ΑΕΚ. «Αι ιδέαι ουδέποτε αποθνήσκουν»!

«Ή στραβός είν’ ο γιαλός, ή στραβά αρμενίζουμε». 

(Βουρ!, γιά… κάθαρση!) 

                                                     

    Η σοφή ρήση του τίτλου, αποδιδόμενη στον μεγάλο στρατηγό Αρχίδαμο τον Αθηναίο, έρχεται, μετά μανίας, τελευταία στο μυαλό μου. Αιτία η… ΑΕΚ!

   Η ένδοξη…. ΑΕΚούλα, η  πολυπροδομένη και χιλιοαδικημένη από λάθη και ανομήματα, πληρώνει τώρα γι’ αυτά και μαζί γιά τις μπαγαμποντιές και βλακείες των ανίκανων διοικήσεών της και την καφρίλα και ανεγκεφαλιά κάποιων … φανατικών οπαδών της, (σαν έχεις τέτοιους φίλους, δεν χρειάζεσαι εχθρούς). Όλοι μαζί τώρα, αφού σκότωσαν τους γονείς τους, εκλιπαρούν γιά επιείκεια και συγχώρεση, ως …. ορφανά! Και στα πλαίσια ενός ιερού και ανένδοτου αγώνα, σηκώνει κι αυτή με τη σειρά της το μπαϊράκι της…. κάθαρσης κατά της χρονίζουσας διαφθοράς και σήψης, που μαστίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο.

   Η αρχή της…. εξυγίανσης γίνεται απόψε με την, πολύ ευχαρίστως, αποδοχή της ευγενούς προσφοράς των τριών πολύτιμων και αβανταδόρικων βαθμών από το … αδελφό σωματείο, τον βαθμολογικά αδιάφορο Ατρόμητο, ο οποίος θα συμβάλλει κι αυτός με την αρετή του στην… κάθαρση, εγγράφοντας υποθήκης αλληλοβοηθείας σε μία μελλοντική…. συναλλακτική  κάθαρση!  Έτσι είναι τα πράγματα και έτσι λειτουργούν τα… καθαρτικά, αφού ανέκαθεν «διευκόλυναν» τις υποθέσεις των κοπράνων.

   Επειδή στη υπόθεση ανακατεύονται μεγαλόστομες σαχλαμάρες, περί δικαίου, ιδέας και τέτοια σπουδαία, ο υπέροχος συνειρμός, που πρώτος διατύπωσε ο αρχαίος φιλόσοφος Οδμαλαίος ο  Μεθανιεύς, έρχεται αυτομάτως στο νου:
   «Δεινόν γαρ το πέρδεσθαι  και κρείσσον εστίν τοις ρίνεσιν επικαλείσθαι ασφυξίαν, ει αεί οδμιζόμενοι θνήσκειν»! 

   Κουφάλες! Όπως λένε κι οι αρχαίοι: «Αι ιδέαι ουδέποτε αποθνήσκουν», μαζί και τα δίκια του σκληρά μαχόμενου λαού κόντρα στις ... παράγκες της αντίπαλης ...μπουρζουαζίας και εκτός της δικής μας παράγκας, που είναι ....ιδέα!

   
   Ή…. είναι ιδέα μου; Το βράδυ θα δούμε.