«Οι εκλογές μας έφτασαν, εμπρός βήμα ταχύ…»!

Έκκληση στην όποια σοβαρότητα μας απέμεινε.

Βαράτε βιολιτζήδες. Αυτοί κι αν είναι, αλλού γι' αλλού!

   Δεν ξέρω γιατί, πιθανόν επηρεασμένος από το πλήθος και την ποιότητα εκείνων που σπεύδουν και διαγκωνίζονται να με διοικήσουν -γιά… το καλό μου, πάντα- δεν δίνω δεκάρα, επί του παρόντος, γιά τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Γνωρίζοντας καλά και από πρώτο χέρι το τί «καρακατσουλιό» κουμαντάρει από χρόνια τον δήμο της, από 15/ετίας, μονίμου κατοικίας μου, ούτε καν διανοήθηκα να μεταφέρω εκεί εκλογικά δικαιώματα. 

   Έτσι μη ενδιαφερόμενος, (αφού θα «τοποθετηθώ» στον β' γύρο στην Αθήνα), αλλά από απλή περιέργεια, θαύμασα σε γνωστό κατάστημα-στέκι της Ερέτρειας, ανηρτημένο το ένα τρίτο, περίπου, του πληθυσμού της να ποζάρει χαμογελώντας, μελιστάλακτα ή αμήχανα, σε προεκλογικά μπιλιέτα. Αγρεύοντας ως υποψήφιοι σύμβουλοι, το βλέμμα και την ψήφο των «εκλεκτόρων» συμπολιτών τους.

   Η κατάσταση θα ήταν άκρως απολαυστική, αν κάποια στιγμή δεν συνειδητοποιούσα πως μερικοί από δαύτους θα συμβάλλουν αύριο στη περαιτέρω δυστυχία μου. (Από 10/ετίας εκλιπαρώ ματαίως όλη τη γκάμα της εκλεγμένης ή υπαλληλικής τενεκεδένιας αναξιοκρατίας του δήμου να διορθώσει μιά κακοτεχνία, σε σχέση με την παροχή νερού, που έφτιαξε -σαν τα μούτρα της- η υπηρεσία ύδρευσης και κινδυνεύω, ανά πάσα στιγμή, να μείνω χωρίς νερό, αλλά πού….!).

   Με μιά δράκα ικανούς, μιά χούφτα ανεκτούς και μυριάδες άσχετους βλαχαδερούς, η ταλαίπωρη πόλη θα πορευτεί και την νέα δημοτική περίοδο περήφανα, στον δρόμο των μεγάλων ιστορικών πεπρωμένων της!

   Τσοπαναρέοι που παράτησαν τη γκλίτσα στο ορεινό μαντρί και κατέβηκαν στα πεδινά χειμαδιά γιά να γίνουν… δημοτικοί σύμβουλοι, (συμβουλεύοντας προφανώς το πώς πήζει το τουλουμοτύρι και πώς νοθεύεται η φέτα!). Χασομέρηδες που βαρέθηκαν να βροντοχτυπάν τις χάντρες στους καφενέδες και ψάχνουν αναβαθμισμένα στέκια δημοτικών συμβουλίων γιά ν’ αράξουν τη μαγκιά τους. Απόστρατοι μπασκιναρέοι υπενωμοτάρχες που η οίηση της εξουσίας δεν λέει να ξεθυμάνει μέσα τους. Αγράμματοι μπαστουνόβλαχοι κομπιναδώροι, που αν τους δώσεις τρεις λέξεις, π.χ. «αγρός - κυνηγός - λαγός» και τους πεις: «Φτιάξε μου μιά φράση», αδυνατούν.  Και, τέλος, κάποια νεαρά νυμφίδια που ξημεροβραδιάζονται τα καλοκαίρια στα παραλιακά μπαράκια, θα με διοικήσουν τα τέσσερα επόμενα χρόνια, ως σύμβουλοι-παραμάζωμα, κάποιου απίθανου βλαχοδήμαρχου!! Ποιός στη χάρη μου!

    Βέβαια, στα πιό βόρεια του νομού, η κατάσταση, όπως πληροφορούμαι, είναι ακόμη χειρότερη καθώς γνωστοί απατεώνες και παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου, προσπαθούν να γλυτώσουν τη φυλακή, μέσω της εκλογής τους ως… δημοτικοί άρχοντες! Να χαρώ εγώ αρχοντιά!

   Με πλήρη επίγνωση της σκαρταδούρας των πολλών ανάξιων και της αναμφιβόλου ποιότητος των πανάξιων λίγων, γιά μιά ακόμη φορά -από τη στήλη αυτή- απευθύνω συγκεκριμένη θερμή έκκληση-παράκληση. Όχι γιά να επηρεάσω ιδεολογίες και φρονήματα. Προς Θεού! Ουδέποτε πέρασε από το μυαλό μου ο οιοσδήποτε πολιτικός προσηλυτισμός -ποιός είμαι άλλωστε εγώ και με ποιό δικαίωμα θα επέμβω στις πεποιθήσεις του άλλου. Όμως νομίζω πως θα μπορούσα να υπενθυμίσω ότι επιβάλλεται, μέσα στο ψηφοδέλτιο της αρεσκείας ενός εκάστου εξ ημών, η μετά μεγάλης προσοχής και ενδελεχούς μελέτης, ανακάλυψη των ικανότερων, αξιότερων και πιό σοβαρών υποψηφίων και η σταύρωση αυτών. 
   Η ανασυγκρότηση του πολιτικού συστήματος -σε όλες τις βαθμίδες και επίπεδα- αρχίζει από την επισήμανση και επιλογή, αξιοκρατικά, των πράγματι αρίστων. Των μορφωμένων και έντιμων νέων, των άφθαρτων ικανών και των ορεξάτων γιά δουλειά και προσφορά, και όχι λοβιτούρες. Όχι στην επιπόλαιη υπακοή σε φιλικές ή συγγενικές προτροπές, του τύπου: «Έλα μωρέ, βάλε κι ένα σταυρό στον Τάδε. Είναι καλό παιδί και… φίλος μου», οπότε «άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν»!!

   Το απαράδεχτο χάλι που επικρατεί στη Βουλή, (αυτής η ποιότητα «χτυπάει» πρώτα-πρώτα στο μάτι όλων), με τη συσσώρευση πλήθους ανεύθυνων «λαχαναγοριτών», άξεστων και απολίτιστων αγροίκων, χυδαίων αλητών και γενικώς απαράδεκτα χαμηλής ποιότητος τυχάρπαστων κοπριτών και «αξιότιμων χωριαταρέων», που δεν βουλεύονται αλλά επιβουλεύονται την περιουσία και τη ζωή μας, θα πρέπει κάποτε να εξαλειφθεί. Μιά βουλευτική σύνθεση που δεν τιμά ούτε το παρελθόν, ούτε και το παρόν του μέσου Έλληνα. Πολλώ δε μάλλον, δεν εγγυάται γιά το μέλλον του. Γιά ορθή διαβούλευση και σώφρονες αποφάσεις, προς την κατεύθυνση του γενικού καλού και του εθνικού συμφέροντος. Αναλογιστείτε, μετά, τί «καρακιτσαριό» επικρατεί στις πιό κάτω βαθμίδες αυτοδιοίκησης!

   Όμως, το τραγικότερο, προσπαθήστε να φαντασθείτε μιά Ευρωβουλή με ελληνική εκπροσώπηση από ποδοσφαιριστές, λαϊκούς τραγουδιστές, ρομά, (όπως αποκαλούνται εσχάτως οι γύφτοι, επί το ευγενικότερο!), που να θυμίζει την «αυλή των θαυμάτων» και τους Τρουάδους, της Παναγίας των Παρισίων. Με αυτούς τους, πολλούς και διάφορους, απίθανους τύπους που... «κοσμούν» τα ψηφοδέλτια όλων των κομμάτων! Το μεγαλείο της παρηκμασμένης Ελλάδος ανάγλυφο! Με ευρωβουλευτές που, όχι μόνο δεν γνωρίζουν  καμία ξένη γλώσσα, αλλά αδυνατούν να εκφραστούν και στη μητρική τους!

   Γι’ αυτό προσέξτε! Αν πιστεύετε πως όλο αυτό το συνονθύλευμα καιροσκόπων, άσχετων, βολεψιματιών και απίθανων πολιτικών «ψώνιων» δεν μας αξίζει, σκεφτείτε καλά, ερευνήστε και μετά σταυρώστε. Στο χέρι μας είναι να επιλέξουμε αρίστους. Στο χέρι μας είναι ν’ αλλάξουμε την εικόνα μας έξω. Στο χέρι μας είναι ν’ αλλάξουμε τη μοίρα μας μέσα.

   Ας μην σπαταλήσουμε άλλη μία ευκαιρία.