Τί Λωζάνη, τί Κοζάνη!

Δυό δρόμους έχει η ζωή...! Δρόμοι παράλληλοι 

   Ο άνωθεν εικονιζόμενος δρόμος είναι ένα μικρό, ήσυχο δρομάκι στο 14ο Διαμέρισμα των Παρισίων. Η ονομασία του αποτελεί έμπνευση του «νονού» του από το μικρό πλάτος που έχει, το οποίον θυμίζει, λέει, το στενό των Θερμοπυλών, όπου έγινε η γνωστή ιστορική μάχη κατά το 480 π. Χ. Σήμερα είναι ένας λιθόστρωτος, γραφικός και ολάνθιστος δρομίσκος που  κατοικείται, ως επί το πλείστον, από καλλιτέχνες και πάσης φύσεως διανοούμενους και κουλτουριαρέους, (προς Θεού, με την καλή και σωστή έννοια του όρου!), οι οποίοι, εκτός από το άφθονο πράσινο με το οποίο στολίζουν τα σπίτια και τον δρομάκο τους, συνηθίζουν να αφήνουν στις αυλές και τις εξώπορτες παλιά βιβλία και διάφορα αντικείμενα που δεν χρειάζονται πλέον, από τα οποία ο κάθε περαστικός μπορεί να διαλέξει και να πάρει ό,τι του αρέσει και ό,τι του κάνει!

   - Πάρε κόσμε! Τ' αφεντικό τρελάθηκε και τα μοιράζει τζάμπα!

Rue des Thermopyles, de Paris

   Πολλοί τοίχοι του δρόμου είναι καλυμμένοι με καλαίσθητα γκράφιτις από γνωστούς καλλιτέχνες και ιδίως την διάσημη Γαλλίδα αρτίστα του δρόμου, την  Μις Tic. Eπιπλέον, μικρά μπιστρό και γραφικά εστιατόρια συμπληρώνουν το σκηνικό, ενώ οι υπάρχουσες εκεί  γκαλερί Τέχνης και τα κουκλίστικα καφέ «πλημμυρίζουν» καθημερινά από Παρισιάνους και ξένους, που θέλουν να ξεφύγουν από την πολύβουη πόλη και να βρεθούν γιά λίγο σε μιά άλλη εποχή!

Rue des Thermopyles, d' Athenes

   Σε πείσμα των Κουτόφραγκων δανειστών μας, που... «όταν αυτοί ζούσαν σε σπηλιές, εμείς .... χτίζαμε Παρθενώνες», η στήλη θυμήθηκε τον ομώνυμο δρόμο του Μεταξουργείου, πεδίον των πρώτων παιχνιδιών και των πρώτων ερώτων της, και τον παρουσιάζει υπερηφάνως. Και μάλιστα στην παλιά, αυθεντική του μορφή! Όχι «τίποτες» άλλο, αλλά γιά να μην νομίζουνε οι ξιπασμένοι ότι κάτι είναι! Όταν εκείνοι έτρωγαν βελανίδια, εμείς μαζεύαμε... καβαλίνες γιά να έχουμε να τρώμε τις δύσκολες ημέρες..... Σήμερα, καλή ώρα!