Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Όταν η υποκρισία συναντάται με την ιδιοτέλεια.



Τότε το ατομικό βόλεμα θυμάται το… γενικό συμφέρον!
Όλοι μας στους δρόμους γιά... το καλό σας!
  
    Σαν… παλιός φούρναρης της ζωής, όπως με χαρακτηρίζει καλός φίλος, έζησα και, ευτυχώς, θυμάμαι πολλές συντεχνιακές κινητοποιήσεις, σε μεγάλο βάθος χρόνου. Όλες, μα όλες ανεξαιρέτως, είχαν στη βάση τους κλαδικού συμφέροντος κίνητρα. Με πανόμοια τακτική, προέβαλαν όλοι ένα κατεβατό θεσμικών… αιτημάτων, που αποκλειστικά.... απέβλεπε στην εξυπηρέτηση του γενικού καλού και του συμφέροντος της… κοινωνίας! Θυμάμαι πεντακάθαρα μακρότατους καταλόγους με θεσπέσια, ιδανικά, ρομαντικά και αιθεροβάμονα αιτήματα που, ικανοποιούμενα, θα μετέτρεπαν την ελληνική κοινωνία, στο επίμαχο θέμα, σε αγγελική κοινωνία. Όλα τα αιτήματα υπέροχα και δίκαια. Μόνο που κάπου στο τέλος, με πολύ ψιλά γράμματα, υπήρχαν και κάνα-δυό αιτηματάκια οικονομικής φύσεως υπέρ της…. μαχόμενης, γιά το δημόσιο συμφέρον, τάξεως. Αποτέλεσμα, όταν μετά από όλες τις θορυβώδεις διαδηλώσεις, απεργίες, πορείες και τα… συναφή τζέρτζελα, η εκάστοτε κυβέρνηση ικανοποιούσε, εντελώς συμπτωματικά, τα…. ψιλά γράμματα, δηλαδή την «κονομησιά», όλα τα υπόλοιπα, (τα μεγάλα, τα σπουδαία, τα υψηλόφρονα), μαζί με τα αγωνιστικά πανό, τα σύμβολα και τις σημαίες, έμπαιναν στο ντουλάπι περιμένοντας τον επόμενο  γύρο…  θεσμικών διεκδικήσεων και οι κινητοποιήσεις κόβονταν μαχαίρι!

   Ήδη από καιρό προετοιμάζεται μία ακόμη «μπαχαλοποίηση» της δύσμοιρης εκπαίδευσης, (η λέξη «παιδεία» καλόν είναι να διαγραφεί αφού αυτή διακονείται από τους γνωστούς τύπους με κοτσιδάκια, μούσια, γένια και τατουάζ που οριοθετούνται ιδεολογικά μεταξύ Ρεπούση, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιπών…. δημοκρατικών δυνάμεων). Ακούγοντας τους ξιφουλκούντες…. υπέρ της μόρφωσης του λαού, δεν εκπλήσσομαι καθόλου με όσους και όσα βλέπω και ακούω στο… γυαλί!

   
    Κατανοώ και αναγνωρίζω το δικαίωμα κάθε τάξεως να διεκδικεί με κάθε νόμιμο και θεμιτό τρόπο τα συμφέροντά της, αλλά όχι και να πολιτικολογεί απροκάλυπτα, δέσμια θορυβωδών μειοψηφιών, όπως αυτές θεωρούν και πιστεύουν. Επίσης, είναι εντελώς ανέντιμο, κουτοπόνηρο  και ανήθικο το να προσπαθεί να μας πείσει πως το κάνουν γιά το…. καλό όλων μας! Και ακόμη πιό  φαύλο και θρασύ είναι να ζητείται η συμπαράσταση και αλληλεγγύη των θυμάτων της δικής της κινητοποίησης. (π.χ. φορτηγατζήδες να ζητούν συμπαράσταση από αγρότες, των οποίων τα προϊόντα σαπίζουν λόγω της απεργίας τους). Στην προκείμενη περίπτωση ζητείται η συγκατάνευση των γονιών στην αμάθεια των παιδιών τους και στην άσκοπη περιπλάνησή τους, ανά τις οδούς και τις ρούγες, αντί να μαθαίνουν γράμματα στα σχολειά τους!!
    
   Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως οι «λειτουργοί» της παιδείας μας, του ακρογωνιαίου  θεμέλιου επιβίωσης των επόμενων γενεών, αμόρφωτοι ή ημιαγράμματοι οι θορυβούντες εξ αυτών, δεκάρα δεν δίνουν γιά την ζημιά που προκαλούν στους νεαρούς βλαστούς του έθνους, αλλά κηδόμενοι γιά την βολή τους και τυρβάζοντας γιά το μισθουλάκο τους και τις πολιτικές τους επιδιώξεις, αρνούνται κάθε αξιολόγηση, (που θα αποκαλύψει μετριότητες και μηδαμινότητες), και κάθε μετακίνηση στα πλαίσια κρίσεως, ορθολογικότερης αξιοποίησης του διδακτικού προσωπικού και περιορισμού της αλόγιστης σπατάλης του παρελθόντος, με αναγκαστική προσαρμογή στα στενότερα δεδομένα της σημερινής δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας.

    
   Και, κερασάκι στην τούρτα, τσουπ! να οι ηγέτες της… «πανεπιστημιακής  κοινότητος» κηρύσσουν… αναστολή λειτουργίας των ιδρυμάτων τους, μπας και θιγεί το μακροχρόνιο καθεστώς της ανεξέλεγκτης οικογενειοκρατίας και της ασύδοτης διαπλοκής, που στα μουγκά και μουλωχτά έχουν εγκαταστήσει και σφραγίσει, στεγανά, στα αχούρια-πανεπιστήμιά τους, με, τάχα, δημοκρατικό δικαίωμα!

   Όλοι, μα όλοι, κόπτονται γιά.... το καλό μας! Ανιδιοτελώς, με αυτοθυσία και αυταπάρνηση. Απορώ πώς δεν το βλέπουμε! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου