Ωχ΄, το μάτι μου!
Η μεγαλύτερη ζημιά που έκανε η μεταπολίτευση επισυνέβη στον …. εκδημοκρατισμό της παιδείας. Εκεί όπου κονταροχτυπήθηκαν, γιά το ποιός θα κάνει τη μεγαλύτερη, η αρχή της «ήσσονος προσπαθείας», (τεμπελιά, αδιαφορία, ανικανότητα, σύμπλεγμα) με την πολιτική σκοπιμότητα, η οποία θα δημιουργούσε πνευματικό χυλό, αντί σκεπτόμενα άτομα, άρα και εύκολα ρυμουλκούμενη και κατευθυνόμενη μάζα.
Φαίνεται πως αυτός ο αγώνας, που δεν έληξε ακόμα, συνεχίζεται ισόπαλος και με μεγάλο σκορ! Μάλιστα, η παραγωγή της πρώτης αμόρφωτης φουρνιάς, που εν συνεχεία…. (παρα)μορφώνει, ως διδάσκουσα ελίτ, την επόμενη, (μεταλαμπαδεύουσα την τύφλα και την ανεπάρκειά της), μεγαλώνει το πρόβλημα της α-παιδείας. Και μάλιστα κατά γεωμετρική πρόοδο!
Έτσι φτάσαμε στο σημερινό αίσχιστο χάλι, όπου τα χιλιάδες … πνευματικά ιδρύματα της χώρας, είτε να αποτελούν μοχλούς οικονομικής συντήρησης τοπικών κοινωνιών, π.χ. ΤΕΙ Άμφισσας, μη προσφέροντας τίποτα στην κοινωνία, παρά μόνο άχρηστα κι ανεξαργύρωτα πτυχία, χωρίς γνώσεις και χωρίς επαγγελματική εξαργύρωση, (σε όσους καταφέρουν να πάρουν κι αυτά), είτε πυκνώνουν, ως ΑΕΙ της πλάκας, τις τάξεις του πνευματικού -αλλά, όλα κι όλα, διπλωματούχου παρακαλώ- προλεταριάτου. Με τις κυβερνήσεις να παρακολουθούν αδιάφορα τον εκχυδαϊσμό της Παιδείας, τόσον από πλευράς εμφάνισης κτιρίων, (γκράφιτις, ανηρτημένη κουρελαρία, κ.α.), και υλικοτεχνικής υποδομής, (σπασμένα θρανία, κλεμμένοι υπολογιστές, κ.λπ.), όσο και από πλευράς εξαγομένου κάκιστου «προϊόντος», αν θεωρηθεί «προϊόν» το εις αυτά παραγόμενο πνευματικό και διδακτικό έργο.
Διά του λόγου το αληθές, αυτή η εξαθλίωση απεικονίζεται καθαρά στις θέσεις που καταλαμβάνουν, στον οικείο διεθνή κατάλογο, τα ελληνικά Πανεπιστήμια. Πάτος των πάτων! Εννοείται πως η περιστασιακή εμφάνιση, δίκην διάττοντος αστέρα, κάποιας ελληνικής «ιδιοφυΐας», ουδόλως ανατρέπει την αναφερθείσα πραγματικότητα, ίσα-ίσα που την επιβεβαιώνει, στη λογική του: «η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα».
Στο απερίγραπτο χάλι των… πνευματικών μας ιδρυμάτων ταιριάζει, γάντι, και ο όρος «κατάντια», αφού ως τοιαύτη λογίζεται κάθε κατηφορική πορεία. Ας αναλογιστούμε πως κάποτε, στη δεκαετία του ’60, τα Πανεπιστήμιά μας φιγουράριζαν στις πρώτες θέσεις των αντίστοιχων καταλόγων, ιδίως το ΕΜΠ! Τώρα, απλώς, …..εκδημοκρατίστηκαν, πατώνοντας!
Βασικός καταγραφέας και αψευδές βαρόμετρο του μορφωτικού επιπέδου ενός λαού αποτελεί η γλώσσα, ως κατ’ εξοχήν εκφραστής του εγκεφαλικού περιεχομένου του. Πλούσια γλώσσα, πλούσιο περιεχόμενο. Δυστυχώς σήμερα, εκεί απεικονίζεται, τραγελαφικά, απόλυτη ένδεια. Τόσο στο νοητικό μέρος, (απόψεις), όσο και στον τρόπο έκφρασης αυτών, (γλώσσα).
Στέκομαι σε μιά έκφραση, η οποία κάποτε -πρωτοάκουστη- με διασκέδαζε, αφού την χρησιμοποιούσε καθημερινά η γνωστή μεγαλεμπόρισα χαλιών και…. λέκτωρ των νέων ελληνικών, η οποία πλασάριζε, ταυτόχρονα, το χαλί της περσικής αγοράς και το χάλι της ελληνικής γλώσσας, σε μιά απολαυστική συσκευασία των δύο σε ένα.
Κατά την… Μοιραία σύγκρουση της ατσίδας κυρίας, (αγράμματη μεν, τετραπέρατη δε), με την ελληνική γλώσσα, η μεν τα «οικονομούσε», (κατά το ο τρελός με την τρελάρα του…), η φουκαριάρα, όμως, γλώσσα υπέστη μίαν ακόμη… ανήκεστον βλάβη!
Έτσι πέραν από τις αναφορές στην «πυκνότητα και κρουστότητα» των χαλιών της κυρίας και την λεπτομερή αναφορά των αποχρώσεών τους, πληροφορηθήκαμε και γιά το πλήθος των κόμβων τους, ως εξής, π.χ:
- Αυτή η Μπουχάρα έχει διακόσιους χιλιάδες κόμβους στο τετραγωνικό εκατοστό!
Μετά τα πρώτα ξεκαρδίσματα, αφού το γένος δεν πηγαίνει στο τελικό αντικείμενο, (κόμβους), αλλά στον ποσοτικό προσδιορισμό, (χιλιάδες), οπότε η σωστή έκφραση είναι «διακόσιες χιλιάδες κόμβους», παρατήρησα ότι αυτό το λάθος γίνεται συστηματικά, πλέον, στο γυαλί και μάλιστα από σημαίνοντα και, τάχα, μορφωμένα πρόσωπα, όπως υποτίθεται πως είναι οι, (Μμμμμμ!), κ.κ. βουλευταί, υφυπουργοί και υπουργοί μας!
Τελευταία εκτόξευση τοιούτου …. μαργαριταριού, από το … καλάθι των προαναφερθέντων…. «προσώπατων», που μετά πλείστης περίσκεψης και υπευθυνότητος επιλέξαμε ως ταγούς μας, συνέβη προ ολίγων μόλις ωρών, από κάποιο πολιτιστικό κέντρο-κανάλι. Απ’ αυτά που μας ανεβάζουν το μορφωτικό επίπεδο, μας επιδιορθώνουν την πατροπαράδοτη ελληνική κουλτούρα και μας προετοιμάζουν γιά το, επί θύραις, μουσουλμανικό μας «αύριο»! Οπότε:
- Και συ, τέκνον Βρούτε; Πέσε, λοιπόν, Καίσαρ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου