Η κενή φλυαρολογία και η σημειολογία του ονόματος.

Φαυλότητα. Η μεγαλύτερη πολιτική αρετή!

"Μαύρο χάλι. Αντίσταση και πάλι"!  (δις)

   Χθες βράδυ, κουρασμένος από την άσκηση του βασικού συζυγικού μου καθήκοντος,  το οποίον, (βάσει ηλικίας), είναι πλέον το… κούρεμα του γκαζόν,  είπα να παρακολουθήσω κάτι στο γυαλί. Έτσι γιά λίγη χαλάρωση. Και είχα την ατυχία να πέσω σε πολιτική συζήτηση  με καλεσμένη στο πάνελ την αγέλαστη απόγονο του Βιρακότσα των Τιαχουανάκο της Βολιβίας.

   Με την κόπωση να έχει αμβλύνει τις ψυχικές μου αντιστάσεις….«κατάφερα» να υποστώ τους μεγάλους μονολόγους της και την περιπλάνηση στους δαιδαλώδεις διαδρόμους μιάς διαταραγμένης ψυχοσύνθεσης. (Όλο και κάποιος λόγος θα υπάρχει γι’ αυτό. Οι έμπειροι φυσιογνωμιστές, ειδικοί επιστήμονες, μπορούν να τον μαντέψουν εύκολα).

    Έτσι είχα την ευκαιρία να καταλάβω, γιά ακόμη μία φορά, την μεγάλη πολιτική αξία της φλυαρίας στην πολιτική αναρρίχηση και επιβεβαίωσα πως αποτελεί την σημαντικότερη παράμετρο της φαυλότητος. Της υπ’ αριθμ. 1 πολιτικής αρετής! Διαπίστωσα επίσης πως είναι, γιά έναν ταλαντούχο φαύλο πολιτικό, ευχερέστατο το να αραδιάζει  2000 λέξεις,  χωρίς στην ουσία να λέει τίποτα. Και μάλιστα, όταν  απαντά σε ερώτημα που απαιτεί ένα ναι, ή ένα όχι!

"Λευτεριά γιά λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί".... και φέρε κάμποσα πιτόγυρα με απ' όλα!

   Επίσης, από ανάγνωση αυτή τη φορά και όχι προσωπική εμπειρία, πληροφορήθηκα πώς άλλη μία συριζάρια κυρία βουλευτίνα, (όχι «βουλευτής», καθ’ όσον πρόκειται περί αριστερής και… ποιήτριας), στις θερινές της διακοπές, που έκανε σε ειδυλλιακή κρητική παραλία, αντί να κολυμπάει και να χαίρεται ήλιο και θάλασσα, απολάμβανε….. επί ώρες, (κατά δική της δήλωση), το έξοχο πρόγραμμα της…. ελεύθερης και δημοκρατικής ΕΡΤ του… βουνού, το οποίον εξέπεμπαν οι…. ελεύθεροι πολιορκημένοι  της Αγ. Παρασκευής, ταμπουρωμένοι στο παρανόμως καταληφθέν κτίριο των κρατικών ραδιοθαλάμων. Κάτι ανάλογο με αυτή τη γελοιότητα που μεταφέρουν τώρα στον…. μπερντέ, τον οποίον  έστησαν στο δρόμο, ζηλώνοντας  τη  δόξα του καραγκιοζοπαίχτη Μανωλόπουλου στο Μεταξουργείο, στα πρώτα μετακατοχικά χρόνια.

   Αντί άλλου σχολιασμού, σημειώνω μιά γαλλική φράση «vole au vent», που γιά όσους δεν έχουν πρόχειρα τα γαλλικά τους σημαίνει, σε ελεύθερη μετάφραση, «φτερό στον άνεμο»! 
   Είναι γνωστή η καταγωγή των ονομάτων από επαγγέλματα, π.χ. κ. Παπουτσής, κ. Μαραγκός, ή έντονα χαρακτηριστικά, π.χ.  κ. Καμπούρης, κ. Κοντός, ή πνευματικές ισορροπίες π.χ. κ. Ελαφρός, κ. Βαλαβάνης, κ.λπ.

   Σαν τελική διαπίστωση, μετά από ενδελεχή ανάλυση της εν γένει φυσιογνωμίας και συμπεριφοράς του σημερινού «πολιτικού προσωπικού», (sic), το συμπέρασμα είναι άκρως απογοητευτικό. Ένα φαύλο, ιδιοτελές και άκρως μπαγαπόντικο εκλογικό σύστημα, βαφτισμένο… δημοκρατικό, έφερε με μιά χούφτα ψήφων στη Βουλή και στην πλάτη μας, ό,τι πολιτικό «κατακάθι» κυκλοφορούσε στην πολιτική πιάτσα. Ψώνια, νούμερα, αμόρφωτοι, ασόβαροι, εμπαθείς, αφιονισμένοι, παλαβοί, ψυχοπαθείς και πάσης φύσεως γραφικοί τύποι, φιγουράρουν και μοστράρονται ως… ταγοί του Έθνους, ρυθμίζοντας τις ζωές και τις τύχες μας κατά το ψυχοπαθολογικό τους απωθημένο. Η χειρότερη, ποιοτικά, κοινοβουλευτική σύνθεση απ’ όσες πρόλαβα να γνωρίσω. Και γνώρισα πολλές. Προϊόν της γενικής αναστάτωσης και αλαφιάσματος που επικρατούν στη χώρα.

   Και όμως! Σε όλους τους χώρους, (με την φυσιολογική, υγιή και επιβεβλημένη ιδεολογική πολυποικιλότητα που πρέπει να διακρίνει μιά χώρα), υπάρχουν σοβαροί, ικανοί και, κυρίως, έντιμοι άνθρωποι. Στις επόμενες εκλογές, που κατ’ εμέ έρχονται σύντομα, αναζητήστε τους και ψηφίστε τους. Μέσα στον πολιτικό χώρο και την ιδεολογία που πιστεύει έκαστος. Απαλλαγείτε από τα λαμόγια και τους επιτήδειους. Μην αφήσετε πάλι τους φελλούς να… επιπλεύσουν. Μην μπερδέψετε πάλι το «αναγνωρισμένο» με το «αναγνωρίσιμο».

   Κάτι άσχετοι Πάντζηδες και  Χαϊκάληδες δεν έχουν θέση στη Βουλή, να πάνε στο σανίδι της σκηνής και στα πλατό. 
   Κάτι μολυσματικοί Βουλγαράκηδες και κάτι παλαιοκομματικοί «μπαρμπαγιώργηδες» της παλαιοδεξιάς, που μπερδεύουν το «ηθικό» με το «νόμιμο» και στοχεύουν την «καρέκλα», τα οφίτσια και την «κονόμα», να κάτσουν σπίτι τους και να μετράν τα λεφτά τους, αφού λογοδοτήσουν γιά την απόκτησή τους, όπως π.χ. ο αρχηγός των Ανεξέλεγκτων και Ανεύθυνων. 
   Κάτι κατσαπλιάδες της αριστεράς και της ακροδεξιάς, που, κόντρα στη λογική και το παγκόσμιο γίγνεσθαι, οραματίζονται παλαιολιθικές καταστάσεις βίας και απόλυτου κρατισμού, (τις οποίες  οι λαοί που τις είχαν υποστεί τις απέβαλαν μετά βδελυγμίας), εν ονόματι της…. προόδου, θα πρέπει να πέσουν στη χλεύη του λαού, να απομονωθούν και να πατώσουν.  
    Και κάτι «Ήρωες του Πολυτεχνείου» και της πλάκας, που εξαργύρωσαν πανάκριβα και με άφθονη κουτοπονηριά, (Δαμανάκη, Ανδρουλάκης, η σουπιά ο Λαλιώτης και μπόλικοι τέτοιοι «αντιστασιακοί του κ…»),  ό,τι χιλιάδες ανώνυμοι και αξιοπρεπείς νέοι προσέφεραν ανιδιοτελώς και με την ψυχή τους, να αποστρατευτούν ατιμωτικά διά του απόλυτου εκλογικού «μαυρίσματος» και να κλειδωθούν στα υπόγεια της Ιστορίας.

   Η σοβαρή συναίσθηση της ατομικής ευθύνης και συμμετοχής στα κοινά του κάθε συνετού πολίτη, πιστεύω πως περνά μέσα από τέτοιες λογικές και συμπεριφορές. Όχι από σαχλαμαρίστικους μιμιτισμούς ξενόφερτων κινημάτων, τύπου «αγανακτισμένων» ή κουτοπόνηρων «δεν πληρώνω». Χωρίς άσκοπες κινητοποιήσεις του χαβαλέ, που υποσκάπτουν την αναιμική μας οικονομία και χωρίς ατελέσφορες απεργίες που, με την απώλεια χιλιάδων εργατοωρών, κάνουν τη θέση μας χειρότερη. (36 γενικές απεργίες από εισόδου μας στο μνημόνιο, τί πέτυχαν;).

   Ζητείται κοινός νους. Αν τον «βρούμε», κάτι μπορεί να γίνει. Αλλιώς …. Τσίπρας και ό,τι ήθελε προκύψει!