«Σοσιαλισμός ή…. εντιμότητα»!

Επικαιρότης

   Ας γυρίσουμε 2, και κάτι, χρόνια πίσω. Το τραίνο «Ελλάδα», με ταχύτητα στο φουλ, πλησιάζει στο πέρασμα της Κασσάνδρας. Η κατεστραμμένη γέφυρα και η βαθιά χαράδρα το περιμένει! Η τότε κυβέρνηση το γνώριζε. Ο Καραμανλής γνώριζε καλά, όπως και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης.
   Η αρχική, προεκλογική του εξαγγελία περί «επανίδρυσης» του κράτους, η οποία μετετράπη, (στο λάου-λάου), μετεκλογικά σε κάποια «ήπια προσαρμογή» τα έλεγε όλα. Γιά όποιους και όσους μπορούν να διαβάσουν πίσω από γραπτά και λόγια πολιτικάντικα. Ο Καραμανλής κατάλαβε ότι η κατάσταση δεν μαζευόταν με τίποτα!
   Έτσι, δειλός, μοιραίος και άβουλος, άφησε το τραίνο να τσουλάει ξέφρενα στην κατηφόρα, πλησιάζοντας ακάθεκτο τον γκρεμό, κάνοντας απλά διαχείριση εξουσίας και συνεχίζοντας στους ρυθμούς που παρέλαβε!
   Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, επιχείρησε -απ’ έξω-απ’ έξω- έντρομος, κατάκοπος και πελιδνός, να ψελλίσει μερικά δυσμενή, αντιλαϊκά μέτρα στη ΔΕΘ και όλοι έπεσαν πάνω του να τον φάνε!
   Ο φαύλος μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ άρχισε ν’ ακονίζει μαχαίρια. Το βουλιμικό γιά εξουσία χαζό παιδί ξεσάλωσε. Βλέποντας το τυρί-θώκο και μη βλέποντας τη φάκα-πρόβλημα ανέβασε αντιπολιτευτικές στροφές και έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ δημαγωγίας και ψευδολογίας, με αποκορύφωμα τη μεγαλύτερη πολιτική αρλούμπα όλων των εποχών, σε παγκόσμια κλίμακα, το περιβόητο «λεφτά υπάρχουν»!
   Ο Καραμανλής, στο σταυροδρόμι των μεγάλων αποφάσεων, είχε να επιλέξει μεταξύ δύο κατευθύνσεων.
   - Σκληρά μέτρα δημοσιονομικού περιορισμού και πειθαρχίας, (τα οποία, σήμερα, φαντάζουν χάδι μπροστά στα τωρινά αλλεπάλληλα και διασταυρούμενα «κροσσέ» που μας ξεσαγωνιάζουν) και αντιμετώπιση του ορυμαγδού της λαϊκής αντίδρασης, ενορχηστρωμένης έντεχνα από τα γνωστά, έμπειρα πασοκικά τάγματα εφόδου, που δεν θα άφηνε λίθον επί λίθου στη χώρα, ή
   - Εύσχημη αποχώρηση από την «καρέκλα», μέσω πρόωρων εκλογών, αφήνοντας τον «διψασμένο» Παπανδρέου να…. σώσει τον τόπο!
   Τελικά, συναισθανόμενος την αδυναμία των ώμων του να σηκώσει το βάρος, επέλεξε τη δεύτερη, φροντίζοντας να αποκλείσει κάθε πιθανότητα εκλογικής του νίκης, με έξτρα μέτρα τελευταίας στιγμής (π.χ. αύξηση διοδίων).
  
   Σήμερα, με αφετηρία την παραποίηση των οικονομικών στοιχείων ως εφαλτήριο, η κυβέρνηση, μη ορρωδούσα προ ουδενός προκειμένου να γαντζωθεί στην προσφιλή της εξουσία, και ο αυτιστικός της αρχηγός αποσυνθέτουν τελείως τον κοινωνικό ιστό (ό,τι απέμεινε, τέλος πάντων), συντρίβουν θεσμούς και οδηγούν τη χώρα στη χρεοκοπία, την υποτέλεια και την εξάρτηση, γεννώντας βάσιμες υποψίες πως, ίσως, βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία οικονομικού ξεχαρβαλώματος και υποδούλωσης της Ελλάδος!

   Σύμφωνοι, ο Καραμανλής δείλιασε και τα παράτησε, (ίσως και κάτω από το φόβο δολοφονίας του, όπως αποκάλυψαν οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες), έχοντας επίγνωση της αδυναμίας του να σηκώσει ένα φορτίο, πολύ μεγαλύτερο από τις δυνάμεις του. Η ομολογία αυτή, έστω και έμμεση, αποτελεί, οπωσδήποτε, έντιμη πράξη, απείρως προτιμότερη από ανεύθυνους πειραματισμούς στου… κασίδη το κεφάλι, χάριν… παιδιάς και ικανοποίησης οικογενειακών απωθημένων!
   - Κύριοι, δεν μπορώ, φεύγω!
   Άλλωστε και ο Πύρρος Δήμας σήκωνε βάρη μέχρι κάποιο όριο!
   Ο Καραμανλής κατάλαβε την αδυναμία του και αποχώρησε, σεμνά, στη γωνία. Τη βλακεία και εξουσιολαγνεία του άλλου, θα την πληρώνουμε γιά γενιές και γενιές!

   Τα πιο πάνω δεν γράφονται για να δικαιολογήσουν τα πεπραγμένα των προηγούμενων και ν’ αποσείσουν τις τεράστιες ευθύνες τους στη μη ενημέρωση του λαού γιά την πραγματική κατάσταση της οικονομίας και γιατί τον άφησαν να συνεχίζει αμέριμνος τον ολισθηρό δρόμο της απωλείας, πιπιλώντας δάκτυλο, αλλά για να καταδείξει την άπειρη φαυλότητα, την απύθμενη αναλγησία και το ασίγαστο πάθος για εξουσία και τα, εξ αυτής, ωφελήματα του παρόντος κυβερνητικού εσμού. Ένα ιδιοτελές πάθος (με το αζημίωτο!), εμπρός στο οποίο δεν μένει όρθιο τίποτε. Ούτε ιδεολογία, ούτε ηθική, ούτε συνείδηση, (αν υπάρχει, βέβαια)!

   Συνοψίζοντας, αν αυτό που συμβαίνει τώρα στη χώρα λέγεται «σοσιαλισμός», τότε χίλιες φορές προτιμότερη η…. βαρβαρότητα!