Ο Γολγοθάς βρίσκεται παντού... (ΙΙΙ)

              

Μιά σύγχρονη πασχαλινή ιστορία

(συνέχεια από το προηγούμενο)

                 

   Καθισμένος σε μονό κάθισμα του βαγονιού, ο Θωμάς ξανάπιασε την άκρη του νήματος. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει, αφού κι αν το άφηνε αυτός δεν τον άφηνε εκείνο. Πού και πού, τη συνέχεια της σκέψης την διέκοπτε η φιγούρα του ξένου. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα φίλαθλος, τον εντυπωσίαζε η φυσιογνωμία του Γιώργου Σαμαρά, του ποδοσφαιριστή, του παίκτη της Εθνικής και της σκωτσέζικης Σέλτικ, που τώρα τελευταία τον βλέπει και σε μιά σαχλή διαφήμιση στην τηλεόραση, να …λούζεται με κάποιο σαμπουάν. Έ, λοιπόν, ο ξένος ήταν φτυστός ο… Σαμαράς! Αν το είχε συνειδητοποιήσει νωρίτερα, θα του το έλεγε. Έτσι γιά πλάκα, από τη σύμπτωση!

   Καθώς το τραίνο ταρακουνιόταν στις ράγες του, ταρακουνιόταν και το μυαλό του και πεταγόταν μιά στη Νανά και μιά στον Ιάσονα, τα παιδιά του.

   Η μικρή τελευταία περνούσε κι αυτή ένα πολύ σοβαρό λούκι και μαζί της όλη η οικογένεια. Μιά ξαφνική κι επίμονη αιμορραγία…. «κάτω» και οι προτροπές των δασκάλων στη σχολή, την έστειλαν γιά προληπτικές εξετάσεις κι αναλύσεις στη «Βιοερευνητική», ένα πολύ καλής φήμης ιδιωτικό ιατρικό κέντρο. Τα αποτελέσματα υπήρξαν εξόχως ανησυχητικά και οι ψίθυροι και τα μισόλογα των γιατρών μιλούσαν γιά πολύ σοβαρή περίπτωση με πιθανότητες καλπάζοντα καρκίνου της μήτρας, όπως φάνηκε στις εξετάσεις του αίματος, με ανάγκη άμεσης χειρουργικής επέμβασης υστερεκτομής και… εν συνεχεία αυστηρή και συστηματική παρακολούθηση γιά το ενδεχόμενο μετάστασης. Δηλαδή ψάξιμο, άγνωστη συνέχεια και … τρέχα γύρευε!

   Η ιστορία μπήκε κι αυτή στην αναστολή λόγω των ημερών, καθώς…. όλα τα κακά μετά το Πάσχα! Όμως χωρίς περιστροφές κι αισιοδοξίες και με λίγα αμάσητα λόγια, μιά ζωή πριονισμένη και μισερή, απ’ τα 22 της χρόνια, περίμενε και τη Νανά. Με άκρως καλύτερη πιθανότητα τη στέρηση της χαράς της μητρότητας και ό,τι άλλο μπορεί να συνεπάγεται γιά την ομαλή σεξουαλική ζωή ενός φρέσκου, ζωντανού και πανέμορφου κοριτσιού, όπως ήταν η Νανά . Όσο γιά το χειρότερο, ας μην γίνεται λόγος, καλύτερα. Ένα μπουμπούκι που καλείται να μαραθεί, πριν καν ανθίσει. Αυτή ήταν πλέον η Νανά. Η Νανά του.

   Και σαν να μην έφταναν όλα, χθες Μεγαλοπαρασκευιάτικα, μιά ακόμη κεραμίδα έπεσε πάνω στο ετοιμόρροπο σπιτικό του Θωμά. Ίσως γιά να το αποτελειώσει. Ένα αιφνίδιο τηλεφώνημα και μιά σκληρή, αυστηρή φωνή τον πληροφορούσε πως ο γιός του συνελήφθη, ως ύποπτος τρομοκρατίας, και βρίσκεται κρατούμενος στη ΓΑΔΑ!

   Ξενύχτισαν στην Αλεξάνδρας κι οι τρεις τους, προσπαθώντας να τον δουν αλλά και να μάθουν τί ακριβώς συμβαίνει. Ο Ιάσονας, παιδί του σχολείου και του γυμναστηρίου, δεν έδωσε ποτέ αφορμή, ούτε καν υποψία ανάμειξης σε τρομοκρατική οργάνωση και τέτοια αναρχικά σχήματα. Άλλωστε και από τις συζητήσεις του προέκυπτε πάντα λάβρος αντίπαλος τέτοιων ιδεών κι απόψεων.
   Ο Θωμάς, πάντα ρεαλιστής και σώφρων, προσπαθούσε όλη τη νύχτα, ξεσκονίζοντας κάθε λέξη και κάθε κίνηση του νεαρού, να «τσιμπήσει» κάτι ύποπτο που να οδηγούσε στην επαλήθευση της κατηγορίας. Πονούσε σαν πατέρας, αλλά κι από την άλλη, δεν μπορούσε ν’ αγνοήσει τέτοια βαριά κατηγορία, αφού αυτές δεν εκτοξεύονται εύκολα και γιά ψύλλου πήδημα. Λες να ήταν τόσο «σουπιά» ο Ιάσονας που να ξεγελούσε ακόμη μιά ολόκληρη οικογένεια με τόσο μεγάλο δέσιμο και σύμπνοια;   
  
    - Πατέρα, σου δίνω το λόγο της τιμής μου πως είμαι αθώος. Δεν έχω ιδέα γιατί με κατηγορούν και πως με μπλέξανε έτσι. Ατό θέλω να κρατήσεις μόνο. Δεν είναι δυνατόν, δεν γίνεται. Να δεις που στο τέλος θα λάμψει η αλήθεια και θα μ’ αφήσουν. Ο καθαρός ουρανός δεν φοβάται τις αστραπές. Θα το δεις!

   
   Στον λίγο χρόνο που μπόρεσαν να δουν το παιδί τους, αυτά τα λόγια συγκράτησε ο τραγικός πατέρας, όμως αυτά του ήταν αρκετά γιά να κατασταλάξει στην κρίση του. Ο Ιάσονας δεν θα έδινε ποτέ ψεύτικο λόγο τιμής σ’ εκείνον! Ο κόσμος να χάλαγε. Ο Ιάσονας, από πεποίθηση ήταν υποστηρικτής του νόμου σε βαθμό υπερβολής. Ακόμη και με το μηχανάκι του, ενώ μπορούσε να κάνει «ταρζανιές», αυτός ακολουθούσε, κατά γράμμα, τον ΚΟΚ. Από τη φορά, ιδίως, που τον έπιασε η Τροχαία να οδηγεί χωρίς δίπλωμα, γεγονός που οφειλόταν σε κακή πληροφόρηση αυτού που του το πούλησε:
  
    - Μέχρι 50 κυβικά εκατοστά, δεν απαιτείται άδεια, τον διαβεβαίωσε κακώς. Και ο Ιάσονας οδηγούσε, άνετος, ωραίος και αφελής, ώσπου συνελήφθη ένα Σάββατο έξω από… την Τροχαία, σε έλεγχο ρουτίνας, κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα ν’ αποφύγει, αν ήταν φάλτσος. Η διανυκτέρευση στα κρατητήρια, μαζί με διαφόρων λογιών κουμάσια, όπως κι η διαδικασία της Σήμανσης, με το ξύλινο περιστρεφόμενο κάθισμα που στριφογύριζε με ανατριχιαστικό θόρυβο του μεταλλικού γραναζιού, γιά τη φωτογράφηση σε διάφορες πόζες, καθώς κι η διαδικασία λήψης των δακτυλικών του αποτυπωμάτων, υπήρξε μιά πολύ μεγάλη τραυματική εμπειρία, όπως ο ίδιος τους διηγιόταν μετά, που με τίποτα δεν θα ήθελα να ξαναζήσει. Εννοείται, πως μέχρι να γίνει η δίκη του, είχε βγάλει το δίπλωμα και η αθώωσή ήταν θέμα τυπικής διαδικασίας. Η περιπέτεια, όμως, εκείνη έριξε οριστικά τον Ιάσονα προς την πλευρά του νόμου και όλα αυτά τα περί τρομοκρατίας, έμοιαζαν εξωπραγματικά γιά όποιον γνώριζε τον χαρακτήρα του γιού του.

   Ο Θωμάς κάθισε μέχρι αργά στους διαδρόμους, νιώθοντας κι ο ίδιος  το μαρτύριο της Σταύρωσης, στην δική του ψυχή και έφυγε χαράματα με την επίσης ταλαιπωρημένη Νανά, γιά μιά σταλιά ξεκούρασης, αφού και τους δυό τους περίμενε νέος Γολγοθάς την επομένη. Αυτός στο ραντεβού με τον δικηγόρο γιά το κρίσιμο θέμα του πλειστηριασμού του σπιτιού κι εκείνη γιά τα ιατρικά της μπλεξίματα. Η Νιόβη, αιώνια μάνα, σαν άλλη τραγική Εκάβη, κάθισε μέχρι να ολοκληρωθεί η προανάκριση του παιδιού της. Άυπνη, νηστική, ξεθεωμένη. Όμως θέλησε,  πεισματικά, να πιεί κι αυτό το πικρό ποτήρι μέχρι τον πάτο του!

*

                                           (συνεχίζεται)