής, κάθετη και κατηγορηματική καταδίκη όλης αυτής της αλητείας που εξελίσσεται σε σοβαρό κοινωνικό καρκίνωμα, από ουδένα! Και όσοι το τόλμησαν, είναι ήδη πολιτικοί στόχοι. Ωραία πράγματα! Ανάρχαν και θεοί πείθονται!

   Στο επεισόδιο, ο τρίτος της παρέας, ο μικρός Νικολάκης, εκφράζει τον «άμαχο», απλό, απορημένο και ταλαιπωρημένο λαό. Την αδρανή μάζα, που όπως και να γίνει το πράγμα, (είτε από δω, είτε από εκεί), και ό,τι και να γίνει, αυτός μόνο, (και όλο), θα τις… τρώει!