Επικαιρότης
Δεν ξέρω πόσοι το είδαν και πόσοι το πρόσεξαν. Αλλά, κυρίως, πόσοι το κατάλαβαν, σαν πολιτική έννοια και εθνική προσβολή, σε όλο του το βάθος!
- Θεέ μου, έλεος πια! Μη μας δίνεις κι άλλα τέτοια ποτήρια και τόσο πικρά.
Κάθε βράδυ κοιμάμαι με την προσδοκία ότι το επόμενο πρωί θα ξυπνήσω απαλλαγμένος από ένα κακό όνειρο! Έναν εφιάλτη που ο λαμπρός, ζωογόνος ήλιος θα διαλύσει και η ζωή θα ξαναγυρίσει στα φυσιολογικά της μέτρα!
Η αξιότιμη διευθύντρια του ΔΝΤ, η κ. Λαγκάρντ, ζήτησε, με λίγα λόγια, από τον φαφλατά, φανφαρόνο υπουργό μας των Οικονομικών, που αλαζονικά βγήκε μπροστά γιά…. «να καθαρίσει γιά πάρτη μας», ν’ αφήσει τις μπουρδολογικές του λογοδιάρροιες και να δώσει γραπτώς, ναι ΓΡΑΠΤΩΣ!, τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα, προκειμένου να της επιτρέψουν, (ίσα που), ν’ αναπνέει από το σωληνάκι οξυγόνου που της έχωσαν στη μύτη και να μην το τραβήξουν απότομα! Δηλαδή όλα όσα είχε δεσμευτεί, (μαζί με σαχλό, χαζοχαρούμενο καθυστερημένο), να κάνει, αλλά επί μήνες χρονοτριβούσε να εφαρμόσει, με μπλα, μπλα και φληναφήματα περί «διαγραμμάτου», θεωρώντας τον εαυτό του τόσο μάγκα και ατσίδα, τουλάχιστον όσο ο Κλεμανσώ, που θα μπορούσε να ξεγελάσει, γιά άλλη μία φορά τους……. κουτόφραγκους! Αποτέλεσμα η μεγαλύτερη ξεφτίλα που γνώρισε ποτέ ο τόπος!
- Φύγε, κύριε, και φέρε μας γραπτώς την αναγνώριση των απαιτήσεών μας! Γραπτώς, γιατί δεν σε πιστεύουμε! Μετρήθηκες, ζυγίστηκες και βρέθηκες λειψός! Τράβα να παίξεις σούμο! Πήγαινε τώρα, και την Δευτέρα με τον κηδεμόνα σου!!!
Και ο πολλά βαρύς νταής με το βλοσυρό (εδώ) βλέμμα, έβαλε την ουρά στα σκέλια, έκανε υπόκλιση και χειροφίλημα, μάζεψε τα «βρεγμένα» του και γύρισε οίκαδε, γιά να ορθώσει πάλι την κορμάρα του, να ξαναβρεί το τουπέ του και να μας …. ξαναξεσκίσει στους φόρους, προκειμένου να μας…. ξανασώσει!
Η ηττημένη Γερμανία που υπέγραψε στο βαγόνι την παράδοσή της, (Α’ Παγκόσμιος) και η Ιαπωνία, με τις τελετουργικές υπογραφές παράδοσης των δυνάμεών της στην Νοτιοανατολική Ασία, (Β' Πόλεμος), κράτησαν μεγάλο μέρος της αξιοπρέπειάς τους μέσα στην οδύνη της ήττας, (μάλιστα ο παραδώσας Ιάπωνας στρατηγός Ιταγκάκι έκανε χαρακίρι επωμιζόμενος την αισχύνη της), ενώ εμείς, που σε ατομικό επίπεδο ντρεπόμαστε στο εξωτερικό να δηλώσουμε την εθνική μας ταυτότητα, πανηγυρίζουμε, διά των φελλών ηγετών μας, την, δήθεν, ανάκτηση της….. αξιοπιστίας μας, ως κυβέρνηση και κράτος, μεταξύ των εταίρων μας!
Φαίνεται πως το αυτιστικό παιδί, μέσα σε όλους τους άθλους του, πέτυχε και την διάψευση ενός παλιού λαϊκού γνωμικού (όλα τα ρεκόρ, κάποτε, καταρρίπτονται). Αυτού που λέει πως «από μικρό κι από τρελό, μαθαίνεις την αλήθεια»!
Δεν ξέρω πόσοι το είδαν και πόσοι το πρόσεξαν. Αλλά, κυρίως, πόσοι το κατάλαβαν, σαν πολιτική έννοια και εθνική προσβολή, σε όλο του το βάθος!
- Θεέ μου, έλεος πια! Μη μας δίνεις κι άλλα τέτοια ποτήρια και τόσο πικρά.
Κάθε βράδυ κοιμάμαι με την προσδοκία ότι το επόμενο πρωί θα ξυπνήσω απαλλαγμένος από ένα κακό όνειρο! Έναν εφιάλτη που ο λαμπρός, ζωογόνος ήλιος θα διαλύσει και η ζωή θα ξαναγυρίσει στα φυσιολογικά της μέτρα!
Η αξιότιμη διευθύντρια του ΔΝΤ, η κ. Λαγκάρντ, ζήτησε, με λίγα λόγια, από τον φαφλατά, φανφαρόνο υπουργό μας των Οικονομικών, που αλαζονικά βγήκε μπροστά γιά…. «να καθαρίσει γιά πάρτη μας», ν’ αφήσει τις μπουρδολογικές του λογοδιάρροιες και να δώσει γραπτώς, ναι ΓΡΑΠΤΩΣ!, τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα, προκειμένου να της επιτρέψουν, (ίσα που), ν’ αναπνέει από το σωληνάκι οξυγόνου που της έχωσαν στη μύτη και να μην το τραβήξουν απότομα! Δηλαδή όλα όσα είχε δεσμευτεί, (μαζί με σαχλό, χαζοχαρούμενο καθυστερημένο), να κάνει, αλλά επί μήνες χρονοτριβούσε να εφαρμόσει, με μπλα, μπλα και φληναφήματα περί «διαγραμμάτου», θεωρώντας τον εαυτό του τόσο μάγκα και ατσίδα, τουλάχιστον όσο ο Κλεμανσώ, που θα μπορούσε να ξεγελάσει, γιά άλλη μία φορά τους……. κουτόφραγκους! Αποτέλεσμα η μεγαλύτερη ξεφτίλα που γνώρισε ποτέ ο τόπος!
- Φύγε, κύριε, και φέρε μας γραπτώς την αναγνώριση των απαιτήσεών μας! Γραπτώς, γιατί δεν σε πιστεύουμε! Μετρήθηκες, ζυγίστηκες και βρέθηκες λειψός! Τράβα να παίξεις σούμο! Πήγαινε τώρα, και την Δευτέρα με τον κηδεμόνα σου!!!
Και ο πολλά βαρύς νταής με το βλοσυρό (εδώ) βλέμμα, έβαλε την ουρά στα σκέλια, έκανε υπόκλιση και χειροφίλημα, μάζεψε τα «βρεγμένα» του και γύρισε οίκαδε, γιά να ορθώσει πάλι την κορμάρα του, να ξαναβρεί το τουπέ του και να μας …. ξαναξεσκίσει στους φόρους, προκειμένου να μας…. ξανασώσει!
Η ηττημένη Γερμανία που υπέγραψε στο βαγόνι την παράδοσή της, (Α’ Παγκόσμιος) και η Ιαπωνία, με τις τελετουργικές υπογραφές παράδοσης των δυνάμεών της στην Νοτιοανατολική Ασία, (Β' Πόλεμος), κράτησαν μεγάλο μέρος της αξιοπρέπειάς τους μέσα στην οδύνη της ήττας, (μάλιστα ο παραδώσας Ιάπωνας στρατηγός Ιταγκάκι έκανε χαρακίρι επωμιζόμενος την αισχύνη της), ενώ εμείς, που σε ατομικό επίπεδο ντρεπόμαστε στο εξωτερικό να δηλώσουμε την εθνική μας ταυτότητα, πανηγυρίζουμε, διά των φελλών ηγετών μας, την, δήθεν, ανάκτηση της….. αξιοπιστίας μας, ως κυβέρνηση και κράτος, μεταξύ των εταίρων μας!
Φαίνεται πως το αυτιστικό παιδί, μέσα σε όλους τους άθλους του, πέτυχε και την διάψευση ενός παλιού λαϊκού γνωμικού (όλα τα ρεκόρ, κάποτε, καταρρίπτονται). Αυτού που λέει πως «από μικρό κι από τρελό, μαθαίνεις την αλήθεια»!
Aυτό που μου αρέσει περισσότερο από την πολιτική ανάλυση σας, είναι η λογοτεχνία σας. Θα έπρεπε να είχατε γίνει συγγραφέας. Δύο προσόντα απαιτούνται: ευγλωττία (το κατέχετε οπωσδήποτε) και ικανότης προς μυθοπλασία (σε τέτοιους σουρεαλιστικούς καιρούς όμως, τι να την κάνεις την μυθοπλασία; Αρκει να κοιτάξεις κατάματα την πραγματικότητα, δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε κανενός είδους όραμα η φαντασίωση).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δια ταύτα, η αξιοπρέπεια και η δουλικότητα είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, και σχετίζονται με την ποιότητα ζωής. Στην χώρα μας, η πολιτική ευθύνη είναι έννοια συγκεχυμένη, και άπιαστη, σαν το μπαλάκι. Πετιέται από χέρι σε χέρι. Για αυτό και δεν αποδίδεται σε κανέναν πολιτικό, πρώτον ατομικά, δεύτερον συλλογικά. Ας μην ξεχνάμε τα αμίμητα "υπαίτιος αυτών των δεινών είναι η προκατέχουσα της εξουσίας κυβέρνηση"και πάει λέγοντας. Για αυτόν λοιπόν ακριβώς τον λόγο, κανένας πολιτικός, γνωρίζοντας πως δεν θα επωμιστεί πολιτική ευθύνη, δεν διατίθεται να επιδείξει ήθος και συνέπεια.
Επίσης, ετοιμάζω ανάρτηση με αυτό που μου είχατε ζητήσει. Μια εκ των ερχόμενων ημερών, θα είναι ετοιμη!
Καλώς την, κι ας άργησε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω η απουσία να οφείλεται σε "γόνιμη" και "καρποφόρο" (όπως λεν οι πολιτικοί μας) ενασχόληση γιά το πτυχίο.
- Γιά την πρώτη παράγραφο αν, επί τέλους, μου στείλεται email, στη διεύθυνση που σας έστειλα, σας επιφυλάσσω έκπληξη, ελπίζω ευχάριστη.
-"Ψαχνό" του σχολίου σας θεωρώ τα περί δύο όψεων....
Αν θεωρείτε ότι στη ζωή υπάρχουν, αναπόσπαστα, οι δύο συμπεριφορές συμφωνώ απολύτως. Αν, όμως, πιστεύετε ότι μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο άτομο (π.χ. Ιανός των Ρωμαίων), διαφωνώ κάθετα. Ο "αξιοπρεπής" πεθαίνει όρθιος. Δεν προσκυνά, δεν γλείφει, ενώ ο προσκυνημένος "δούλος", (προσωποποίηση ο Χατζηαβάτης του Θεάτρου Σκιών), δεν διαθέτει ίχνος αξιοπρέπειας. Σέρνεται και υποβλέπει!
Τελικά, ο άνθρωπος είναι σαν το φεγγάρι. Δείχνει πάντα το ίδιο πρόσωπο στη Γη. Η περί του αντιθέτου προσπάθεια ξεγελά, συστηματικά, μόνο παιδιά και αφελείς. Και κάποιους, ίσως γιά λίγο μόνο. Τους πολλούς όχι.
- Η "μεταφόρτωση" ευθυνών, μαζί με άλλες χαριτωμένες ιδιότητες, λ.χ. η "διαστρέβλωση" της αλήθειας, είναι σύμφυτη μέ την πολιτική και αντιστρόφος ανάλογη με την ποιότητα των πολιτικών.
- Την υπεσχημένη ανάρτηση την περιμένω.
Χαιρετώ
Διορθώνω: αντιστρόφως και όχι αντιστρόφος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δαίμων του πληκτρολογίου!