ΝΙΝΑ - ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ (Περιγραφή ποδοσφαιρικού αγώνος. Έτος 1951)

Μικτή Αθηνών - Χαμπίντ Καΐρου

 
 

   Στην περιγραφή του αγώνος ο Νικολάκης.

   «Αγαπητοί ακροαταί, ευρισκόμεθα εις το γήπεδον του Παναθηναϊκού απ’ όπου θα σας  μεταδώσωμεν τον αγώνα μεταξύ της μικτής ποδοσφαιρικής ομάδος  Αθηνών και της Αιγυπτιακής ομάδος Καΐρου, Χαμπίντ.

   Υπό την διαιτησίαν του Ιταλού διαιτητού Φασφαρίνι, παρατάσσονται οι ομάδες ως εξής: Ελληνική: Πεντζαρόπουλος, Μπέμπης, Σίμος, Βασιλείου, Μαρόπουλος, Σταφυλίδης, Μουράτης, Γούλιος, Δρόσος, Φυλακτός και Νικολόπουλος. Και η Αιγυπτιακή ομάς ως εξής: Τούτου, Οχράν, Σπεσού, Φαρούκ, Χάχα, Σουκρού, Αχμέτ, Σελήμ, Αλής, Σιουσούρ, Οσμάν.

   Το εναρκτήριον λάκτισμα, τιμής ένεκεν, το δίδει η Ζάρα Λεάντερ, που παρευρίσκετο τυχαίως στο γήπεδον, κραυγάζουσα Ντόϋτσλαντ Ούμπερ Άλες, την ακούει ο Τίνο Ρόσσι από την μεγάλη εξέδρα και κάνει μορφασμόν αγανακτήσεως. Την μπάλλα, από την Ζάρα, την παραλαμβάνει ο Τούτου και την μεταβιβάζει ταχέως εις τον Οσμάν, δημιουργείται μία επικίνδυνη κάθοδος προς την ελληνικήν εστίαν, ανακόπτει ο Μουράτης και με ένα καλοζυγισμένο λάκτισμα βγάζει την σκωληκοειδή απόφυση του Σελήμ και ο αγών συνεχίζεται εντονώτερος.

   Βρισκόμαστε στο 5^ον λεπτόν του πρώτου ημιχρονίου. Αυτή τη στιγμή μετά αλλεπαλλήλους μεταβιβάσεις της μπάλλας γίνεται μία μονομαχία μεταξύ Σπεσού και Σταφυλίδη και ο δεύτερος εγκαταλείπει το γήπεδον με οξείαν σταφυλοκοκκίασιν του πυλωρού.

   Μετά απουσίαν ενός λεπτού επανέρχεται εις το γήπεδον και επιτίθεται κατά του Σπεσού ακάθεκτος, αλλά τα μπακ της αιγυπτιακής ομάδος ανακόπτουν και βάζουν κάτω τον Σταφυλίδη και τον πατάνε σαν σταφύλι επί δεκάλεπτον, μέχρι που έγινε μούστος. Επεμβαίνει ο Διαιτητής και τους παίρνει το μούστο, φτιάχνει μουσταλευριά μέσα στο γήπεδο, τους γλυκαίνει όλους και ο αγών συνεχίζεται βαρύς-γλυκύς.

   Αυτή τη στιγμή κάτοχος της μπάλλας είναι ο Μπέμπης που κατέρχεται ντριπλάρων αλλεπαλλήλως τους Αιγυπτίους. Ευρίσκεται εις απόστασιν δέκα μέτρων από την Αιγυπτιακήν εστίαν, επεμβαίνει ο Τούτου και με την σφυρίκτρα του Διαιτητού τον νανουρίζει απότομα, ο Μπέμπης αποκοιμιέται και του βάζει ένα μπιμπερό στο στόμα. Στέλνει τον Μπέμπη στο Ζάππειο με καρροτσάκι που κουβαλάνε χώμα.

   Η Ελληνική ομάς συνεχίζει με εννέα παίκτας, γιατί και ο Φυλακτός έχασε το φυλακτό του και ψάχνει να το βρή.

   Εις την ορμητική κάθοδο των Αιγυπτίων γίνονται ένα μάτσο κουρέλια και δεν μπορώ να διακρίνω που βρίσκεται η μπάλλα. Δημιουργείται φάουλ εις βάρος της Αιγυπτιακής ομάδος. Κτυπά ο Μουράτης με ηχηρό λάκτισμα στην κοιλιακή χώρα τον Φαρούκ, εξαγριώνονται οι παίκται, τον τραβάν όλοι μαζύ και επεμβαίνει ο Διαιτητής. Ο αγών ευρίσκεται εις το πλέον ευχάριστον σημείον.

   Ευρισκόμεθα εις το 30^ον λεπτόν του αγώνος και το σκορ είναι 0-0 υπέρ των Αιγυπτίων.

   Τον Πεντζαρόπουλον τον σγίγγουν απ’ όλες τις πάντες και αυτός πλονζάρει και πιάνει μία μαύρη γάτα που περνάει από τα γκολ-ποστ, γιά να τους εκδικηθή.

   Σουτάρει ο Αχμέτ εις την αριστεράν γωνίαν του ελληνικού τέρματος και η μπάλλα ευρίσκει τον Πεντζαρόπουλον στη μασέλα, πέφτουν τα δόντια του χάμω, δημιουργείται μελέ προ του ελληνικού τέρματος και ο αγών διακόπτεται διά να μετρήσουν τα δόντια που απόμειναν.  Μετράν τα δόντια, τα βρίσκουν επτά. Μετράν τις τρύπες, τις βρίσκουν εννέα. Ουρλιάζει ο Πεντζαρόπουλος. «Τί έγιναν τα δόντια μου;» Τον βγάζουν έξω και βάζουν στη θέση του τη φωτογραφία του, και ο αγών συνεχίζεται ακόμη πιο πολιτισμένος.

   Την στιγμή αυτή, που η ελληνική εστία διήρχετο κρισίμους στιγμάς, ο Αιγύπτιος τερματοφύλακας κάθεται σταυροπόδι και τρώει την τραγιάσκα του γιά να περάσει η ώρα.

   Στο σημείον αυτό γίνεται γενική συνέλευσις και αποφασίζουν ο αγών να συνεχισθή μ’ ένα ημιχρόνιον και ελλείψει τερματοφύλακος να χρίσουν το τέρμα με τσιμέντο. Μετά παρέλευσιν τριών ωρών και μετά διαρκείς διαπληκτισμούς, ο αρχηγός της Αιγυπτιακής ομάδος λέει «τσιμέντο να γίνη» και ο αγών συνεχίζεται ακόμη εντονότερος.

   Κάτοχος της μπάλλας είναι ο Οχράν. Προσπαθεί να του την αποσπάσει ο Μαρόπουλος. Ο Οχράν με ισχυρό λάκτισμα πετάει μαζύ με την μπάλλα εκτός του γηπέδου και τον Μαρόπουλο, ο οποίος μπαίνει στο τραμ των Αμπελοκήπων και πάει σπίτι του. Την μπάλλα παραλαμβάνουν τρεις στραγαλατζήδες και την πουλάνε στο δημοπρατήριο.

   Ο αγών συνεχίζεται κατ’ αρχήν άνευ μπάλλας, με κλωτσιές στο καλάμι. Το μέσα δεξιά των Αιγυπτίων Χάχα, έχει σπάσει στα γέλια.

   Στο σημείο αυτό βάζουν ρεφενέ και αγοράζουν νέα μπάλλα, την φουσκώνουν  με γκάζι και ο αγών συνεχίζεται με τα χέρια.

   Αφού παίζουν μία ώρα με τα χέρια… ένα αεροπλάνο Ντι-ντι-τι τους ρίχνει νέα μπάλλα, την παραλαμβάνει ο Βασιλείου και κατερχόμενος ταχύτατα του φεύγει το φανελλάκι. Συνεχίζει το δρόμο του, σκίζει τα δίχτυα του αντιπάλου τέρματος, σαλτάρει τη μάντρα, εισέρχεται εις παρακείμενον οικίσκον, πίνει μια γουλιά νερό και επιστρέφει με την ίδια ταχύτητα και με ισχυρόν τριφασικόν λάκτισμα γκρεμίζει τον τοίχον και βάζει ένα τέρμα, αλλά κατά λάθος βρίσκεται στην ελληνικήν εστίαν.

   Εν τω μεταξύ η ώρα είναι δύο μετά τα μεσάνυχτα. Οι θεαταί φέρουν τα ράντζα τους και κοιμούνται στις εξέδρες.

   Ο Διαιτητής τους παρακολουθεί με ποδήλατον λόγω κοπώσεως και του υπερβολικού καύσωνος. Οι παίκται εξανλημένοι και τρικλίζοντες  βαράνε κουτουλιές μεταξύ τους και η μπάλλα επαναπαύεται στα ιδιαίτερα διαμερίσματά της.

   Εις το ενδιαφέρον  αυτό σημείον  επεμβαίνει η Ηλεκτρική Εταιρεία, διακόπτει το ρεύμα και ο αγών συνεχίζεται με κλεφτοφάναρα και σπίρτα.

   Η αστυνομία όμως εφαρμόζουσα διάταξιν  περί συσκοτίσεως, διακόπτει τον αγώνα. Καταπλέει μαούνα, φορτώνουν τους παίκτας και τους στέλνουν στην Αίγυπτο, ως δείγματα άνευ αξίας.

   Ο ευχάριστος αυτός αγών λήγει 0 - 0 υπέρ των Αιγυπτίων.

   Σας είχαμε συνδέσει με το γήπεδον του Παναθηναϊκού, όπου εδόθη ο αγών μεταξύ της μικτής ποδοσφαιρικής ομάδος Αθηνών και της Αιγυπτιακής ομάδος Καΐρου υπό την διαιτησίαν του Ιταλού Διαιτητού Φασφαρίνι». 

   Με κάτι τέτοια εψυχαγωγείτο ο κόσμος το 1951, από το ραδιόφωνο. Φτώχεια και των γονέων, όμως και αγάπη, ησυχία, ασφάλεια, ταβερνάκι και... καλή καρδιά! Αλλά, προ πάντων, ευπρέπεια, αξιοπρέπεια και αλληλοσεβασμός. Και πολύ δουλειά, ρε παιδάκι μου!