Η μοιραία πτήση MH 370.

 Σκέψεις μετά την τραγωδία.

Το σημείο συντριβής

   Οι άνω των 4000 χιλιάδων ωρών, περίπου, πτήσης γιά πάνω από 30 χρόνια, ως επιβάτης υπερπόντιων ταξιδιών, η συχνή επίσκεψη στο θάλαμο διακυβέρνησης ενός αεροσκάφους, αλλά και οι πολύωρες συζητήσεις με κυβερνήτες και πληρώματα, με οδηγούν σε σκέψεις και απαντήσεις στα βασικά και αγωνιώδη ερωτήματα της πτώσεως και τα πιθανά αίτια αυτής. Εννοείται πως απηχούν εντελώς υποκειμενική θεώρηση του γεγονότος.

   Χαρακτηριστικά θυμάμαι πως όλοι οι πιλότοι γνωρίζουν και υποστηρίζουν ότι γιά να πέσει ένα αεροσκάφος χρειάζεται να συντρέξουν αρκετοί λόγοι και σφάλματα, ταυτόχρονα. Ένα ανθρώπινο λάθος δεν αρκεί! Επίσης, η παντελής απουσία σήματος από τον κυβερνήτη, κάτι που απαιτεί ελάχιστο χρόνο γιά να δοθεί, αποδεικνύει πως το συμβάν επήλθε αιφνίδια και ακαριαία. Αυτό επιβεβαιώνει την άποψη πως στο αεροπλάνο έγινε έκρηξη. Ζητούμενο το πώς, το γιατί και από ποιόν.

   Η ταραγμένη εποχή και οι εντάσεις στη Βορειοδυτική Κίνα, (Ουιγούροι), καθώς το αεροσκάφος ξεκίνησε από μουσουλμανική χώρα και μετέβαινε στο Πεκίνο, δίνουν -ίσως- πιθανή ταυτότητα στο «χρώμα» και τα αίτια του «ατυχήματος». Γιατί προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται περί τρομοκρατικής ενέργειας που αθέλητα εξελίχτηκε σε ατύχημα! Δεν θεωρώ πως στόχος ήταν η συντριβή, αφού στα θύματα συμπεριλαμβάνονται και οι… θύτες, αλλά επρόκειτο γιά απόπειρα αεροπειρατείας με σχετική υποβολή αιτημάτων, κατά την συνήθη πρακτική! Κάτι που, όμως, δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί από κάποιο τυχαίο και άγνωστο γεγονός. (Αντίδραση πιλότων, επέμβαση προσωπικού ασφαλείας πτήσεως, πληρώματος ή επιβατών, πάλη και τυχαία έκρηξη χειροβομβίδας, κ.λπ.).

   Η ύπαρξη διπλής πλαστοπροσωπίας στην πτήση, με επιβάτες κατόχους κλεμμένων διαβατηρίων, ούτε τυχαία είναι, ούτε αμέτοχη της συντριβής. Το ότι τα διαβατήρια ήσαν ευρωπαϊκά, (ιταλικό και αυστριακό), σημαίνει πως αυτοί που τα χρησιμοποίησαν θα είχαν ανάλογα ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά, οπότε η περίπτωση μάλλον περιορίζει την αυτοχειρία φανατικών, χωρίς βεβαίως να την μηδενίζει. Ακόμη πιστεύω πως στο «κόλπο» θα πρέπει να συμμετείχαν αρκετά περισσότεροι των δύο δραστών και πως η υπόθεση ήταν καλά οργανωμένη. Απλά, όπως πάμπολλες φορές συμβαίνει στη ζωή, μιά μικρολεπτομέρεια αλλάζει ξαφνικά κάθε προγραμματισμό και σε παιχνίδια με τη φωτιά, όπως αυτό εδώ, το αποτέλεσμα το… τρώει η θάλασσα. Και το μόνο που παραμένει είναι το μυστήριο του γεγονότος.

   Η θεωρία περί εκρήξεως στον αέρα θα επιβεβαιωθεί από την διασπορά των συντριμμιών. Όσο μεγαλύτερη, τόσο μεγαλύτερο και το ύψος της έκρηξης. Συντρίμμια θα βρεθούν οπωσδήποτε, θέμα χρόνου λόγω απόστασης από τις ακτές, καθ’ όσον πλείστα αντικείμενα καμπίνας κι επιβατών, ή εξαρτήματα του σκάφους είναι αβύθιστα και επιπλέουν. Ερώτημα το πότε και πού θα βρεθούν.

   Κανονικά, αν σκοπούμενο ήταν το γεγονός όπως ακριβώς συνέβη, δηλαδή περίπτωση σύγχρονων… «Σαμψών», θα πρέπει, σύντομα, να υπάρξει ανακοίνωση με ανάληψη ευθύνης από την οργάνωση που το προκάλεσε. Με διευκρινήσεις λόγων και αιτίων. Αλλιώς οι εντυπώσεις θα χαθούν, χαμένες στην εκδοχή του ατυχήματος, και εξουδετερώνεται η απήχηση της ενέργειας. Μόνο αν πρόκειται περί τρομοκρατικής γκάφας ή αστοχίας θα ακολουθήσει αποσιώπηση.

   Αν θεωρήσουμε ως αποκλειόμενη την εκδοχή τρομοκρατικής ενέργειας, θα πρέπει στο μοιραίο σκάφος να συνέτρεξε πλήθος από διαβολικές συμπτώσεις ώστε να καταρριφθεί σε χρόνο μηδέν και χωρίς ειδοποίηση! Και κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται εκ πρώτης. Καινούργιο αεροσκάφος, αξιόπιστη εταιρεία, έμπειρος και ικανός κυβερνήτης, ιδανικές καιρικές συνθήκες. Οπότε…. 

   Το μόνο βέβαιο, από όλη αυτή την ιστορία, είναι πως ακόμη 239 άνθρωποι έχασαν άδικα και πρόωρα τη ζωή τους. Κρίμα...