«Λεφτά υπάρχουν»! Η πραγματική ιστορία.

Υπενθύμιση γιά όσους  λησμονούν και όσους δεν θέλουν να θυμούνται.

Νάτος, νάτος, ο.... πρωθυπουργός!

  

    Απαντώντας σε σχολιασμούς  και απορίες φίλων, διατυπωμένες στο email μου, θεωρώ υποχρέωση να διευκρινίσω δημόσια, με την γενική παρατήρηση ότι, δυστυχώς και παρά τα θρυλούμενα, η μνήμη του λαού μας είναι αρκετά κοντή.

    1.- Η αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στο περίφημο «λεφτά υπάρχουν» έχει ως εξής.

    2.- Όλα άρχισαν με τα άτολμα ψελλίσματα του Κώστα Καραμανλή στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 2009. Εκεί πρωτοχτύπησε τα καμπανάκια της επερχόμενης λαίλαπας και, δειλά-δειλά, ανεφέρθη στη αναγκαιότητα λήψης δραστικών  μέτρων, όπως π.χ. το πάγωμα μισθών και παροχών, καθ’ όσον, όπως ομολόγησε, η ελληνική οικονομία, εκτροχιασμένη, βάδιζε ολοταχώς γιά τα βράχια.

    3.- Όλοι εμείς, οι οποίοι αρμενίζαμε, αμέριμνοι και μακάριοι, αιφνιδιαστήκαμε πέφτοντας από τα σύννεφα, ο δε «δημοκρατικός» και «προοδευτικός» τύπος, σύσσωμος, έπεσε να τον φάει! Προφανώς διαφωνώντας ως αδαής ή, απλά, αντιπολιτευόμενος.

  4.- Ο Γιωργάκης, μονίμως ξερογλειφόμενος γιά πρωθυπουργία, πήρε την «ασσίστ» της μοναδικής ευκαιρίας και υπερακοντίζοντας διέψευσε  τον.... «Καραμαλή», (πάντα έτρωγε το ν του Καραμανλή ο Γιωργάκης!), διαλαλώντας πως: «Λεφτά υπάρχουν»! Χωρίς κανένα αν και εφ’ όσον, χωρίς αστερίσκους και χωρίς προϋποθέσεις. Κατηγορηματικά, ξεκάθαρα και απόλυτα! Και προφανώς ψευδόμενος.  Οπότε ας λείπουν τώρα οι βλακώδεις δικαιολογήσεις, τα αφελή ψεύδη και τα σαχλά φληναφήματα.

   5.- Το «Μπαρμπαγιωργάκης» το χρησιμοποίησα με αναγωγή του κουτοπόνηρου πρωταγωνιστή του Θεάτρου Σκιών στο προσήκον μέτρο, ως προς τον αντίστοιχο σημερινό Μαυρογιαλούρο.

   Αυτά γιά την ψυχρή αλήθεια και την απεικόνιση της πραγματικότητας, η οποία είναι αμείλικτη και τιμωρεί!