«Καμμένος…gate».

Μεγάλα αξιώματα, μικρά ανθρωπάκια

"Η εργασία απελευθερώνει". Και το... υπουργιλίκι εξασφαλίζει τα γεράματα!

   Η υπόθεση γνωστή λεπτομερώς, άρα περιττεύει η παράθεσή της. Το, κατά τη στήλη, κέντρο βάρους της όλης ιστορίας, το «ζουμί» να πούμε, αποτελεί η δομή και συγκρότηση της προσωπικότητας του πρωταγωνιστή της, του κ. Δημ. Καμμένου.

   Πρόκειται, όπως προκύπτει από την εν γένει, αλλά -κυρίως- την τωρινή στάση του, γιά ανθρωπάκι-μπουμπούκι, σπιθαμιαίου πολιτικού και ηθικού αναστήματος. Χωρίς υπευθυνότητα και χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, το οποίον επιμένει να πιεί το πικρό ποτήρι της ξεφτίλας μέχρι τον πάτο, θεωρώντας πως καλύπτεται, δήθεν, με όσα φληναφήματα ψελλίζει ως δικαιολογίες των πεπραγμένων του. Και την αλήθεια που στο τέλος… «θα λάμψει», δικαιώνοντάς τον από την… σκευωρία! 

   Δικαίωμα κάθε ανθρώπου να εμφορείται από οιεσδήποτε ιδέες και απόψεις. Να τις υποστηρίζει, τις διαδίδει και να μάχεται γι’ αυτές. Ειδικά γιά τον εν λόγω… «ανεξέλεγκτο Έλληνα» οι απόψεις του καθρεφτίζονται πεντακάθαρα στη σκοτεινή φυσιογνωμία του, η οποία θυμίζει κάτι μεταξύ… Γερμανού γκεσταπίτη και Έλληνα καταδότη. «Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή», έλεγαν πολύ σοφά οι αρχαίοι και αυτό το ρητό ταιριάζει γάντι στον κ. Δ. Καμμένο!
   Όμως το πρόβλημα δεν έγκειται στις απόψεις αλλά στα μετά. Στοιχειώδης λεβεντιά, εντιμότητα και αυτοσεβασμός επιβάλλουν, όταν σου ξεμπροστιάζουν τις, γραπτές και διακηρυγμένες δημόσια, απαράδεκτες ιδέες σου, να σταθείς όρθιος απέναντι στην ευθύνη τους και να τις υπερασπίσεις. Όχι να το βάλεις στα πόδια σαν λαγός και να τις αποκηρύξεις, ρίχνοντας την ευθύνη εδώ κι εκεί.

   -«Δεν φταίω εγώ! Κάποιος… συνεργάτης μου το έκανε. Δεν είδα, δεν ξέρω, δεν με… εκφράζουν! Μπορεί και κάποιος… χάκερ. Θα υποβάλλω... μήνυση»! Τέτοια φληναφήματα ευθυνοαποφυγής ψέλλισε, προκειμένου να κρατήσει τη θεσούλα του,  το ανθρωπάκι! Άει σιχτίρ, παλιοτενεκέ! 

   Δυστυχώς, η πολιτική σκηνή βρίθει σήμερα από ανθρωπάρια αυτού του διαμετρήματος, τα οποία κατάντησαν το ύψιστο λειτούργημα του ταγού σε… «αρπαχτή κονομησιάς». Κουτοπόνηροι αριβίστες, ασήμαντοι καιροσκόποι που υποτίθεται αγωνίζονται γιά το δημόσιο συμφέρον, ενώ τυρβάζουν, αποκλειστικά, γιά την πάρτη τους. 
   Προσωπική άποψη της στήλης:

   Η επιλογή του Δ. Καμμένου αποτελεί συμπαιγνία του εξαδέλφου Πάνου με τον Τσίπρα, στη βάση μιάς, κάπως έτσι, προσυνεννόησης.

   -Τον βάζουμε υφυπουργό και αν περάσει ντούκο και στη ζούλα, έχει καλώς. Αν όμως μας «τσιμπήσουν» και τον «κράξουν», τον… παραιτούμε αμέσως! Ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Σε δέκα μέρες ποιός θα θυμάται…  «O tempora, o mores»! 

   Όμως οι πλάκες της νέας κυβέρνησης δεν τελειώνουν εδώ. Προσεχώς, έπεται συνέχεια.